Cenk ve ceylanı birlikte görmek beni resmen yıkmıştı. Üstelik Cenkin bana yalan söylemesi kalbimi fazlasıyla kırmıştı.
Hüzünlü bir şekilde Evime geldiğimde kapımın aralık olmasını görmemle aklıma lanetler okudum. Aceleyle kapıyı kapatmayarak mı çıkmıştım evden?! Bu kadarda olmazdı Cenk resmen kafa bırakmamıştı bende.
Kapıyı itip eve girmemle gördüğüm kişi kanımı dondurdu!
"Ba-baba" dedim kekeleyerek.
"Seni bulamayacağımı mı düşündün!" Diyerek kolumu kavradığı gibi yüzüme en sert tokatı geçirdi.
"Evden kaçarsın demek ha! Görürsün sen!"
Hem ağlıyordum hem korkudan titriyordum. Bir günde hayatım mahvolmuştu.
"Bırak beni lütfen ben sensiz daha mutluyum" diyebildim sadece.
"Mutluluk günlerin bitti" deyip beni kolumdan tutup evden sürükleyerek çıkardı.
"Baba lütfen" diyerek ağlıyordum.
"Lütfen bırak beni"
"Seninle gelmek istemiyorum lütfen"
Babam beni duymazdan gelerek camları siyah salon aracın arka koltuğuna bindirdi. Kendide yanıma oturup gözlerimi gözüme dikti.
"Kes sesini yoksa sana yapacaklarım kat kat artar!"
Başımı hızlıca hayır anlamında salladım.
"Lütfen yapma bana bunu" dedim ağlayarak.
"Sus!" Diye bagirmasiyla hemen basimi camdan dışarıya çevirdim. Şoför babamın adamı olduğu için sesini bile çıkartmamıştı.
4 saattir yoldaydık. Eve gitmiyorduk ama orası kesin.
"Nereye gidiyoruz?" Diye sordum çekinerek.
"Cehenneme" diye cevap verdi. Bu adama baba demeye bin şahit!
6 saat sonra büyük bir evin önünde durduk.
Babam beni zorla arabadan indirip büyük evin kapısını açıp resmen içeriye fırtlattı. Ev dıştan büyüktü , içiyse resmen dev gibi. Eski evimizden daha büyüktü.
Beni merdivenlere yöneltip yukarıya çıkarttıktan sonra bir odaya sokup ardından kapıyı kilitledi.
Korkulu kabusum gerçek olmuştu.
Kaçtığım adam beni bulup hayatımı yaşarken mahvetmeye kaldığı yerden devam ediyordu.
Ellerim ceplerimi taradı, telefonumu arıyordum ama yoktu. Ya düşürmüştüm ya da fark etmediğim bir anda babam almıştı.
Kapının önünde diz çöküp oturdum. Ağladım. Ağladım ve ağladım. Kötü kaderime ağladım.
————————————-
Cenkin anlatımından;
2 gündür Denize ulaşamıyordum! Kafayı yemek üzereydim! 2 gün önce akşamına sözleşmiştik onu evinden almak için gittiğimde gördüğüm manzara felaketti. Her yer darmadağın sanki hırsız girmiş gibi ama neden Denizin evine girsindi ki? Öğrenci sonuçta nesi olabilirdi evde? diye düşündüğümde hırsız olmadığına karar verdim.
Etrafa iyice bakındım hiç bir iz , işaret yoktu. Evden çıkıp tam arabama binmek üzereyken yolun köşesinde ki telefon dikkatimi çekti. Eğilip yerden telefonu aldım.
Ekranda Denizin fotoğrafı vardı!
O an beynimde şimşekler çaktı. Başı dertte olabilirdi!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyah Beyaz Aşk
Roman d'amourFarklı bir histi bu, sürekli bir birilerine çekilir gibi hisseden iki birey, Denizin Cenki arkadaşının iyiliği için uyarmasıyla başlayan nefret içerikli bir aşk..
