When I met you

Chapter 18💫

Έχουν περάσει 2 μήνες και με τον Νίκο είμαστε καλύτερα από ποτέ. Είναι τόσο υπέροχος. Πλέον είναι σίγουρη ότι είμαι ερωτευμένη μαζί του και ότι έχω αρχίσει να τον... να τον αγαπάω. Ναι το ξέρω ότι είναι νωρίς όμως αυτή η αγάπη είναι ουσιαστική. Δεν τον αγαπώ μόνο ως αγόρι μου. Τον αγαπώ ως άνθρωπο και αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα.

Αυτή τη στιγμή πάω να τον βρω στο γνωστό πάρκο. Καθώς περπατάω το θέαμα που αντικρίζω με κάνει να σταματήσω. Η Κατερίνα? Ο Πάνος? ΦΙΛΙΟΎΝΤΑΙ?

Από καιρό το είχα καταλάβει ότι κάτι παιζόταν. Πάντα τύχαινε να μην μπορούν και οι δύο τις ίδιες μέρες να βγουμε. Άσε που μας τα είχαν κάνει τσουρέκια ο ένας για τον άλλο

Πάω κοντά τους και ξεροβηχω. Εκείνοι σταματάνε το φιλί και σοκαρονται όταν με βλέπουν.

Κ: Έλλη...

Ε: μου χρωστάς εξηγησεις σουπιά

Της λέω με ναζιστικό ύφος και γελάμε. Φεύγω Και πάω προς τον Νίκο. Όταν φτάνω στο πάρκο τον βλέπω να κάθεται και να καπνίζει. Το το φως του φεγγαριού λούζει την πανέμορφη φιγούρα τους. Πηγαίνω κοντά του και εκείνος όταν με βλέπει σηκώνεται και με αγκαλιάζει. Αχ αυτό το άρωμα του

Ν: χευ μπειμπ μου

Λέει και με φιλάει γλυκά

Ε: τι κάνεις;

Ν: καλά εσύ?

Ε: καλά. Λοιπόν δεν θα πιστέψεις τι έγινε πριν

Ν: τι

Μου λέει με αγωνία και εγώ αρχίζω να του εξηγώ

Ν: οπα κάτσε ο Πάνος με την Κατερίνα;

Ε: Ναι

Ν: και δεν μου είπε τίποτα ο Πάνος;

Ε: Ούτε εμένα η Κατερίνα

Ν: τεσπα θα τον φτιάξω καλά τον μαλακα. Εσύ πως εισαι πως πάει το διάβασμα;

Ε: δεν την παλεύω άλλο

Παραπονέθηκα

Ν: πήξιμο;

Ε: μονο; διαβάζω 10 ώρες τη μέρα + τα γαμω φροντιστήρια

Ν: εεε αυτά έχουν οι πανελλήνιες

Ε: και εσύ δίνεις αλλά δεν βλέπω να σε πολυνοιαζει

Ν: εγώ δεν θέλω να περάσω νομική όμως

Ε: σωστό και αυτό

Ν: Η μόνη μαλάκια είναι ότι δεν βρισκόμαστε συχνά

Ε: το ξέρω γαμωτο