Acımasız "Kafes".

Bölüm 4 "İlk."

Tüm gece kapının önünde öylece yattım eve getirdiği fahişe öyle bir çığlık atıyorduki iğrenç havada açılmıştı sesleride gelmiyordu artık bir ara ağlayarak uyuya kalmıştım gitmiştir diye düşünüyorum yerden yavaşça kalktım lanet olsun her yerim tutulmuştu banyoda işlerimi hallettikten sonra üzerime siyah biraz bol olan kazağı giydim altınada kot pantolon giydikten sonra saçımı dağınık topuz yaptıktan sonra aynaya baktım berbat görünüyordum neyse aşağı indim etrafa göz gezdirdim ama kimse yoktu mutfağa ilerledim kendime kaşarlı tost yapacaktım dolaptan gerekli malzemeleri alıp hazırlamaya başladım.

Tostumu hazırladıktan sonra mutfakta yemeye başladım ellerime sağlık çok lezzetli olmuştu tostu bitirdikten sonra mutfaktan çıktım çıkmamla merdivenlerden inen esmer bir kız görmeyi beklemiyordum üstelik üzerinde Efkenin gömleği vardı başımdan aşağı kaynar su dökülmüş gibiydim "Ah pardon ev boş zannettim tatlım sana zahmet bana bir kahve yap." Kaşlarımı kaldırdım bu beni hizmetçi mi sanmıştı?Ne iğrenc sesi var bunun! "Asıl sana pardon!Ben hizmetçi değilim kalk kendin yap ne yapacaksan ayrıca hemen gidsen daha iyi olur bence sana ayrılan sürenin sonuna geldik sanki ne dersin?" Küçük bir kahkaha attıktan sonra kanepeye geçip oturdu ardından " Ay canım ya gözlerin içi kızarmış altıda şişmiş ve morarmış uyutmadık sanırım bende uyuyamadım zaten çok sert ayrıca ze-" "Defol!Sizin gece fantezilerinizi dinlemek zorunda değilim!Seni fahişe defol buradan!" "Alev!" İsmimi duymamla bakışlarımı merdivenlere çevirdim bulanık görüyordum gözlerim dolmuştu yine bana niye sinirli bakıyordu ki "Ne yapıyorsun sen?" dedikten sonra hızla bana yaklaşıp beni sertçe duvara itti ardından boğazıma yapıştı göz yaşlarım akmıştı bile "Sana.Ne.Yapıyorsun.Dedim." "Be-ben" "Seni küçük fahişe anlaşılan iyileşmişsin birazdan görürsün!" "Ben fah-" Yüzüme yediğim tokatla yere düştüm saçım açılmış dudağım kanamıştı bana doğru eğilip saçımı çektikten sonra "Seni becere becere öldürürüm!Duydun mu beni?Kes ağlamayı defol odaya ve akşama kadar beni bekle orada çıkarsan akşamı beklemem!" Gözyaşlarımı durduramıyordum artık hemen kalkıp merdivenlere yöneldim göz ucuyla o kadına baktığımda sırıttığını gördüm.

Hızlı adımlarla odaya çıkıp kapıyıda kilitledim bitsin artık lütfen dayanamıyorum yatağa uzandım hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Evet zorluklar bize, onlarla savaşmayı öğretir. Bunu öğretirken olgunlaşma sürecine gireriz. Daha az kırılır, daha az insanlara kanarız. Ama bu defa da bir kez sarsıldığımızda, toparlanmamız ilk zamanlarda olan enerjimizin olmadığı için daha zor ola biliyor bu çok zordu kalbim ona sığınmak istesede aklım gitmem gerektiğini söylüyordu gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.

🌑🌒🌓
Kapı gürültüyle açılınca uykumdan irkilerek uyanmıştım "Sen hangi cesaretle kapıyı kilitlersin anahtar yok mu sandın?Nereden geliyor bu?" Korkuyordum hemde çok "Ben sa-sadece" "Kes zırvalamayı yarım bıraktığın işi tamamlamaya gidiyorsun ben adamların biriyle elbiseyi gönderirim sende hazırlanırsın!" "Ne işi?" "Zarf!" Yine mi? "Yapamam ben onu yapamam!" Boğazıma yapışmıştı yine "Öyle bir yaparsınki!" Dedikten sonra beni bırakıp odadan çıktı kaçacaktım başka çarem yoktu kalbim onu istesede gitmeliyim gidecektim.

