My Story

Hoofdstuk 6- Mister s

'Promises are the sweetest lies.''

~~~~~~~~~~

Nog een uur en dan was het lunch  tijd, ik kon niet wachten.  Deze dag duurde op een of andere manier langer dan normaal. Het was tot nu toe een saaie dag geweest, ik haatte saai dagen. Het leek dan alsof mijn dag niks betekende. Enige leuke aan deze dag is dat het vrijdag was. Nog een paar uurtjes en dan was het weekend...

'Nadia lopen. We hebben meneer Black, ik heb geen zin in strafwerk.' Zei Charlotte tegen mij. We waren op weg naar scheikunde en eerlijk gezegd had ik geen zin, waardoor ik heel langzaam liep. Ze sloeg me  met een vlakke hand op mijn achterste. 'Auw!' Riep ik uit. Een paar mensen in de hal keken onze kant op. Ik had vandaag geen jurk moeten dragen. Met een pijnlijk gezicht wreef ik over mijn kont.

'Hou je mond toch en begin te lopen. Wat is jou probleem vandaag?'

'Bitch!'

'Slet!' Zei ze terug. Ik stak kinderachtig mijn tong uit, maar ik begon wel sneller lopen. Meneer Black was er gelukkig niet toen we de klas aan kwamen. Charlotte liep meteen naar onze vast plek achteraan, die al bezet was door Michael en Dave.

'Klootzakken! Jullie weten dat het onze plaats is.' Zei Charlotte boos. Charlotte is anders dan anders. Ze schold mensen uit zonder reden, en begon altijd over pijnlijke dingen waar niemand over wil hebben. Daarom noemde iedereen haar een Bitch.
'Ga gewoon voor ons zitten Char,' zei Dave geïrriteerd. 'Niet zo moeilijk doen.'

'Ben je weer ongesteld?' Zei Michael grijnzend. Charlotte keek hem vernietigend aan, ze was volgens op het punt om iets naar zijn hoofd te gooien maar werd onderbroken door meneer Black.

'Hallo klas.' Zei meneer Black toen hij binnen kwam. Iedereen werd stil, zelfs de jongens achterin. Ik en Charlotte namen snel voor hen plaats, niet voordat Charlotte hun grondig uitschold en dat het ik het niet eens over de bedreigingen. Ik zuchtte en wreef over mijn voorhoofd, ik voelde een hoofdpijn aankomen. In menner Black's klas mocht je niet praten, en wanneer je dat wel deed was je er geweest. Hij gaf je dan strafwerk voor geen enkele reden en je moest nablijven als je een spelfout had in je huiswerk. Het ergste waren de vragen. Hij vroeg je dan de moeilijkste vragen, en dan alleen aan jou. Op dit moment was Seth Blanchard diegene die paar lessen terug durfde de praten, de arme jongen vermeed expres oogcontact. Wat heel moeilijk was, want hij zat pal voor het bureau.

'Huiswerk op de hoek van de tafel. We zullen de vragen bespreken en daarna zal ik de nieuwe stof uitleggen.'

Iedereen haalde tegelijk zijn huiswerk uit zijn tas. 'Hé!'

Ik draaide me om. 'Ja,' fluisterde ik. Ik keek nog snel Meneer Black's kant op. Hij zat gelukkig huiswerk te controleren, dat hij onze hoek geen aandacht schonk.
'Geef je huiswerk even snel.' Fluisterde Michael.  Ik keek hem vol ongeloof aan, Michael was de beste in de klas. Hoe in godsnaam had hij zijn huiswerk niet af?

'Lisa.' Zei hij ter verduidelijking. Natuurlijk waren ze de hele avond bezig, soms leek het alsof iedereen seks had behalve ik. David zag mijn blik en grijnsde, ik stak mijn tong naar hem uit. Ik draaide me weer om, om naar meneer Black te kijken. Nog een rij en dan was hij bij ons. Ik gaf Michael snel mijn huiswerk.

'Dankjewel,' hoorde ik hem achter me zeggen. Ashley die voor me zat draaide zich om. 'We moeten Jason terug pakken.'
Ik trok een wenkbrauw op. 'Je meent het.'

Jason was al een paar dagen in Housville. De meesten van ons vermeden hen. Ik had Jason sinds maandag niet gezien. Ik was heel erg opgelucht dat hij ook geen moeite meer deed om mij te spreken.