Pamette Shindevura Hydale

Katawang Panglinggo-linggo

Ang huli na ngang ipangsusubasta ay ang katawan ni Pamette.

Sa oras na ito, lahat ng mga manunuod ay hindi na nagpahuli. Kanya-kanyang taasan ng alok. Ano pa nga bang bago don. Eh yun din naman yung sabi sa ma nakaraang chapters.

Ang iba ay nagagalit na. Ayaw kasi nilang magpatalo. Kahit wala naman talagang pera, sigaw nalang sila ng sigaw, may maisigaw lang, pero lahat sila'y natahimik ng biglang may sumigaw ng

"145, 675. 99. May papalag pa ba? May gusto pa bang tumapat diyan?"

Lahat ng tao ay natameme nalang.

Kung sila'y natameme, umiiyak nalang si Pamette at ang mga lalaking bumababoy sa kanya'y pilit nang pinapaalis ng host dahil tapos na ang parte nila.

Umakyat na ang pangatlong ginoo. Nakangiti na para bang may regalong matatanggap habang ang regalo naman niya'y ichurang gusot-gusot na papel.

"Tara na Pamette." sabi ng ginoo habang tinatanggal naman niya ang mga tali sa paa't kamay ng regalo niya kuno.

"Nako, ako na po ang gagawa niyan para sa inyo. Nakakahiya naman po." sabi ng host.

"Hindi, huwag na. Ako na lang. Intindihin mo nalang ang mga talunang nanunuod sa'tin."

Kinuha ng host kaagad ang kanyang mikropono. At sinabi,

"Maraming salamat po sa inyong kooperasyon! Sa inyong presensiya! Dito na po nagtatapos ang programa. Sa susunod po ulit na linggo! Malay niyo, kayo na ang sumunod!"

At unti-unting bumaba ang mga kurtina. Umuwing malulungkot at pagod ang mga manunuod. Nanghihinayang. Nanlulumo. Ubos ang biyaya. Bukas dudukot ng kung ano man sa baba.

Wala ng tao. Tanging ang host, ang pangatlong ginoo at si Pamette nalang ang natitira.

"Halika ka na dito!! Huwag ka ng lumaban pa. Hahaha!" pilit niyang hinihila si Pamette sa isang maliit na kwarto sa gilid ng entablado at ang host ay umalis na't nagtatatalon sa saya. Dami kwarta eh.

"Ayoko! Ayoko! Ayoko! Hindi ako sasama sa'yo!" sigaw ni Pamette na nagpupumiglas pa.

"Anong ayaw? Wag mong pilitin na dito ko mismo gawin sa stage na 'to yung..." Yung "ano".

Hawak-hawak ng ginoo si Pamette sa kamay. Kaladkad na nga eh. Wala ng nagawa ang babae kundi ang magpahila.

Magpahila sa kababuyan ng mundo.

Nasa loob na silang dalawa ng isang maliit na kwarto. Mga pulang kurtina ulit, mejo madilim pero may ilaw. May bilog na higaan sa gitna.

Doon niya inihagis si Pamette. Pagkahagis ay tinanggal na niya kaagad ang kanyang sinturon, lahat ng pwedeng tanggalin. Dahan- dahan siyang humiga sa higaan. Tumabi kay Pamette.

Dinilaan niya ang pisngi nito. Ginala ang kamay sa mala-paraisong katawan hanggang sa ito'y pumasok sa baba. At may maririning ka ng *skwik skwik*. Sagwa. Skwik. 

Nanghina nalang si Pamette. Panay ang kanyang "Haaah..." sabay hinga ng malalim.

"Masarap naman diba? Kahit anong tanggi mo sakin, ramdam na ramdam ko ang kagustuhan mo." sabi ng ginoo sabay tawa.

"You're a pervert inside, you bitch.." sabay ngiti sa babae at ginala niya ang mga labi pababa sa dibdib ni Pamette.

Nagmistula siyang sanggol. "Sanggol". Ano pa nga ba ginagawa ng isang gurang na "sanggol'? 

Si Pamette. Nanghihina nalang siya. Nangingilid ang mga luha. Wala na siyang maisigaw, masabi o maiiyak.

Maya-maya pa'y may naramdaman siya na para bang sumisipik ang ibaba niya. 

Nakita nalang niya... Napag-isa na ang langit at lupa.

Hinalikan ng ginoo si Pamette sa labi. French kiss na rin.

Labas-pasok. *skwik skwik* Madulas. Mabilis.

"Haaaaahh.."

"Sarap Pamette. ANG SARAP MO!"

"Haaaah.. Haaaah.."

"Wag ka na umiyak. Langit ka. Langit. Nasa iyo na ang lahat." 

Hinawakan ng ginoo si Pamette sa bewang at pina-upo. Silang dalawa. Naka-upo.

Paulit-ulit ang nangyari hanggang sa nag-ayos na ang ginoo. Nagbihis. Itinapon ang mga pera sa higaan.

Si Pamette.

Kawawa.

Basag.

Sabog.

Puro puting "sipon" ang katawan, ang kumot at unan.

At panay pa rin ang...

"Haaaah..."

Pagod. 

"Pamette. Masarap ka. Sobra", sabay hinalikan ng ginoo si Pamette sa baba, sinipsip pa. At umalis.

Sabay dating naman ang make-up artist nito't host. Binuhat si Pamette at dinala na sa kanyang kwarto.

Sa loob ng kwarto, dun nag-iiyak si Pamette. Duming-dumi na siya sa sarili niya.

"Linggo-linggo nalang!! Wala akong magawa!! Haaaaaaaaaaah!! AYOKO NG MABUHAY!!

Sana bukas...

Patay nalang ako

Bangungot

Patay..."

Sabay iyak.

Hindi niya alam ay narinig pala ito ng nagmamay-ari ng subastahan na yon.

Pinasok niya ang kwarto ni Pamette at sinampal siya ng sobrang lakas!

"WALANG HIYA KA!! WAG MONG MASABI-SABI YAN!!! PUNYETA KA!! ISA PA!! DON KITA IPAPATIRA SA MGA ASONG ULOL!!"

Galit na galit ang may-ari. Lumabas siya ng kwarto ni Pamette.

Iyak nalang ng iyak ang babae.

Sariling katawan niya... Wala siyang karapatan.