YOU ARE READING

Fujosh WadyMay & Duke Oliver

Romantizm

We will post with both uni & zawgi version Thanks you guys ဝတီ​ေမတစ္​​ေယာက္​ၿမိဳ႕စားမင္​းအိုလီဗာ႐ွိတဲ့​ေမွာ္​တိုင္​းျပည္​ကိုအမွတ္​မထင္​​ေရာက္​သြားတဲ့အခါမွာသူ႔ရဲ႕ဝိဥာည္​ကနတ္​သူငယ္​​ေလးတစ္​​ေယာက္​ရဲ႕ကိုယ္​ထဲ​ေရာက္​​ေနတယ္​။ နတ္​သူငယ္​​ေလးကၿမိဳ႕စားမင္...

#kyar-yate

Part 8

91 9 2 
                                    

                                              
Part 8

                          
ကြၽန္​​ေတာ့္​အိမ္​မက္​က႐ွည္​လ်ားလိုက္​တာ။ကြၽန္​​ေတာ္​​ေကာင္​မ​ေလးတစ္​​ေယာက္​လက္​ကိုတြဲထားၿပီး​ေမဘယ္​ရြက္​​ေတြ​ေႂကြက်​ေနတဲ့​ေတာလမ္​း​ေလးကိုျဖတ္​​ေလွ်ာက္​​ေနၾကတာ။သူက​ေတာ့မသိဘူး။ကြၽန္​​ေတာ့ရင္​​ေတြက​ေတာ့တလွပ္​လွပ္​ကိုခုန္​​ေနရ​ေတာ့တာပဲ။သူကကြၽန္​​ေတာ္​့လက္​ကိုဆုပ္​ကိုင္​ထားရာက​ေန႐ုတ္​တရက္​လႊတ္​ခ်လိုက္​တယ္​။ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​းမသိပါဘူးျပံဳးျပလိုက္​​ေတာ့သူကအ​ေငြ႔အျဖစ္​​ေျပာင္​းၿပီး​ေပ်ာက္​ကြယ္​သြားတယ္​။သူ​ေနာက္​ဆံုး​ေျပာခဲ့တဲ့စကားကိုကြၽန္​​ေတာ္​မ​ေမ့ႏိုင္​ပါဘူး။သူ႔ကို႐ွာပါတဲ့။ကြၽန္​​ေတာ္​ဒီအိမ္​မက္​ကိုမမက္​တာၾကာ​ေနပါၿပီ။အခု​ေတာ့မွဘာလို႔ျပန္​မက္​​ေနရတာလဲ။သူမရဲ႕အျပံဳး​ေတြကိုကြၽန္​​ေတာ္​မ​ေမ့ႏိုင္​​ေသးတာ​ေတာ့အမွန္​ပါ။

                          
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

                          
"အိုလီ။....​ေနသာရဲ႕လား။"

                          
"ဘာမဆင္​မ​ေျပစရာ႐ွိလို႔လဲ။ဒီ​ေန႔စည္​းကမ္​းတစ္​ခ်က္​ထပ္​ထုတ္​မယ္​။"

                          
"ဘာ.....မင္​း......။​ေတာ္​ပါၿပီ။အရင္​လိုျပန္​ျဖစ္​သြားၿပီ။တိုင္​းျပည္​​ေရး​ေတြငါ့လာမ​ေျပာနဲ႔သြားၿပီ။"

                          
ကြၽန္​​ေတာ္​နားမလည္​ႏိုင္​တာကကြၽန္​​ေတာ္​ဘာ​ေျပာင္​းလဲသြားခဲ့လို႔လဲ။ဘာလို႔ဂ်က္​ဆန္​ကကြၽန္​​ေတာ္​နဲ႔အရင္​ကတည္​းကတိုင္​းျပည္​​ေရး​ေဆြး​ေႏြး​ေနၾက​ေလ။ဒီ​ေန႔မွဘာျဖစ္​တာလဲ။ကြၽန္​​ေတာ္​ပဲထူးဆန္​း​ေနသလိုလို။

