3. Bölüm: Lider

940 322 446
                                    

Medyada Hannah'nın ablası namı diğer 'Bayan Süslü' Veronica Lawhood var.

🎶 Lele Pons - Celoso 🎶

" Kar taneleri ne güzel anlatıyor, birbirlerine zarar vermeden de yol almanın mümkün olduğunu "

Hannah Lynn Dane

Kocaman, duvarları krem rengi olan bir binanın önünde durduk. Güzel sanatlar kampüsü. Merdivenlerde ve etrafında dolaşan öğrenciler ve görevli öğrencileriyle gezen yeni gelen benim gibi öğrenciler vardı.

Telefonuma mesaj gelince ekranına açtım ve mesaja baktım.

Veronica: Hm. Sen beni kıskandırmaya mı çalışıyorsun?

Hannah: Evet :b :D

Telefonumu kapatıp tekrar kot elbisemin cebine soktum. Kafamı kaldırdığımda Scott yoktu. Etrafımda dolandım ve kampüsün içine girdim. Kampüsün duvarları grafiti ile doluydu. Sağda ödül vitrinini görünce oraya doğru gittim. Birbirinden farklı güzel kupalar vardı. En büyüğü, en ortada, en güzel yerde duruyordu. Altında ise Scott Kruger yazıyordu. Bu bizim bildiğimiz Scott mıydı???

" Hey beni kaybetmen konusunda ne demiştim? " diye bağırdı.

" Scott bu ödülü sen mi kazandın? " dedim onu dinlemeyerek. Biraz durdu.

Ve " Seni ilgilendirmez. " diyerek arkasını döndü. " Takip et beni. " Arkasından koştum ve yanına vardım.

" Hadi ama bu güzel bir şey. Saklamana gerek yok. Eski okulumda ben de... " devamını getiremeden sözümü kesti.

" Ne eski okulun, ne de kazandıkların beni ilgilendirmez. " dedi sert bir sesle .

" Peki. " dedim ve ellerimi yukarı kaldırdım aynı bir masum gibi.

Yürümeye devam ettiğinde gözlerimi devirdim. Bu çocuk çok kabaydı. Ama sert sözleri beni etkilemiyordu. Nedense hoşuma gitmişti.

***

Gezi işimiz bittiğinde arka bahçeye gelmiştik. Etrafta hiç kimse yoktu. Telefonumu cebimden çıkarttım ve mesajlara bakmak için ekranı açtım. Ama Scott telefonu elimden aldı.

" Daha gezimiz bitmedi." dedi ve yanımızda duran ağaca iki adım attı ve üstteki dalı tutup yandaki kuş evinin içine koydu. Ve aşağı atladı.

"Ya ne yapıyorsun sen? " dedim.

" Çevikliğini test ediyorum. "

" Niye buraya gelen her kızın çevikliğini mi kontrol edersin? " dedim.

Omuzlarını silkti ve hafifçe gülümsedi.

"Hayır." diye cevap verdi. Tepem atmıştı.

" Ee benimle neden uğraşıyorsun! " diye sitem ettim ve ayağımı yere vurdum.

" Bilmem içimden bir ses seni denememi söyledi. " Ofladım ve ellerimi iki yanım koydum.

" Hadi aldım ne olacak. "

" Bir şey olmayacak. " Şuan telefonumu oradan kurtarmak istiyordum ama sonra babamın dediğini hatırladım. ' Hannah ne olursa olsun sakın dövüş bildiğini, jimnastik yeteneklerini kimseye söyleme ve gösterme. Çünkü o okulda kızların hiç biri dövüş bilmiyor olacak. ' Kafamı iki yana salladım.

SIR(Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin