Sonra dudaklarını dudağımdan çekti ve konuşmaya başladı "Özür dilerim.." hafif güldüm, uzun zaman sonra ilk defa gülüyordum.. "Özür mü dilersin? Dileme özür falan. Ama bana bunları açıklamak zorundasın! Nasıl anneni ve kız kardeşini öldürebildin? Nasıl yüreğin elverdi Gece?" gözünden bir damla yaş aktı "İsteyerek olmadı, sana yemin ederim isteyerek olmadı. Annem ve babam tartışınca annem kız kardeşimi aldı ve arabaya bindirip gittiler. Bende çok sinirlenmiştim ve arabaya binip peşlerine takıldım.. Çok hızlı gidiyorlardı bende çok hızlı bir şekilde peşlerinden gidiyordum... Sonra birden arabaları stop edince aniden durdular ve sürdüğüm arabanın freni tutmadı. Siktiğimin freni tutmadı işte! Sonra onlara çarptım ve uçurumdan aşağı yuvarlandılar. Ben sadece onları durdurmak istemiştim.." bunları derken ağlıyordu ve ben Gece'yi ilk defa ağlarken görüyordum. "Ağlama dur, sana inanıyorum.. Atlatacaksın, atlatacağız beraber. Hem senin bir suçun yok ki, fren tutmamış. Kaderleri buymuş. Sen kimseyi öldürmedin... Çünkü bil ki ismin ne kadar karanlıksa sende o kadar aydınlıksın... Şimdi benden ilk defa bir şey duyacaksın, 'Seni seviyorum ve ne olursa olsun senin yanında olacağım'.." dedim bağırarak. Çünkü biliyordum adı ne kadar karanlıksa kendi de o kadar aydınlıktı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AY GECE'NİNDİR - 3
Literatura FemininaNeredesin bilmiyorum, ama seni çok seviyorum💔💫 Güneş batacaktı ve bizim için gün asıl o zaman doğacaktı...
