Chapter 1

23 0 0
                                    

Sorry

Pinagmamasdan ko ngayon ang mga gusaling kumikinang dahil sa liwanag nito. Napakagandang tignan ng liwanag lalo na kapag nasa dilim. Kitang - Kita Ang kinang at tila ba ito lang ang iyong nakikita.

Minsan sa sobrang kinang , ganda nalang talaga ang nakikita. Ang kinang tumatabon na sa mga bagay na di dapat makita. Minsan nakakasilaw.

Naisip ko na napakaganda pala na ikaw isang liwanag. Liwanag na  tinitignan ng Lahat. Tanging magaganda Lang Ang nakikita nila sayo at ikaw ay parang istatwang perpekto.

Kaya kapag nagkamali ka, unti-unting nabawasan Ang iyong kinang. Hindi nila natanggap at Ang galit nilay nagngingitngit na para bang napakasama mo na.

Anong magagawa ko Tao Lang ako. Tao. Hindi ako perpekto at kahit sabihin nila na nasa iyo na Ang Lahat, mas gugustuhin ko nalang na Sana pala simpleng Tao nalang ako.

Agad Kong pinunasan Ang luha s aking pisngi. Tanaw ang mga naglalakihan at nagliliwanag na mga gusali pinilit Kong ikalma Ang aking sarili.

Anong mukha nalang Ang ihaharap ko bukas ? Sa susunod na araw ? O sa mga susunod pa?

Gusto kong maglaho bigla. Hindi ko alam kung anong gagawin. Halos isang linggo ko nang ikinukulong ang aking sarili sa pinakamataas na silid na ito. Ayuko muna silang makita. Gusto kong mapag-isa at pag-isipan ang mga maling ginawa.

Mali ba ang magmahal?

Mali. Mali siguro.  Mali Kasi di nila gusto. Mali Kasi di Tama sa mga mata ng nakakakita at nakakaalam. Ano bang alam nila sa nararamdaman ko! Gusto kong magwala , kaya lang huli na ang lahat. Di na siya babalik.

Dahil lang sa isang pagkakamali. Nawala lahat.

" Velle, saan ka pagkatapos nito?" Marina habang nagliligpit Ng gamit. Katatapos Lang namin gumawa ng aming thesis. At ngayon, nagbabalak ata silang lumabas para kumain. Kaya Lang mukhang di na Naman ako makakasama.

"Ah, pupunta pa Kasi ako Kay Michael." Pagkarinig palang nila Ng pangalan , Kita ko na agad Ang ngiti nilang abot langit.

"Kaya pala di ka na Naman makakasama , talaga Naman." Azzelea sabay iling pa.

" Well, anong gagawin ko? I have to go with my boyfriend ililibre Niya daw ako"

" Sige na! Lumayas ka na nga. Iniinggit mo naman kami sa boyfriend mong tall, dark ,handsome and intelligent!".. sigaw ni Azzelea sabay nguso Niya sa likod ko.

Pagturo ni Azzelea sa likod ko naramdaman ko agad ang braso niyang pumulupot sa aking bewang.

And then he whispered " Are you ready?"..Agad ko siyang nilingon at muntik na maglapat ang aming labi. Buti nalang at di niya rin linapit at baka magsitilian na Naman tong mga nasa harap namin. Tumango ako.

"Aheeeeeemm!!! Sir Mike pwede be eke din e-backhug moh." si Marina with matching pilipit pa Ng mga kamay. Natatawa nalang talaga ako sa mga pinaggagawa Ng mga babaeng to.

I heard him chuckled behind my ears.
" Baby, let's go now" he said. I turned to him. He smiled. Everytime I see his smile, I fall in love again. And I will fall In love with this man again and again.

"I will never get tired of loving you, Velle" he said while I'm still in his arms.

"Me too" I fired back.

"Exqueezzze me! Pda na sir!" biglang singit ni Marina. Napatawa nalang kaming Lahat sa ginawa niya.

