Acımasız "Kafes".

Bölüm 3 "Nefret Edememek."

Uyandığımda yine aynı odadaydım başımda şiddetli ağrı vardı en son yaptığım şey aklıma gelince bileklerime baktım sarmışlardı muhtemelen hastaneyede gitmemiştik Poyraz yapmıştır ama zaten gitsek bile ne olacaktı ki beni arayan mı var sanki poliste bulsun üzerimde dünkü kıyafet yoktu şirin ayıcıklı pijama vardı İnşAllah Sumru teyze değiştirmiştir diye düşündüm pencereye baktım hava kararmıştı. Kapı açılınca bakışlarımı kapıya çevirdim gelen Efken ile Poyrazdı "Uyanmışsın geçmiş olsun.Kendini nasıl hiss ediyorsun?" Poyraz konuşunca ben hala Efkene bakıyordum oda elleri cebinde duvara yaslanmıştı sinirli bakıyordu hep olduğu gibi ama bir yandan da sakindi "Teşekkür ederim başım ağrıyor sadece." Poyraza cevap verirken bile Efkene bakıyordum oda gözlerini kaçırmamıştı neden bişey söylemiyordu "Peki o zaman hastanelik durumun yoktu kesik derin değildi yani erken bulunmuşsun ben gerekeni yaptım sen bantları ıslatmamaya dikkat et ama ıslanırsa bantı değiştirmen yeterli." Fırtına öncesi sessizlik miydi bu?Konuşsana be adam! "Beni kim bulmuş?" "Efken senin lavabodan çıkmadığı söylemişler oda gelip seni öyle bulmuş yoldayken beni aradı bende hemen geldim sizde biraz sonra geldiniz." "Tamam tekrar teşekkür ederim." "Kendine dikkat et prens-" "Çık!" Sonunda! Poyraz bişey söylemek için ağzını açtığında "Poyraz sana çık dedim!" Bişey söylemeden çıkmıştı Efken duvardan ayrılıp bana doğru gelmeye başladı yatağın üzerine tam karşıma oturunca gerilmiştim "Neden yaptın?" Çok sakindi korkmalı mıydım? "Sana.Neden.Yaptın.Dedim." Tek tek söyleyince cevap vermem gerektiğini anladım "Be- Ben yapamazdım." "Neyi?" "İstediğini yapamazdım." Tek kaşını kaldırıp "Zarfı almamak için intihar etmek istediğine inanmıyorum desem?" "Zarf değil." "Ne peki?" Hala sakindi ama yüzü her an patlaya bilecek bir bombadan farklı değildi başımı eğdim "Ya-Yatamazdım." "Neden?Yapmadınmı zaten niye büyütüyorsun." "Yapmadım." Bir anda bogazıma yapışınca yüzümü buruşturup inledim "Benimle dalgamı geçiyorsun?" İşte şimdi başlamıştık! "Ya-Yapmadım diyorum bırak!" Zar zor konuşuyordum "Sana neden inanayım?Baban bu işi yaptığını söyledi şimdi sana inanmam için bir sebeb söyle o zaman!" Tırnaklarımı eline geçirdim boğazımı bırakıp elleriyle bileklerimi tutup yatakla birleştirdi lanet olsun canım yanıyordu ağlamaya başladım "Bırak lütfen!Canım yanıyor bırak!" "Cevap ver bana!" O bağırdıkça bende bağırıyordum "Bırak diyorum pislik!Rahat bırak beni!Yapmadım öyle bişey yapmadım ben sadece barmenlik yapıyordum sipariş hazırlar verirdim babamın borçlarını ödemek için başka bişey yapmadım kimseyle yatmadım!Bırak!Lütfen!" Sesim sonlara doğru kısılmıştı gözleri bileklerime kayınca elleri gevşemişti ama hala tutuyordu "Poyraz!" Şiddetli şekilde ağlıyordum artık "Ağlama Alev." Hala bırakmamıştı bileklerimi gözlerine baktığımda yeşilin en koyu tonuydu zehir gibi!Beni zehirleyecek zehir!Bir kaç saniye öyle durduktan sonra yavaşça kulağıma yaklaştı "Yoksa Eliz mi demeliyim?"Olamaz nereden öğrenmişti ki?Benden uzaklaşıp tekrar bağırınca irkilmiştim "Poyraz!" Gözlerimi kaçırdım hiç çekmiyordu gözlerini kapı açılınca içeriye Poyraz girdi "Bırak Efken bilekleri kanamış." Telaşla bana doğru yaklaşınca Efkende benden uzaklaşmıştı ama hala o bana bende ona bakıyordum Poyraz bantı açınca canım yanmıştı yüzümü buruşturdum ağlamaya başlamıştım yine yeter artık lütfen canım yanmasın  "Ağlama dedim sana sinirim bozuluyor zaten söylediğin tek kelimeye bile inanmıyorum barmenlik yapmak için bara ihtiyaç yok bir sürü kafe var aklınca bana oynuyorsun!" Poyraz dikkatlice bileklerimdeki bantları açmaya devam ediyordu dişlerimi sıkıp yüzümü çevirdim o sırada zaten pis adam çıkmıştı bana asla inanmayacaktı.

Poyraz işini bitirdikten sonra kalkıp "Tamam prenses geçti ne kadar ağlıyorsun sen göz yaşın bitmedi mi?" dedi "Teşekkür ederim." "Fazla teşekkür ediyorsun iyice dinlen geçmiş olsun tekrar." "Te-" Bana dönüp kaşlarını çatınca durdum daha sonra bana gülümseyip çıktı bende gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.