Saat 9 gibi elbise gelmişti esmer bir adam getirmişti bu sefer borda reng mini göğüs dekolteli elbiseydi giydikten sonra abartı olmayacak şekilde makyajımı yapmıştım şimdi saat 12 buçuk olmuştu salonda oturmuş onu bekliyordum ama daha gelmemişti.

Düşündüm hayal ettim aslında BİZ ne güzel olurduk gözlerim dolmuştu yine kapı aniden açılınca bakışlarımı kapıya çevirdim gelmişti beni baştan aşağı süzdükten sonra yavaşça yaklaşıp elini yüzüme koydu ardından nazikçe baş parmağını dudağımın kenarındaki yaraya dokundurdu içmişti gözlerini asla kaçırmıyordu gözlerimi kapattım baş parmağı hala dudağımın kenarındaydı yüzüme yaklaştığını hiss ediyordum nefesini hiss edecek kadar yakınımdaydı aniden dudağımda baskı hiss edince sendeledim diğer eliyle belimden tutup kendine çekti beni sertçe döndürünce duvara çarpıp inledim lanet olsun yapmamalıydım duvarla onun arasında kalmıştım kendine has kokusu sigarayla karışmıştı hiç nazik olmayacak şekilde öpüyordu benim ilk öpücüğümü çalmıştı ben karşılık vermeyince daha sert öpüyordu çok az geri çekildi "Bana karşılık ver!" Tekrar öpmeye başlamıştı neyi nasıl yapacağımı bilmiyordumki dudaklarımı biraz haraket ettirmemle kendini bana daha çok bastırdı alt dudağımı ısırınca acıyla inleyip geri çekilmeye çalıştım ama zaten duvara yapışmıştım metal tadı alınca dudağımın kanadığını anladım nefes nefese kalınca beni öpmeyi bırakıp alnını anlıma dayadı gözlerimi açtığımda gözlerinin zehirinde öleceğimi sandım "Sen" dedikten sonra durdu ardında "Sen gerçekten kimseyle yatmamışsın!" Benden uzaklaşınca anlamayarak baktım "Bunu hareketlerinden anlamayacak kadar gerizekalı değilim küçük!" Bakışları tekrar dudaklarıma kayınca başımı çevirdim "Git!" Beni öpmesine tekrar dayanamazdım "Ne saçmalıyorsun küçük?Seni öpmem sana cesaret vermesin emin olmak için yaptım başka bir şey gelmesin aklına sana hala istediğimi yaptıra bilirim onunlada kalmam sana istediğimi yaparım!" Alay eder gibi sırıtmamışsa ihmal etmemişti tabii. Bir

Merdivenlere yöneldim odaya girip kapıyı çarptıktan sonra ağlamaya başladım beni az önce öpmüştü onu seviyor ola bilirdim ama güvenemezdim ya bana tecavüz ederse?Ya daha kötü şeyler isterse? Ölürdüm yaşayamazdım hemen bu gece gidecektim.

Gece yarısı olmuştu saat 3 olunca çıkacaktım 10 dakikam kalmıştı zaten yanıma alacak bir şeyim yoktu ama para lazımdı ses çıkarmamaya dikkat ederek odadan çıktım Efkenin odasına yaklaşınca kapının çok az aralık olduğu gördüm yavaşça kapıyı itip içeri girdim uyuyordu keşke böyle olmasaydı yavaşça yaklaşıp saçlarını kokladım çikolata kokuyordu tekrar geri çekilip odadan çıkacağım sırada kanepenin üzerinde tokamı gördüm sabah saçımı onunla toplamıştım. Almıştı. Ceketi odasında değildi salona inince ceketini kanepenin üzerinde gördüm hemen ceplerine baktım çok para vardı ama hepsini almayacaktım 100 TL alıp paraları yerine koydum sanırım bu gideceğim yere kadar yeterdi Aslı'ya gidecektim bir süre orada saklanırdım evet polise şikayet etmeyecektim salondaki pencereden baktım korumalar uyanıktı önce kapının kilidini sessizce açtım ardından mutfağa geçip bardak aldım pencereyi açıp beni görmeyecekleri şekilde saklandım biraz bekledim ardından bardağı pencereden ola bildiğince uzağa fırlattıp kapıya yöneldim korumalar sesin geldiği yöne doğru gitmişti kapıyı açıp hızla evin arka tarafına ilerledim ses çıkarmamaya dikkat ediyordum başımı kaldırdığımda Efkenin penceresine baktım sus kalbim lütfen kalamam bana karşı en ufak bişey hissetmeyen biriyle kalamam arka tarafdan hızla çıktıktan sonra koşmaya başladım nefes nefese kalınca arkama baktım evden uzaklaşmış sayılırdım ana yola çıkınca taksi bekledim ama durmamıştım yürüyordum ileride bir taksinin durduğunu görünce adımlarımı hızlandırdım taksiye yaklaştığımda yaşlı bir adam indi "Şey merhaba boş musunuz?" "Merhaba kızım evet geç." Taksiye bindikten sonra Aslı'yla çalıştığımız yerin adresini verdim. Ona herşeyi anlatıp borç para isteyecektim o paraylada hemen ilk uçakla İzmire gidecektim kalacak bir yer iş bulduktan sonrada hem Aslı'nın borcunu ödeyip hemde kendime yeni hayat kuracaktım oda zaten peşime düşmezdi yani umarım.

