İYİ GELMEYECEK

ÖLÜMÜN EŞİĞİNDE İKİ KIZ

Ve üstü çiziliyor çocukluğun
Bir çocuğun adlandıramadığı
Yaşantıyı yaşayamamasıyla başlıyor her şey
Yokluğun varlığından habersizken tanışıyor onunla
En başta özgürlüğü alınıyor elinden
Yasaklarda çıkamadığı sokaklarda
Öğreniyorken
Gülüşünde çalıyor geceler, kurşun sesleri eşliğinde
Korkuyu öğreniyor A,B,C'den önce
Geceden geçmeyi
Öğreniyor ,tedirginliğin süslediği
geceden; vazgeçmeyi
Ağlayınca değiştirmediği şeyler olduğunun farkına varıyor
Bunların hepsinin başladığı anda;
Bir şeyler bitiyor
İnsanlık adına,umut adına

SEMA NUR MAN

"Hayatın çok fazla acı verici yanı var,ama olsun ben yarın her şeyi unutucam."

Zeliş bıkmış bir şekilde
"Melis uyu artık"

tavandan başımı çekip zelişe bakarak
"Ya nasıl uyuğabilirim ben çok mutluyum yarın bizim doğum günümüz Zeliş,bir sağa dönüyorum bir sola ama bir türlü uyuyamıyorum"

Bıkmıs bir biçimde
"ya Zeliş ses versene sana söylüyorum... Zeliş uyudun mu sen?"

Zeliş ten ses gelmeyince uyuduğunu anladım offf ya nasıl uyuyabiliğorsun ben mutluluktan yerimde duramığorken o ise mışıl mışıl uyuyor başımı tekrar tavana çevirip uyumam gerektiğini düşünüp gözlerimi sıkıca kapatım fakat duğduyum sesle irkilerek tekrar açtım gözümü tavanda bir sağa bir sola döndürüyordum sesin nerden geldiğini düşünerek yatağımda oturma pozisyonuna girdim şaşkın gözlerle etrafa baktım yavaşça ağaya kalkıp kapıya uzanıp odadan çıktım.

ses annem ve babamın odasından geliyordu korkarak ve yavaş adımlarla odalarına yaklaştım kapı açıktı annem ve babamı görebiliyordum ikisi ayakta kavga ediyorlardı sesizce onlara kulak vermeye başladım.

annem ağlarken
"Kimseyi zorla sevemeğiz anla artık bunu"derken.

babam susuyordu annem babama korkuyla bakarken
"Elinde sonunda onu bizden alıcak"

babam bağırarak "onu ben büğüttüm kimseye vermem"

kimden bahsettiklerini bilmiyordum babam anneme bakıp
"Mutlusun değil mi?"

annem şaşkınca babama bakarken babam
"Oğlunu alıcak olsalarda onu görebilme ihtimalin olucak"

annem sesizce başını eğdi
babam anneme doğru giderken bağırarak
"Beni neden hiç sevmedin?"
daha bir ses tonunu yükseltirken "neden?"

arkamdan ağlama sesi gelince başımı arkaya çevirdim arkamda Zeliş vardı iki eliyle gözlerini ovup sesli bir şekilde ağlıyordu babam ile annemde hemen zeliş'e döndüler bende ağlıyordum babam sinirle yanımızdan gidip evden çıkmak için dışarı kapısını kapattı evden çıkınca ağlayarak arkasından koşup bacağına tutundum ağlarlı sesimle

"Baba,kim seni sevmezse sevmesin ben seni çok seviyorum"
hüngür hüngür ağlıyordum babam kendini benden kurtarıp oturarak elerimi tutu