Pepper and Salt

Chapter 4 - Honey

Chapter 4 - Honey

Nakapatay na ang ilaw ng pumasok ako sa apartment. Siguro natutulog na si Lucy. Kumain na kaya siya?

Kinatok ko ang kwarto niya para tanongin kung nakakain na ba siya.
Pinadalhin din kasi ako ni Krystian ng steak. Oo,Krystian ang pangalan niya.
Medyo matagal din bago ako nakauwi. Nagkwentohan pa kasi kami. Feeling ko nga nakwento ko lahat ng nangyari sa buhay ko.

"Lucy? Kumain ka na ba--"
Oh. Naitulak ko ang pinto.
Bukas pala. Kaya pumasok na ako.

Teka? Bat wala siya? Asan ang isang yun?

Napa-upo ako sa kama niya. Okay lang kaya siya? Hindi man lang nagtext.
Matutulog na nga lang ako. Baka bukas marinig ko na lang bigla sigaw non.

Nauhaw ako kaya kumuha muna ako ng lemon.  Asan ba yung honey? Masyadong maasim.  Ayon!
Nilagyan ko ng konting honey yung iniinom ko. 

Honey & Lemon is the best!
Ang sarap na, healthy pa.

Matapos kong uminom ay inantok na ako kakahintay kay Lucy.
Kaya naman napagdesisyonan ko ng matulog.

You're the best part of my day🎶
Heart it's open, it's open
Something is pulling you to me
Like an ocean, we're flowing🎶

Noah! Ang perfect mo! Ang ganda talaga ng boses nito eh. Ang saya gumising pagganto music sa umaga.

"Used to be shy, ye-e-ey
Used to be down
Do-down all day
Use to be blue
Use to be blue
Used to be shy, ye-e-ey
Used to be down
Do-down all day
Use to be blue
Than I met you."
Good morning Anji.  Ang ganda ganda talaga ng boses mo. Manang mana kay Diarra.

Who would think that love🎶
Took the time to see
We'd be better together
You and me
Who would think that love
Let us find the way
Never found nothing better
No baby🎶
(Song title:  Who would think that love? By: Now United)

Bumangon na ako para makapagluto. May plano pa naman akong kumain.

Napatingin naman ako sa kwarto ni Lucy.

Anong oras kaya siya dumating?
Alam ko na dumating siya, hindi Lang ako sigurado anong oras. Medyo naging maingay kasi kaya alam kong siya yun.

Mamaya ko na siguro siya gigisingin kapag nakapag-saing na ako. May steak pa ka gabi at maaga pa naman. Isa pa Sunday, wala siyang trabaho sa Food House nila Rory at  Venice.

"Lucy? Kakain na."
Tawag ko sabay katok. Pinihit ko ang doorknob. Teka? Bukas na naman?
Kelan pa natutong hindi maglock to?

Pumasok ako sa kwarto ni Lucy. Pero nagulat ako at wala siya. Hindi lang pala siya. Pati ang mga gamit niya.

Magnanakaw ba yung ka gabi?
Anong nangyari? Pero bakit dito lang sa kwarto niya? May mga gamit naman sa sala at kusina.

Tinawagan ko ang cellphone ni Lucy. Pero hindi niya sinasagot. Nagpalibot libot ako sa kwarto niya.

"Ano bang nangyayari Lucy? Asan ka?"
Kagat kagat ko pa ang mga labi ko.
Kinakabahan ako. Hindi talaga niya sinasagot ang mga tawag ko.

Naiiyak na ako. Kahapon ko pa siya hindi nakita at alam ko na may problema siya.

"Ano ba naman to? Nakikain lang ako sa baba. Nawala ka na."
Umupo ako sa kama niya.
May napansin akong lukot na papel.
Ano to?

Binuklat ko ito.

Dear Anji,
I'm so sorry for leaving you with just a letter. I'm not sure when I'm coming back, so I couldn't bring myself to tell you in person that I was leaving.

I didn't want to say goodbye. Take care until we meet again.
I am always grateful to you for being my best friend.
I'm sorry Anj.

Your dear friend,
Lucy