=Kath’s POV=
I’m walking down the aisle. All of them looking at me with smiles on their faces. I love how they all got together here at my wedding.. Friends.. Family.. And of course, the guy whom I chose to be with forever.
He’s standing in front waiting for me in his black tuxedo.
“Let’s get married?” Sabi ko sa kanya pero umatras siya.
“NOT NOW.”
“AAAAAAAAAAAAHHHHHH!!! HAYOOOOOP KA, BAKIT HINDI MO KO PAPAKASALAN!!!” Sigaw ko sa kanya pero tumakbo lang siya papalabas ng simbahan.
AAAAAHHHHHHHH!!!!
“Baby! Wake upppp! Hey!!” At ayun nga, nananaginip lang pala ako. Hayyy. Blame DJ, hindi kasi siya pumayag na ikasal na kami ngayon.
.FLASHBACK.
“If that’s what you feel, then fine. We will marry tomorrow.”
“Tomorrow!?” Laking gulat niya and I gave my confident answer.
“Tomorrow.”
“No, hindi ako papayag..” Biglang upo niya.
“WHAT!? AKALA KO BA ATAT KA NG PAKASALAN AKO!? BAKIT!? MAY IBA KA NA BA!? AYAW MO NA BA SAKIN KASI TABABOY NA KO!!”
“Chacha, will you please calm down? Makakasama sa baby kapag lagi kang nakasigaw.” Kalmado niya sabi.
“AAHHHHHH!! NAKAKAINIS. MAGPAKASAL KA NA LANG SA MGA SEKSI MONG BABAE! CHE!!” Lalayo na ko sa kanya ng bigla niya akong hinigit ng dahan dahan. Napaupo tuloy ako sa lap niya.
“Sige magpapakasal ako sa kanila, bakit papayag ka ba??” At kumunot na lalo ang nook o.
“Bwisit ka! Siyempre hinde! Baka mapatay ko pa yun sila! Wag silang magpapakita sakin. At teka!!? May babae ka talaga!? Psh!” Niyakap lang niya ako ng mahigpit.
“Mahal mo ba ko talaga?” Tanong niya sakin.
“Ah—o-oo naman.”
“Say it..”
“Mahal kita D.” Kumalas na siya sa yakap at hinawakan ang dalawang pisngi ko. He kissed me smack lang naman.