Zümra kandırmıştı Zehra'yı, hem de Baha'yla bir olmuştu. Baha'nın en yakın arkadaşı Ali de yardim etmişti Baha'ya. Zehra gördüklerine inanamamıştı. Bu yaşına kadar hiç kimse bu kadar düşünmemişti Zehra'yı. Baha çok güzel bir sürpriz hazırlamıştı Zehra'ya. Kendini affettirmek istiyordu. Anlatamadıkları, söyleyemedikleri, ve üzdüğü anlar için. Sevdiğinin yüzü yarım saatliğine de olsa gülsün istiyordu.
Zümra sevenleri birbirlerine kavuşturduktan sonra çıkıp gitmişti. Yalnız bırakmak istemişti onları. Zümra gittikten sonra Ali de gitmişti. Zümra'yı orda yalnız bırakmamak adına bırakmayı telif etmişti ama Zümra pek orali olmamıştı. Zümra pek konuşamazdı erkeklerle, daha doğrusu bilmiyordu nasıl konuşacağını. Ali kendini kotu hissetmişti Zümra kabul etmeyince fakat içine de sinmemişti onu öyle yalnız bırakmak. Ali pesinden gidip neden istemediğini sordu Zümra'ya. Zümra içinden geçenleri hemen anlatamazdı. Susup gitmeyi tercih etti ve yalnız başına. Otoyola çıkıp taksiye binmişti Zümra Ali'yi orda tek başına bırakıp.
Zehra Baha'ya teşekkür etmeye vakit bırakmadan ağlamaya başlamıştı. "Mutluluk gözyaşlarına boğdun beni sevdiğim." deyip sarılmayı tercih etti. Her yer güllerle ve fotoğraflarla dolmuştu. Baha o kadar güzel sözler yazmıştı ki balonlara. Zehra bu kadar sevilmemişti bu yaşına kadar. Ailesi seviyordu tabii, ancak ailesi belli etmiyordu pek. Baha da belli çok etmezdi, bilmiyordu çünkü sevdiğini nasıl edeceğini. Bu defa inanamamıştı Zehra Baha'nın yaptıklarına. Çok güzel seviyordu Baha onu, bunu bir kez daha fark etti Zehra. Ve bir kez daha teşekkür etmişti onu o kadar güzel sevdiği için.
Baha çok mutluydu, Zehra'sının yüzündeki güzel gülüşünün sebebi olduğu için. Zehra bir daha hiç ağlamasın istiyordu Baha. Zehra'yı ağlatanlar yok olsun istiyordu. Baha geçmişinde yaşadıklarını anlatmak istemişti. "Özür dilerim gülüşünü sevdiğim, seni üzdüğüm, ağlattığım her an için. Senin yüzünü güldürmek mümkünken ağlattığım için. Bundan sonra her şeyi anlatacağım sana." dedikten sonra Zehra "Bu gün özel bir gün, bu özel günümüzü geçmişin konusunu açmayalım ne olursun. Bugünü güzel hatırlamamıza izin ver." diye cevaplayıp gülümsemişti. Ve Zehra gülümseyince Baha ister istemez Zehra'nın istediğini onaylanıp gülümsemişti sevdiğine. Baha birden sevdiğinin gülümsemesinin yok oluşuna şahit olmuştu. Zehra birine bakıyordu, hem de gözündeki ışıltı korkuya dönmüştü. Kim olabilirdi bu aşağılık kişi diye sinirlenmeye başlamıştı ki başını cevirdi Zehra'nın korku dolu baktığı kişiye.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Teوfuk - Tevâfuk
Romance" Oysa ki ikisinin kaderi o perşembe sabahı bağlanmıştı o hastanede. Çıkmaz sokakta da olsa, her türlü karşılaşacaklardı. Her ne olursa olsun ortada kaderin çözülmez bağı vardı. Ne kadar kaçarlarsa kaçsınlar birbirlerine daha da çok bağlanacaklardı...