"Okay. We have to go girls." Ako at sabay alis with Michael.

Muli ay pinunasan ko ang aking mga luha. Gusto kong makalimot kaya lang sa tuwing ipipikit ko ang aking mata , mukha niya lang ang aking nakikita.

" Velle,come here !I will show you something." agad ko siyang nilapitan.
And when I come near him, he immediately envelope me with his arms. I smiled with his simple yet sweet gesture.

Nandito kami ngayon sa bakasyunan nila sa Mindoro, Calintaan. Ang beach na ito ay pagmamay-ari pa ng kaniyang lola at napakaganda kaya naman  dito niya ako naisipang ipasyal. Tapos na ang aming first semester , kaya pumayaga ako na sumama sa kanya.

"This is a nice place." I whispered to him.

"Yeah..and its beautiful" aniya habang nakatingin sa akin .

"Maganda? Ang alin? Itong beach o ako?"

"Ikaw."

Di ko mapigilan ang mapangiti sa sagot nia kaya kunware ay tumitingin ako sa dagat. Pero sana lang talaga di halata na nagblush ako. Kinikilig ako sa mga simpleng banat niya.

"Hey, you are blushing!"

At lalo akong namula dahil sinabe pa talaga niya. Di nalang ako nagsalita pero ramdam ko na natutuwa siya sa epekto nia sa akin. Nakakainis!

" Belle, look at me" he commanded. Pero di ko sinunod.

"Baby, stubborn girl! Look at me, please! " aniya pero di ko siya pinansin.

Gulong-gulo ang isipan ko dahil sa nararamdam ko at ou nga pala! Dalawa lang kami rito ngayon! My goodness, Velle! Ano ba ang iniisip mo!? Tumigil ka diyan!

I felt his hand caressing my cheek and slowly he guided me to face him. We stared to each other. I bit my lower lip   just to do something.Hindi ko alam ang gagawin ko. Then, I saw his eyes look at my lips. Slowly, he reach for my lips. And I can't do anything about it. Para akong nalulusaw. Now, we are kissing. He sucked my lips like it was his favorite candy. Gustong-gusto niya ang ginagawa niya sa akin.
I envelope his neck with my hands. Feeling ko mahuhulog ako.
Then he reached for my breast. Nagulat ako roon. Di pa kami umaabot sa ganito.

" M..mmike"
di ko alam pero ibang tono na ang lumalabas sa bebeg ko. And I dont like it. It seems that my voice triggers him more. It unclutch my bra and his hand went to my nipple and played with it.

"Ohhh" thats what I just said. It feels so good but this thing is not good!

"Baby" he whispered. Then, continued whats his doing to me. This man is driving me crazy. I can't help myself. Kapag nagpatuloy pa ito, baka maisuko ko ang bataan lalot pat magaling! Ano ba Velle!
When I'm about to say something. He did another stunt again. He massaged my breast and his so good. Napaungol ako sa ginawa niya. Hindi ko na matuloy-tuloy ang sinabe ko. He draws circles around it and he look down on me. Then, he suck it. Oh myy! I am half naked. Pang-ibaba nalang ang may sout ako at kapag di ko sia pinigilan may kahihinatnan ako!

"Mike!" buong pwersa ko siyang itinulak. Sorry baby not now. Mukhang naiintindihan niya naman kaya agad siyang lunapit sa akin and covered me with his jacket.

" Sorry" anya ng nakayuko.

" No. Ako dapat ang mag-sorry. Di ko pa kayang ibigay sayo iyon kasi bata pa ako. I'm not ready for this."

"I know. "agad niyang sagot. Nakita ko sa kanyang mga mata ang pagpipigil.

" Dapat ako ang mas nakakaisip non. Sorry Velle, di ko na napgilian." he said, like I m gonna judge him. He looks very sorry. His eyes are in a hurt. I nodded to him.

"Sorry din" I answered.

Love of the DawnWhere stories live. Discover now