Gökyüzüm Sen

0.9

Multimedya;Gece🌙

☼9☼

Bugün cumartesiydi,konsere gideceğimiz gün...

Gökşin Derini henüz bir yıldır dinlememe rağmen bağımlı olmuştum.Ve şimdi konserine gidecektik.Kim bilir,belki fotoğraf bile çekilirdik...

Konser saat 21.00'da başlayacaktı.Konsere yarım saat kala olacağı yere gittik.Konserdi ama kafede olacaktı.Yani tam konser gibi değildi.Başlamasını beklerken bir şeyler içiyorduk.Dila,Deren,Nil ve Cemre gelmişti.

Çok geçmeden Gökşin Derin geldi sahneye.Gökyüzüm Sen şarkısı ile girmişti. Ön taraflarda hep beraber şarkıya eşlik ediyorduk.

'Öyleyse yanmaktır aşk,özledikçe
Ben,yollarında pervane'

Her şey çok normal gidiyordu,gözlerimde bir çift el hissedene kadar...

"Ben kimim?"dedi.Sesinden kim olduğunu anlamıştım,Geceydi.

"Immmm,düşüneyim.Kantinci Ömer abi mi?"dedim alayla.

"Doğru."dedi ve ellerini gözümden çekti.Arkamı döndüğümde sırıtarak bana bakıyordu.

"Gelmeyeceğim demiştin."dedim.

"Konuşmayı bırak da şarkıyı dinle."dedi yönümü sahneye döndürüp.

'Gökyüzüm sen,ayı düşürür o gülüşün
Tek sözüm gel,kalbimde büyüsün'

Kalbim deli gibi çarpıyordu.Yok canım,Gökşin Derini gördüm ya ondan🤷🏼‍♀️

☼

Şu an Gökşin Derin tam karşımda!İnanır mısınız?Ve ben,birazdan onunla fotoğraf çekileceğim.Düşüncesi bile mükemmel...

Hepimiz Gökşin Derinle fotoğraf çekilip kafenin masalarının birisine oturduk.Kızlar Gecenin geldiğini bilmediği için Gece yanımıza gelmemişti.Geç saatler olunca hepimiz kafeden çıkıp evlerimize doğru yürümeye başladık.

"Hayatımdaki en güzel gündü"dedi Nil heyecanlı heyecanlı.

"Al benden de o kadar!"dedim.

"Başka bir zaman da Tuğkan konserine gidelim diyorum."bu fikri ortaya Cemre atmıştı.

"Mükemmel olur!"dedi Deren.

Sonunda eve gelmiştim.Büyük bir yorgunlukla kendimi yatağıma bıraktım.Gerçekten de,hayatımın en güzel günüydü...