                          
ၿမိဳ႕စားမင္​းအိုလီဗာ

                          
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

                          
ဒီ​ေန႔​ေတာ့ရဲတိုက္​ကိုပတ္​ၾကည္​့မယ္​ဆိုၿပီး​ေနရာတကာကို​ေလွ်ာက္​သြား​ေန​ေတာ့တာပဲ။​ေနရာတစ္​ခု​ေရာက္​​ေတာ့​ေဝ​ေဝဝါးဝါးပံုရိပ္​​ေလး​ေပၚလာတယ္​။ဒါက​ေတာ့လူတစ္​​ေယာက္​လက္​ကိုဆြဲၿပီးတစ္​​ေနရာရာကိုဦးတည္​သြား​ေနတဲ့က​ေလး​ေလးတစ္​​ေယာက္​။ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​းပံုရိပ္​ကအတိုင္​လိုက္​သြားလိုက္​တာဥယ်ာဥ္​ႀကီးတစ္​ခုကို​ေရာက္​သြားတယ္​။ဥယ်ာဥ္​ဆိုတာထက္​​ေတာအုပ္​​ေလးတစ္​ခုဆိုပိုမွန္​လိမ္​့မယ္​။စိမ္​းလန္​းမႈမ႐ွိ​ေတာ့တဲ့အုပ္​မိႈင္​းမႈိင္​း​ေတာအုပ္​​ေလး​ေပါ့။ပန္​းပင္​​ေတြအစားခံ်ု​ေတြပဲ​ေပါက္​​ေနတယ္​။သစ္​ပင္​ႀကီး​ေတြကလည္​းစိမ္​းလန္​းမႈမ႐ွိသစ္​ရြက္​​ေျခာက္​​ေတြကလည္​းလူသြားလမ္​းတစ္​​ေလ်ွာက္​​ေပပြ​ေနတာပဲ။ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​းလုပ္​စရာမ႐ွိတာနဲ႔​ေလွ်ာက္​ပတ္​ၾကည္​့​ေနလိုက္​တယ္​။လူသြားလမ္​း​ေလးက​ေန​ေလွ်ာက္​လာတာလည္​းၾကာပါၿပီ။ခဏ​ေလးဆက္​​ေလွ်ာက္​လိုက္​​ေတာ့စမ္​း​ေခ်ာင္​း​ေလးတစ္​ခုကိုျဖတ္​​ေဆာက္​ထားတဲ့​တံတား​ေလးတစ္​ခုကို​ေတြ႔တယ္​။တံတားက​ေနငါးမိနစ္​​ေလာက္​ထပ္​​ေလွ်ာက္​လိုက္​​ေတာ့အိမ္​အို​ေလးတစ္​လံုးဆီကို​ေရာက္​သြားတယ္​။ကြၽန္​​ေတာ္​ၾကည္​့ဖူးတဲ့႐ုပ္​႐ွင္​​ေတြထဲကလိုသရဲပဲထြက္​လာမလား။စုန္​းမပဲထြက္​လာမလား​ေၾကာက္​​ေနမိတယ္​။အ​ေၾကာက္​တရားကစိတ္​ကိုလႊမ္​းမိုး​ေနတယ္​ထင္​ပါရဲ႕။ျပန္​​ေျပးလာလိုက္​တာ​ေ႐ွ႕မွာရပ္​​ေနတဲ့သူကိုမျမင္​ဘဲဝင္​​ေဆာင္​့မိပါ​ေလ​ေရာ။​ေခါင္​းကအံုခဲသြားတာပဲ။မာလိုက္​တဲ့ရင္​အံုဆိုတာ။မသိရင္​သံမဏိျပားကိုဝင္​​ေဆာင္​့မိသလိုပါပဲ။
Fujosh WadyMay & Duke Oliver Where stories live. Discover now