Siyah Beyaz Aşk

10

Cenkin Anlatımından;

Bugün benim için önemli bir gündü. Eğer Ezel itini yenersem taht benimdi. 2yıldır olduğu gibi krallığım devam edecekti. Arka tarafta odada oturup maçın başlamasını beklediğim sırada çalan telefonuma baktım.

Bilmediğim bir numara whatsaptan beni görüntülü arıyordu.

"bu kim şimdi" diye söylenip telefonu açtım.

telefonda yüzüne maske takmış bir herif vardı. Ve hemen yanindaysa Deniz!

Telefonu kapattiginda gozlerimin onunden sadece Deniz ve o guzel masum bakışları geçti. Eğer maçı kazanmassam Deniz ölürmüş. Bak bak bak .. kimse beni tehdit edemezdi ama şu an elim kolum bağlıydı!

Kapıda bekleyen Onura seslendim.
"Onur hemen sana vereceğim numarayı araştır"

"Hayırdır bro?"

"Birileri daha beni tanımamış haddini bilmez insanlara kral kim gösterelim kardeşim"

"Aslansın be! Kim tutar seni" diyerek bana gof vermesi iyiydi. Desteklenmek güzel bir duyguydu.

Yumruğumu sıktım ve sahaya çıktım. Herkesin gözü üstümdeydi.

"Baylar bayanlar aranızda birkaç kişi var beni ya tanımıyor ya da kim olduğumu unutmuş! Buradan ona sesleniyorum. Ulan orospu çocuğu seni bulduğumda bana telefonda o söylediklerin için yedi sülaleni, gelmişini geçmişini ve geleceğini sikecem ! Hazır ol"

İnsanların kendi arasında birşeyler mırıldandığını görebiliyordum. Söylediklerimde çok ciddiydim. Beni tehdit etmek her yiğidin harcı değildi.

"ve şimdide karşınızda Ezel" dedi sunucu.

"Az önceki şovun mükemmeldi cenk her zamanki gibi ucuz işler peşindesin"

"Öyle mi dersin?" Deyip yumruğu suratına geçirdim.

Ben asabi bir insandım özellikle de sevdiklerim varsa işin içinde beni tutamazdınız.

Aklımda Deniz'in gülüşü, konuşmaları, sevimli bakışları, inatcı halleri, anılarımız.. herşeyiyle Denizi düşünerek vuruyordum o it Ezele.

Karşılığını sağlam veriyordu ama bu maç benimdi. Krallık falan için değil Deniz içindi bu.

Yumruklaşmaktan gözlerim kararsa da pes etmedim tüm gücümle vurdum Ezele. Bam bam ve bam!

"Cenk tamam" dedi sunucu.

Yerde biraz daha yumrukladıktan sonra geri çekildim.

"Kral kimmiş lan?!" Diye bağırdım.

Alkışlar, tezaruhatlar yükseldi. Herkes adımı söylese de şu an bu zaferi kutlamak için modumda değildim.

Arkaya odaya geçtiğimde Onur yanımda geldi.

"Kardo sinyali aldık arka mahalleden geliyor"

"Adam al ve koş git" dedim emin bir sesle.

Üzerime tşörtü geçirip kapandan çıktım. Çıkar çıkmaz gördüğüm beyaz arabadaki Dilara oldu. Yanına gittim.

"Sen ne arıyorsun burda?"

Beni gördüğünde bakışları tedirgin bir hal aldı.

"Şey ben denizi bekliyorum"

"Bekleme onu ben bırakırım"

"O iyi mi?"

Sorusunu duymazdan gelip telefonundan onurun attığı sinyale baktım. Hemen arka mahalleye koşup sinyal gelen evi buldum. Ev karanlığa bürünmüştü. İlk gördüğüm pencereyi kırıp eve daldım.