When I met you

Chapter 27💫

6 μήνες μετά

Ε: ΜΑΜΑΑΑΑΑ.... ΒΓΉΚΑΝ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΜΑΜΑΑΑΑ

Μαμα: Τι έγινε ρε Έλλη

Ε: βγήκαν οι βάσεις

Λέω και κοιτάζοντας το λάπτοπ ψάχνοντας με αγωνία το όνομα μου.

Ε: να το Έλλη Γεωργίου 16.786 μόρια

Εεε όχι αυτό δεν γίνεται. Κάποιο λάθος έχει γίνει. Αποκλείεται να έγραψα εγώ τόσο καλά

Μαμα: Μπράβο κοριτσάκι μου ήμουν σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις. Είδες τελικά οι κόποι σου έπιασαν τόπο

Καλά όχι και πολλοί κόποι. Δηλαδή εντάξει διάβαζα πολύ αλλά δεν έριχνα και το φουλ διάβασμα που ρίχνουν άλλοι στις πανελλήνιες. Ας μην ήταν εύκολα τα θέματα και θα σου έλεγα εγώ.

Πήρα τηλέφωνο την Κατερίνα

Ε: βγήκαν οι βάσεις

Της είπα και εκείνη πνίγηκε. Ο νονος ο νονος

Ε: σογα μωρή ηλίθια έχουμε μια φοιτητική ζωή να ζήσουμε

Κ: τι; ποτε βγήκαν;

Ε: Το πρωί

Κ: πόσο έγραψες;

Ε: 16.786

Κ: Μπράβο μωρό μουυυ

Ε: άντε δες και πάρε με να μου πεις

Κ: οκκ

Όσο περιμένουμε το ζώον τη Κατερίνα να μας πεις πως τα πήγε ας σας κάνω ένα flash back Και να σας διηγηθώ πως πέρασαν αυτοί οι 6 μήνες. Βασικά δεν έγινε και τίποτα το σημαντικό. Προσπαθούσα να βρω τρόπους να ξεχνιέμαι. Πήγαινα γυμναστήριο, εβγαινα βόλτες και φυσικά διάβαζα. Αα πήρα και κουνέλι.  Τον ονόμασα Ασημάκη. Όχι πείτε μου δεν είναι τέλειο όνομα για κουνέλι;

Έκανα πολλά πράγματα. Προσπαθούσα να αποσπω το μυαλό μου και να μην σκέφτομαι. Να μην τον σκέφτομαι. Ναι πέρασαν 6 μήνες και ακόμα είμαστε ετσι. Δεν έχουμε μιλήσει από εκείνο το βράδυ στο κλαμπ. Και ούτε τον έχω ξαναδεί. Όταν βγαίνει με την Κατερίνα και τον Πάνο εγώ δεν πάω. Ξερω ανώριμο αλλά ήταν ο μόνος τρόπος για να τον ξεχάσω και να τον βγάλω μια και νομίζω τα κατάφερα.

Πλέον νιώθω πιο ελεύθερη. Αυτό το σφίξιμο που ένιωθα στο στομάχι κάθε φορά που τον σκέφτομαι έχει φύγει. Δεν βλέπω πια εφιάλτες με αυτόν. Είμαι καλά. Και με τα αποτελέσματα ακόμα καλύτερα. Δεν θα επιτρέψω σε τίποτα να μου χαλάσει τη φοιτητική μου ζωή. Τώρα που θα φύγουμε κιόλας με την Κατερίνα για σπουδές θα τον διαγράψω μια για πάντα