Tam huzura ulaşacakken Arif aradı Arif annemin kankası olan Afife teyzenin oğluydu. O ve annemin bir diğer kankası Dürdane teyzenin kızı Eylül benim gideceğim okulda okuyorlardı bir yönden şanslıydım çünkü kardeş dedigim kişilerle aynı okulda olacaktım.
Telefonu açmamla bir öksürük sesi duydum.Ardından Arif konuştu"Berfin kanka biz Eylül le hasta olduk ya ikimizde feci kötüyüz." Ardından bir öksürme daha anlaşılan fena hastaydilar."Of Arif be durdunuz durfunuz bu günü mü buldunuz ben ne yapayım yalnız."
"Berfinim ne yapalım dün Eylül le okul çıkışı otobüsü kaçırdık yağmura yakalandık ."
"Neyse Arifim olmuş olan geçmiş olsun Afife teyzeme de selam söyle bende okula gideyim."
"Tamam kendine iyi ba-"
Bu seferde hapşırmıştı "Kapat telefonu Arif kapat."
Telefonu kapatır kapatmaz bir anda birinin bana çarpmasıyla yeri boyladım müthiş yeni okulun ilk gününe fevkalade başlamıştım bana çarpan kişiye bakınca benim formamdan giydiğini gördüm."Ya kardeşim önüne baksana ya senin yüzünden yeri boyladım azcık dikkatli ol."
Bana bakıp"Özür dilerim ama sende yolun ortasında durmasaydın."dedi
Ben anın şokuyla gözlerimi sonuna kadar açtın nasıl yani şimdi ben mi suçlu olmuştum yok artık.
"Ne yani şimdi suçlu ben miyim onu mu kastediyorsun?"dedim
Sabır dilenircesine nefes aldı ve gözlerime baktı o an fark ettim ki gözleri çok güzeldi ama şu an içinde bulunduğum durumun farkına varıp bunu kafamdam attım.
"Hiç bir şey kastetmiyorum sen yolun ortasında duruyodun bende dikkatsizlik edip sana çarptım ikimizde suçluyuz okey."
Ağzım açık bir şekilde onu dinlerken konuşmasının sonuna gelince ben boş boş ona bakıyordum.
"Tamam mı?" Diye sorusunu yeniledi
"Ha tamam." Bana bir bakış atıp yanından gitti.
Ah salak ben çocuğun ağzına düşmedığim kalmıştı bi tek
Kendime bela okuya yürümeye devam ettim.
Bir süre sonra okula vardım.Lise sona gidiyordum aslında annem sınav senemde okulumu değiştirmeme pek sıcak bakmadı ama Arif ve Eylül ün de ısrarlarıyla ikna edebildim.
Babam ise ben çok küçükken vefat etmiş işte o sıralarda annem afife ve dürdane teyzelerle tanıştı birbirlerine destek oldular bizde Arif ve Eylül le öyle arkadaş olduk. İlk başlarda Arif le hiç anlaşamıyorduk ama sonra Eylül ün de ısrarlarıyla arkadaş olduk sonra da kardeş.
Okula girdim ve sınıfımı buldum aslında Eylüller le aynı sınıfta olacaktım ama onlar mağlum hastaydılar! Sınıfa girdiğimde hoca gelmişti Bana batı ve"Sen yeni gelen öğrencimiz olmalısın sanırım adım Berfin di demi." Dedi bi an şasırsam da bozuntuya vermedim ve"Evet adım Berfin."dedim gülümsedi ve ben sınıf rehber öğretmeninizim Berfin adım Eda ana dalım İngilizce eğer bir konuda yardıma ihtiyacın olursa bana gelebilirsin seve seve yardımcı olurum."dedi Nedense bana karşı olan tutumu çok cana yakın gelmişti Ardından tekrar konuştu"Berfin çim seni Yağız ın yanına alalım."deyip eliyle yerimi gösterdi.
Gösterdiği yere baktığımda o çocuğu gördüm yold bana çarpan çocuğu yani Yağız ı
