Part 6
ကြၽန္ေတာ္ေဖာ္စပ္ထားတဲ့ေဆးနဲ႔ဆိုမင္းသားလႊတ္ေျမႇာက္ႏိုင္မွာပါေလ။ႏွစ္ျပည္ေထာင္ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔မင္းသားအႏွစ္နာခံမွပဲရမယ္။မင္းသားရယ္ဘဝေပးကံကလည္းဆိုးလိုက္တာ။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"အ....။လ်ွာကိုက္မိၿပီ။ဘယ္သူငါ့အတင္းေျပာတာလဲဟ။"
ကြၽန္ေတာ္ခမ်ာေလွကားကဆင္းတာေတာင္အေကာင္းမဆင္းရပါဘူးဗ်ာ။ဟိုတိုက္ဒီတိုက္နဲ႔ဒီေကာင္ေလးရဲ႕ခနၶာကိုယ္ကလည္းအားနည္းလိုက္တာဆိုတာလည္းမေျပာခ်င္ေလာက္ေအာင္ကိုဘဲ။စိတ္ေတြလည္းကုန္ပါတယ္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ဒီေန႔ကိုယ္တို႔ေတာထဲသြားရေအာင္ေလ။"
အေနာက္ကလာတဲ့အသံေၾကာင့္သမင္လည္ျပန္ေလးျပန္ၾကည့္မိလိုက္တယ္။မွန္ပါတယ္။သူကေတာ့ၿမိဳ႕စားမင္းႀကီးပါပဲ။ကြၽန္ေတာ္လည္းဟုတ္တစ္ခြန္းတည္းသာေျပာၿပီးဆက္ဆင္းလိုက္တယ္။အေနာက္မွာသူဘယ္လိုက်န္ေနခဲ့မယ္ဆိုတာကိုစိတ္မဝင္စားသလိုျပန္လည္းလွည့္မၾကည့္ေတာ့ပါဘူး။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုအံ့ျသစရာေလးလုပျ္ပဖို႔ေတာထဲေခၚသြားမယ္လို႔ညာေခၚလိုက္တယ္။သူလည္းလြယ္လြယ္နဲ႔လက္ခံလိုက္ေတာ့ရင္ထဲမိုးမထိေျမမထိျဖစ္သြားရတယ္။သူ႔ကိုေတာ့ျပံဳးလာေအာင္လုပ္ႏိုင္မွပါေလ။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"တစ္ကယ္ေအာင္ျမင္သြားၿပီ။ဟုတ္ၿပီကြ။အိုလီဗာေရေတြ႔ၾကေသးတာေပါ့ဟာ။"
ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕စကားသံေတြကိုဘယ္သူမွၾကားလိမ္မယ္မထင္ပါ။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ဘာေျပာတယ္။ၿမိဳ႕စားမင္းလုပ္ၾကံခံရလို႔ဟုတ္လား။ေျပာပါဦး။"
"အမွန္ပဲဂ်က္ဆန္။မင္းအစ္ကိုလုပ္ၾကံခံရတယ္။အခုစုန္းေတြေရာေဆးဆရာေတြပါကုေနၾကတယ္။မင္းသြားၾကည့္လိုက္ပါဦး။"
YOU ARE READING
Fujosh WadyMay & Duke Oliver
RomantizmWe will post with both uni & zawgi version Thanks you guys ဝတီေမတစ္ေယာက္ၿမိဳ႕စားမင္းအိုလီဗာ႐ွိတဲ့ေမွာ္တိုင္းျပည္ကိုအမွတ္မထင္ေရာက္သြားတဲ့အခါမွာသူ႔ရဲ႕ဝိဥာည္ကနတ္သူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ကိုယ္ထဲေရာက္ေနတယ္။ နတ္သူငယ္ေလးကၿမိဳ႕စားမင္...
