To, co kiedyś pisałam dla świata nie ma już znaczenia
Każde słowo stworzone nocą było puste do znudzenia
Zapomniany teraz sens starych uczuć i płytkich marzeń
A ten nielogiczny ciąg całkiem logicznych zdarzeń?
Chyba zakopałam poematy przepełnione złością
Byłam głupia, naiwna, choć pałałam miłością
Połynęły z jesiennym wiatrem, porwał je nurt rzeki
Dawne wspomnienia jak spokój - bliski choć daleki
YOU ARE READING
•cancer's thoughts•
Poetrynie wiem nie wiem nie wiem nie wiem nie wiem nie wiem nie wiem nie wiem to będzie ta jedna ważna rzecz, którą po sobie zostawię
