Silverio Del Luna Academy:

PROLOGUE

My life is worst than ever...
Oo mayaman ako,mayaman ang pamilya namin pero ng dahil din sa mga yaman na iyan,sa perang iyan naging impyerno ang buhay ko..

Everyone knows how doomed and unhappy I am..
Mapapangiti ka Tlga at magugulat kung bigla na lang akong tatawa..magtagaka ka din kung makita mong masaya ako. Once in a blue moon lang yun tol.

I am a mystery to everyone. And I am a mystery to myself too..
Yes,Kilala ako ng lahat dahil kilala ang pamilya ko sa buong mundo. Pero know one knows the true me..My true Identity..Who I am?..hindi nila alam kung anong klaseng tao ako. Miski ako nagugulahan.. hindi ko kilala ang sarili ko kaya paano ako makikilala ng iba?

I have an anxiety..I am suicidal.. and I'm depressed.. all i want is to be DEAD..

Then BOOM..

May nangyare sa akin. Isang pangyayare na nag pabago ng mundo ko. Na nag pa bago ng buhay ko.

Maraming mga bagay ang aking nasaksihan pagkatapos ng pangyayareng iyon. Akala ko tuluyan ng magiging magulo ang buhay ko..

Pero hindi pa la..

Nagkaroon ng kulay ang mundo ko. Ang Once in a blue moon na pagpapakita ko ng emosyon ay naging pang araw araw na. Naramdaman ko ang saya sa puso ko.

At mas lalo ko pang nakilala ang sarili ko.. Thanks to them!!Natutunan ko ng mahalin ang sarili ko. Kilala ko na ang buong ako. Sa tulong nila..

Ipinagdarasal ko na sana hindi na matapos ang masasayang araw ko sa lugar na ito na kasama sila..

Sana dito na lang ako habambuhay. Ayoko ng balikan ang dati
..ang dating buhay ko..
Ang dating ako..