Zach's PoV
Ang sarap sa pakiramdam na marinig yung mga salitang yun galing sa kanya.
Oo, alam ko mali ako sa ginawa ko. Pero mukhang ipagpapasalamat ko pang nagawa ko yun dahil nalaman kong mahal na din ako ng taong mahal ko.
Kumalas siya sa yakap ko at kinuha ang braso ko.
"Don't do that again please?" Sabi niya at hinaplos ang mga sugat ko
"Hindi na po"
"Masakit ba?"
"When I was doing it hindi ko nararamdaman pero nung hinampas mo kanina dun ko mas naramdaman yung sakit nung sugat"
"Sorry"
"It's fine. I deserved that"
"Ano ba kasi nangyare? Why do you have to go to the conclusion of ending your life?"
"Usual"
"Anong usual?"
"Usual na wala akong kwenta. Usual na gago ako sa paningin nila at usual na patapon lang ako sa pamilya"
"Seryoso ba yan? Bakit?"
"Tingin siguro nila saken malas, ganon"
"But you're not!"
"Sana ganyan din sila mag-isip di ba?"
"You think there's a way para mabago pananaw nila?"
"I tried several times but I failed. Nakakapagod din mag-adjust ng sarili para lang magustuhan ka ng sarili mong magulang Lala"
"Maybe I can talk to them?"
"Wag na Lala"
"Baket?"
"Ako ngang anak nila hindi nila pinapakinggan ikaw pa?"
"Malay mo!"
"Wag na lang Lala"
"We'll never know if we never tried Zach"
"Wag mo na sila intindihin. Ako na bahala pumroblema sa magulang ko Lala"
"I just want to help..."
"You being with me is already a big help Lala"
"Huh? Paano?"
"You are my safe place. Whenever I'm with you I'm okay. I'm feeling better. I'm feeling alive again"
"Eh?"
"Thank you Lala. Thank you for coming into my life"
She covered her face when I said that
"Hey..."
"Nah!"
"Huh?"
"Wag ka ngang ganyan!"
"Ano na naman ginawa ko?"
"Masyado kang ano magsalita!"
"Ano? Huy wag mo nga takpan mukha mo"
"Ehh!!""Lala I wanna see your face"
Inalis niya yung kamay niya sa mukha niya pero direcho siyang sumubsob sa dibdib ko.
"Huy"
"Love you"
Napangiti na lang ako sa sinabi niya.
"Hinding hindi ako magsasawa marinig sayo ang mga salitang yan"
"Kahit maya't maya ko pa sabihin wag ka lang magpakamatay Zach"
"Lala"
"Wag mo kong iiwan sasapakin talaga kita"
"Brutal mo naman"
"Talaga!! Kung di kita masasapak uunahan na lang kita mawala! Hmp!"
"Tsk! Wag ka ngang magsalita ng ganyan!"
"Then don't do it again!! Pinuyat mo ko eh!! Alalang alala ako sayo!"
"Sorry na nga. Kanina pa ko nagssorry Lala"
"Kasi naman!"
"Oo na oo na tama na okay?"
"Oo na"
We were just hugging each other hanggang sa magring yung bell.
"Tara na"
"Parang ayoko nang pumasok"
"Ha? Bakit?"
"Baka mamaya ano na naman maisipan mo, hindi pa naman tayo magkaklase"
"Behave ako Lala"
"Weh?"
"Promise okay?"
Sinamaan pa ko ng tingin 🤦🏻♂️
"Promise nga!!"
"Pag yang sugat mo nadagdagan hahampasin ko ulit yan!"
"Wag naman! Masakit na nga eh!"
"Kasalanan ko?!"
"Oo na 😑 tara na malelate na tayo"
"Babantayan ko yang sugat mo talaga"
"Lala..."
Pano ba to? 🤦🏻♂️
BINABASA MO ANG
You'll Be Safe Here
FanfictionClose your eyes Dry your tears 'Coz when nothing seems clear You'll be safe here From the sheer weight Of your doubts and fears Weary heart You'll be safe here