Sana Ngayon: Book 1 & 2 (A West Side Series 2)

CHAPTER 14

Chapter Fourteen

Love, Joy And Contentment

Ang isiping makakasama ko si Ramiel sa halos araw-araw ng buhay ko ay hindi ko pa rin mapaniwalaan. I thought he was just kidding pero iyon ang nangyari. Nang sumikat ang araw matapos ang pag-uusap namin at bago pa ako umuwi ay napagkasunduang hindi malalaman ng ibang tao ang nangyari ng gabing 'yon kapalit ng lahat ng gusto ni Ramiel.

I am okay with it. Okay ako sa lahat pero hindi ko alam na ang araw na 'yon ang simula ng lahat ng malaking pagbabago sa buhay ko.

"Oh my God, what is she doing in Ramiel's car?! Bakit sila magkasama?" sinadyang iparinig sa akin 'yon ng mga kasama ni Clare ng mauna akong bumaba sa sasakyan nito.

Napayuko ako ngunit bago pa makaalis ay naharangan na ng huli ang daraanan ko.

"Anong ginagawa mo sa sasakyan ni Ramiel? Bakit kayo magkasabay?" kalmado lang ang pagkakasabi niya no'n pero damang dama ko ang galit sa kanyang tinig.

"S-Sumabay lang ako." umatras ako dahil parang hindi ako makahinga ng mabuti sa agaran nilang pag-corner sa akin.

Mabuti nalang at lumabas na rin si Ramiel kaya bahagya silang umatras.

"Ramiel!" masayang sambit ni Clare at patakbong lumapit rito sabay pulupot ng kamay sa braso. Pinigil kong mag-iwas ng tingin ng abutin pa niya ang labi nito upang halikan. "Bakit kasama mo si Izzi?"

"Why not?" aniya habang tinatanggal ang pinaka-unang butones sa suot na itim na polo shirt.

Napalunok si Clare dahil sa lamig ng tinig nito pero tuluyang nawala ang kulay sa kanyang mukha ng balingan ako ng lalaking hawak niya. Umatras ang mga babaeng nasa gilid ko na parang gusto na akong sakmalin kanina nang pasadahan rin sila ng tingin nito. Iginalaw ko ang mga paa ko pero bago pa ako makalayo ay narinig ko na ang habilin ng lalaki. Napalingon ako.

"Don't forget about what we agreed, Almera. I'll fetch you later." aniyang dahilan ng paglukob ng kaba sa aking dibdib ngunit hindi ko nalang sinagot dahil talagang matalas na ang tingin ni Clare sa akin.

Narinig ko pa ang pagtatanong nito pero sinupla lang ito ni Ramiel at pinatahimik gaya ng lahat ng nagtatanong.

"Anong nangyayari, Izzi?"

"H-Ha?"

"Huwag kang magsisinungaling!" hinila niya ang upuang nasa tabi ko at pasalampak na naupo doon.

Katatapos lang ng klase namin at hindi pa man nakakalabas ang aming professor pero heto siya, hindi na makapagpigil sa kung ano.

"Bakit ako magsisinungaling?"

"Bakit kailangang sabay kayo ni Ramiel pumasok, huh? At ang balita ay susunduin ka pa mamaya! Totoo ba 'yon?!"

"H-Ha?"

"Don't lie, Izzi."

Wala sa sariling natutop ko ang aking bibig. Of course, mabilis nga talagang kumalat ang balita lalo na ang mga balita tungkol kay Ramiel. Ngayong nakadikit na ako rito at dapat dumikit ay nasisiguro kong ito palang ang simula ng malakihang tsismis.

"I-I..."

Tumaas ang isang kilay niya ngunit hindi 'yon naging hadlang para hindi ko maituloy ang pagsisinungaling.

"Well, nagkataon lang 'yon. May inutos kasi si Ate Skyrene na ibigay rito kay Mama kaya nakasabay ko siya kanina."

"Oh, eh bakit susunduin ka raw mamaya?"

"Ah... 'Yon naman, ako naman ang pupunta sa mansion. May kailangan akong ibigay kay Ate Sky."

"At gaano kaimportante 'yon para makalimutan mong ayaw mo siyang maging parte ng buhay mo?"