Gökyüzüm Sen

0.6

☼6☼

Şarkı sözlerini mırıldanarak okulun bahçesinden girdim.Gökşin Derin; Bayılıyorum şu adama.Her bir şarkısında duygu karmaşasına girmek ve olmayan aşkın acısını çektirmek de üstüne yok...

Kulaklığımı çıkarıp cebime attım.Sınıfa doğru yola koyuldum.Sınıfta uyuyan Cemreden başka kimse yoktu.Cemrenin yanına, sırama geçtiğimde hemen yan sırada bir şey fark ettim.Simsiyah bir defter ve üstüne gelişigüzel bırakılmış bir resim kalemi vardı.O sıraya oturup defteri karıştırmaya başladım.Mükemmel portre çizimleri vardı bunları çizen arkadaşın.Fakat en son sayfaya geldiğimde gördüğüm şey karşısında aslında şaşırmadım değildi.Şu an tam karşımda uyuyan Cemre çizilmişti bu son sayfaya.Bu defterin sahibi kim olabilirdi?

Sınıftan çıkıp okulun koridorunda dolaşmaya başladım.Derse girmemize 15 dakika vardı.Pazarda kaybolan çocuklar gibi geziyordum okulda.Spor salonunun önüne geldiğimde ise panodaki yazılanları okumaya başladım.Bazı afişler ve liste dışında bir şey yoktu.Liste ise okul basketbol takımındakiler adlı bir listeydi.Listeyi okuduğumda fark ettim ki eğer okulda başka Gece isimli birisi yoksa Gece de basketbol takımındaydı.Basketbol takımını es geçip yürümeye devam ettim ve kantine gittim,Cemre ve kızlar kantindeydi.Cemre koşarak yanıma geldi.

"Kanka,bu cumartesi Gökşin Derin ...kafeye geliyormuş.Gidiyoruz değil mi?"dedi heyecanlı heyecanlı.O sırada diğer kızlar da gelmişti.

"Mükemmel olur."dedim aynı heyecanla.Gökşin Derin konserine gitmek mükemmel olurdu.

☼

Sıkıcı bir okul günü daha bitmişti.Apartman kapısından girdiğimde asansörün ve merdivenlerin ne kadar kalabalık olduğunu fark ettim.Bu kadar kalabalık anca bir cenaze olursa gelirdi?

Kapıya vurduğumda kapıyı açan kişi 16 yıldır annemdi."Anne,noluyor aşağıda?"dedim bir yandan ayakkabımı çıkarırken

"Yeni birisi taşınıyor alt kata."kafamı sallayıp odama gittim.O sırada kafama şu takıldı.Ben ne zaman 17 yaşına girecektim yahu?O sırada odama annem girdi.

"Bebeğim,diyorum ki doğum günün için bizim kafeyi kapatalım.Ne dersin?"Annemin bu dediğine sadece "Ne?"demiştim.Bugün benim doğum günümdü.Ben 17 yaşına girmiştim...

Uzun araştırmalarımdan yola çıkarak 17 yaşına girmeye hep korkmuşumdur.Herkes 17 yaşında aşık olduğunu söylüyor.Düşman başına!

Derin düşüncelerimi annem böldü."Hayallere mi daldın Güneş?"sırıtarak bu salak hâlime bakıyordu.

"Annecim,ne gerek var kutlamaya?Bir sene daha yaşlanıcağım diye neden kutlama yapalım?Boşver sen kutlamayı."deyip geçiştirdim.Yaşlanmaktan korkanlardan değildim aslında.Ama bazı yaşlılar insanı kanser ettiği için ya ben de onlar gibi olursam? diye düşünüp dururum.

☼

Doğum gününün bitmesine sadece 1 saat kalmıştı.Bu saate kadar annemin sınıftan arkadaşlarıma haber vermesiyle hepsi kutlama yapalım falan demişlerdi.Zar zor reddetmiştim valla.Doğum günümün bitmesine 1 saat kala telefonuma gelen aramayla hemen yerimden fırladım.Sanki konuştuğumuz kişi bizi görecek gibi hep üstümüzü başımızı düzeltmez miyiz her telefonda...Tabi bir kural daha var o hiç unutulmaz;Telefonla konuşuyorsan odanın içinde deli danalar gibi yürüyüp duracaksın.Yapmazsan olmaz!

Telefondaki kişiyi daha fazla bekletmeyip telefonu açtım.Sahi,ben telefonu açtım da kim bu arayan?Telefonu kulağıma götürüp "Alo?"dedim.

"Kapıya çıksana?"dedi telefondaki ses.Ama sesi tanıdıktı.Salak gibi telefonun başından sırıtıp telefonu kapattım.Kalın yünlü ceketimi üzerime geçirip önce evden,sonra apartmandan çıktım.Tahmin ettiğim kişiydi gelen;Gece...

♪Gökşin Derin-Değsem gökyüzüne♪

"Doğum günün kutlu olsun doğum günü kızı."dedi sırıtıp.

"T...teşekkür ederim"soğuktan ve beni uçuracak gibi esen rüzgardan dişlerim titriyordu.Belki de heyecandan konuşmamıştım?

"Bu senin için.."dedi ve elindeki minik ama çokta minik olmayan kutuyu bana uzattı.Ellerimin titremesine karşı koyamayarak kutuyu aldım.

"Hiç g...gerek yoktu.T..teşekkür ederim."dedim sırıtarak.

"Biraz daha burda kalırsan rüzgar seni uzaklara uçuracak."sırıtmama engel olamıyordum.Çocuğun karşısında salak gibi sırıtıyordum.Daha fazla rezil olmamak için girişimlerde kapısına yöneldim.

"Yeniden t..teşekkür ederim.İyi geceler"deyip apartmandan içeri girdim.Son hızda eve çıkıp ısındım.Sıra hediyeyi açmaya gelmişti..Kutuyu nazikçe köşelerinden açtım.Çıkan şey ise yıldızlı bir led ışıktı.Bugün aldığım en güzel hediyeydi..Led ışığı kutudan çıkardım ve açma düğmesine bastım.Sarı renkte ışık saçan bir led ışıktı.Davar diye adlandırdığım çocuk nasıl oluyor da bu kadar ince düşünüyor anlam veremedim.Ama bu hediye beni çok mutlu etmişti...