🌑🌒🌓

Barın önünde durunca taksiciye parasını ödeyip indim içeri girince Aslı'ya doğru ilerledim beni görünce hemen sarıldı "Canım nerdeydin?" Ona sıkıca sarıldım özlemiştim gözlerim dolmuştu "Sen gelmeyince evinize gittim kapıyı baban açtı bana sevgilinle kaçtığını söyledi neler oldu?" Yalan söylemişti tabii yalan söyleyecekti kızımı sattım diyemezsin çünkü "Aslı ben kaçmadım kimseyle öyle biride yok ben sana bişey soracaktım." "Tabii." "Şey Aslı ben sende kala bilir miyim?Aslında biraz borc parayada ihtiyacım var." "Kalabilirsin o nasıl soru bekle ben çantamı alıp geliyorum çıkalım buradan konuşuruz." Başımı tamam anlamında salladıktan sonra Aslı'yı beklemeye başladım buradan son çıkışım geldi aklıma keşke o gün hiç gitmeseydim eve Aslı seslenince ona döndüm "Hadi tatlım çıkalım." Bardan çıktıktan sonra evine doğru ilerledik çokta uzak değildi zaten "Anlat Eliz seni dinliyorum." "Ben yani babam beni borcu karşılığında satmış işten çıkıp eve gittiğim gün götürdüler beni yani sevgilimle kaçmadım." Aslı şaşırmıştı "Devam et." "Devam edecek bişey yok sadece kaçırıldım ama şimdi buradayım o evden kaçtım bir kaç gün sende saklanayım dedim sakın babama söyleme beni gördüğünü bide şey.." "Ne şey?" "Bana borç para lazım senden başkada kimsem yok ilk uçakla İzmire gitmeyi düşünüyorum orda bir iş bulup borcumu öderim." "Tabii veririm sen benim olmayan kardeşim gibisin hiç lafını bile etme önce sen bir toparlan sonra borç falan hepsi halledilir." Dayanmayıp sarıldım "İyiki varsın kardeşim." O sırada eve gelmiştik sabaha karşıydı neredeyse hava açılıyordu eve girdikten sonra Aslı bana misafir odasını gösterdi ardından bir miktar para verdikten sonra bilet işini hallettik sabah akşam üstü ilk uçakla gidiyordum "Teşekkür ederim Aslı hakkını helal et." "Helal olsun tatlım parayıda merak etme halledilir kaçmıyoruz ya hatta orada ihtiyacın olursa hemen bana arayıp söyleyeceksin tamam mı?" "Peki iyi geceler." "İyi geceler canım." Aslı çıktıktan sonra Efkeni düşündüm acaba sabah uyandığında ne yapacaktı İnşAllah peşime düşmezdi parmağımı dudağıma dokundurdum beni öpmüştü ama anlamak için duygusuzca gözlerimi kapatıp kendimi uykuya teslim ettim.
--------------------------------------------Herkesee tekraarr merhabaa yeni bölüm geldi umarım begenirsiniz vote ve iyi kötü yorum yapmayı unutmayın ilk hikayem hata tabii bir yerde olacaktır okuma var ama vote yok en azından emeğe karşılık olarak yapabilirsiniz zor değil.♥️♥️