Arkadaşlar desteğinize ihtiyacımız var. Kitabın okunması güzel ama oyları az. Lütfen bölümü beğenmeyi ve oylamadığınız yerler varsa oylamayı unutmayın. Ek olarak sizin yaptığınız yorumların kitaba değer kattığını düşünüyorum. Yorumlarınızı eksik etmeyin.
Şimdiden teşekkürler.💫
**************
Sıra bize en sonunda gelmişti. Hızlı bir şekilde kasiyere parayı ödeyerek oradan ayrıldık. Yağız'ın telefonu çalınca biraz yavaşladık.
"Efendim." diye yanıtladı aramayı.
" Tamam tamam geliyoruz birazdan. Siz hazırladınız değil mi enstürmanları falan?" Biraz bekleyip karşı tarafı dinledikten sonra " Okey, hadi görüşürüz." deyip aramayı sonlandırdı.
Telefonu kapatıp bana baktıktan sonra konuşmaya başladı.
" Az bir yer kaldı. Hadi devam edelim."
"Tamam." Deyip yürümeye devam ettik.
"Yağız bir şey söyleyceğim." Dedim. Çünkü bir şey söyleyecektim.
"Söyle Berfin." Dedi bana bakarak ama muhtemelen neden konuşmaya böyle başladığımı merak ediyordu.
"Eee şey. Şimdi biz seninle tanışalı çok uzun bir zaman olmadı. Hatta bir zaman bile olmadı diyebiliriz. Yani ne olmuş olabilir de sen bana şarkı yazdın?" Dedim. Evet bunu sordum. Çünkü ben aklımı kullanabiliyorum ve Yağız'ın neden bunu yaptığını merak ediyordum.
"Yani sen diyorsun dün bir bugün iki bu çocukla ne yaşadık da bana şarkı yazdı."
"Hah! Aynen öyle diyorum." Bunun üzerine Yağız muzip bir şekilde güldü.
Berfin vur dedik de öldür demedik be kızım dan diye denir mi öyle.
"Anladım." Dedi hâlâ yüzünde olan tebessümüyle.
"Yani özel bir nedeni yok. Seninle konuştuktan sonra sözler ve melodiler oluşmaya başladı. İlham verdin yani bana." Dedi.
İnanma Berfin. Sen salak değilsin. Özel bir nedeni yokmuş. Şaka yapıyor herhalde. Ya da oyun oynamak istiyor.
"Haa demek öyle. Peki anladım." Dedim ben de doğallıktan tamamiyle uzak olan sahte bir tınıyla.
"Bir de şey..." Dedim söyleyip söylememek arasındaki bir tavırla.
"Bir de ne? " Dedi Yağız sorgulayıcı ve benim tavrımın taklidiyle.
Aman! Ayıp olacaksa da olsundu. Bunlar benim düşüncelerimdi.
"Doğruyu söylemek gerekirse. Senim müzikle uğraştığını hiç düşünmezdim. Önyargı diyebilirsin ama öyle."
" Demek öyle." Dedi. Sanki "Teessüf ederim." der gibi.
"Eee başka."
"İşte şey bir de nasıl profesyönel dahi değilken bu kadar güzel bir iş ortaya koydun. Yani ilk dinledigimde de söyledim çok güzel olmuş."
"Arkadaşlarla bir kanalımız var. Yaptığımız şarkıları orada paylaşıyoruz. Daha önceden gitar ve ses egitimi aldım. Lise bittikten sonra da devam ettirmek istiyorum."
Tamam diyerek konuyu kapattım çünkü daha fazla konuşmak istemediğimi fark etmiştim.
Biraz daha ilerleyince Yağız bir binanın önünde durdu. Hatta daha çok salaş bir mekan gibiydi...
"Geldik. Burası." Diyerek içeriyi gösterdi. Yavaşça mekana girdik.
İçeride iki erkek bir tane de kız vardı. Bizim geldiğimizi görünce erkeklerden birisi Yağız'a doğru geldi.
" Yağız, kardeşim hoş geldin." Deyip sarıldı.
" İyilik Vedat'ım, işte yeni şarkı yaptık dün. Bakalım geldik işte neler çıkacak fazla kalamayacağız zaten. Ben size aklımdakileri söylerim. Zaten haberleşiriz."
Sonrasında adının Vedat olduğunu ögrendigim çocuk bana doğru dönü konuşmaya başladı. "Sen de Berfin olmalısın Yağız senden bahsetmişti."
" Evet. Memnun oldum." Dedim. O sırada diger ikisi de yanıma gelip kendilerini tanıttılar.
"Merhaba Berfin ben de Kumsal." Dedi. El sıkıştık.
"Ben de Berkan." Dedi diğeri. "Memnun oldum." Diyerek bu faslı da atlattım.
Vedat masaları gösterince ikimiz de geçip oturduk. Mekan çok büyük değildi fakat samimi bir havası vardı.
Onlar konuşmaya başlarken Berkan da içecek bir şeyler getiriyordu.
Ayy acaba içmesem mi diye düşündüm bir an. Mazallah belli mi olur ilaç milaç atarlardı. Evet evet hiç gerek yoktu.
Berkan'a içmeyeceğimi söyledim. O da kafasıyla onayladı beni.
*****************
Bayaa bir durduktan sonra artık gitme vakti gelmişti. Yağız aklındakileri anlatmıştı.
Yolda yürürken aynı anda telefonlarımıza bildirimler geldi. Önce birbirimize bakıp sonra telefonlarımızı cebimizden çıkardık.
Ekrana baktığımda bir manzara beni karşılamıştı. Karşılamaz olsaydı.
Eylül Ekim Kasım sizi ekledi
"ĞAĞAĞĞAĞAĞA"
