CHAPTER 3.5.5
*The guy all dressed in black*
**************************************************************************
A distant memory of a ball held in an island inside a mansion in the heart of the forest, a memory im confused whom it belonged to, everyone that came was well known...and powerfulI came in a red ball gown with my mask on..
Being a child easily bored I went to the balcony and stared at the thousand stars under the night sky
I felt a presence but choose to ignored it, I felt that presence coming and then someone spoke, a boy
"You're bored too?" He asked
"Pretty much" came my reply
"Wanna have some fun?" He asked and I nodded
Next thing I know we're inside this room full of weapons and explosives...and on a side a control room
I know I should be afraid but I got excited instead
Before I knew it I heard banging of metals, screaming not of fear but of someone attacking someone, an explosion somewhere
When we got out everything was back to normal like nothing happened, and the boy in black I am with asked me to dance with him...
***
At dahil nga wala na akong magagawa kundi sumunod sa utos ni daddy, tinawagan ko na ang kapatid ng bespren kong si Andrew na si Jessica, gusto ko kasi na sila ang gumawa ng gown na susuotin ko para sa ball kaya ayun, ay teka lang, di ko pa nga pala nasasabi, Photographer si Andrew, Designer naman si Jessica..buong buhay ko kasama ko na ang mga yan
*FLASHBACK*
Lumabas ako sa bahay that day, pumunta ako sa park ng village namin, at may nakita akong bata na umiiyak dun sa may sandbox kaya nilapitan ko siya
" Hey, huwats wong?" inosente kong tanong
"My sister left *huk* *huk* and now I don't have anyone to play with *huk* plus I have this" sabay pakita sa akin ng isang digital camera *____*
" If you want I would go pway weyd you, but whay do you hawv a camura?" Inosente kong tanong
"Well you see, I like to take pictures" sagot nito
Pagkatapos nun napatahan ko na sya naglaro na kase kami after nun tapos kinukuhanan nya ako ng kinukuhanan ng mga picture, tuwang tuwa naman ako kakapose, at sa tingin ko pati na din sya e natutuwa din kakakuha ng mga picture
Pagkatapos nun kinailangan na naming umuwi at naikwento ko yun kina kuya pati na din sa Nanny ko, pero syempre di naman sila tumutol sa pakikipaglaro ko kay Drei kaya araw araw naming ginagawa yun, 4 years old ako nung makilala ko si Andrew tapos nakilala ko na din ang kakambal niyang si Jessica, nakasundo ko naman ito
Nung elementary lumabas ang talent nila, Si Drei sa photography at si Jess naman sa pag design, at syempre dahil neutral ako, ako ang kanilang dakilang model (___,____) magdedesign at gagawa ng damit si Jessica, si Andrew naman ang magpophotoshoot, ganyan kami kapag bored, kaya kung di nyo naitatanong e sandamakmak ang albums ko sa computer na puro photoshoot na kagagawan ng magaling kong mga kababata
Eventually habang namamasyal kami minsan may lumapit sa aming isang agent ng isang kilalang modeling agency, kung di nyo naitatanong, masipag magupload yang si Andrew ng pictures sa mga social networking sites, at syempre di lang pagmumukha ko ang laman nun, pati din syempre nila, with matching captions pa po
BINABASA MO ANG
Game of Life: A promise(On-Going)
Action[TAGALOG] paano kung ang isang bagay na matagal mong pinaniniwalaan ay kasinungalingan lamang? paano kung nawala ang isang napakalaking bahagi ng memory mo? paano na lang kung ang bagay na pinaniniwalaan mong totoo ay likha lamang? Paano kung isa...