catastrophic // bxb

18

Ekin: bir taş attım pencereye tık dedii

Baran çıktıı Göksel evde yok dedi vaay vay

Göksel: ne diyon

Ekin: bence yeterince açık söylemek istediğim

ama baştan alabilirim istersen

bir taş attım pencereye tık dediii

Göksel: lan

aynı şeyleri tekrarlamasana

bu cümlelerden bir şey çıkarabilecek olsam ilk söylediğinde anlardım zaten

Ekin: evde misin

Göksel: evdeyim

Ekin: lan Baran niye evde yok dedi o zaman senin için

Göksel: ben istedim öyle söylemesini

Ekin: eee şimdi niye söylüyorsun

Göksel: ne bilem

çıkıp gelsen de aşağı inmeyeceğim zaten fark etmez o yüzden

Ekin: geç kaldın bunu söylemek için o zaman tüh

Göksel: ne

Yatağımdan ışık hızıyla kalkarak salona koştum ve balkona çıktım.  Aşağı baktığımda gerçekten orada olduğunu gördüm. Bir yanında gitarı duruyordu, öteki yanındaysa biriktirdiği minik taşlar.

2. katta oturuyorduk ve cama taş atabilmesi mümkündü ama bunu cidden yapmış mıydı? Eh, yanlış cama denk gelmişti demek ki.

Göksel: cidden buradasın

yok artık

mülteciler gibi her aşkam evimin önünde yatmayı keser misin

Ekin: biliyorsun mesaj atmana gerek yok

şu an seslensen duyarım

Göksel: biliyorum

Ekin: konuşsana sesini duyayım (:

Gülümseyerek orta parmağımı gösterdikten sonra içeri girip salondaki tekli koltuğa oturdum.

Ekin: ayıp ama

Göksel: yooo

"Özür dilerim Gökseel!" Gözlerimi kocaman açtım. Resmen avazı çıktığı kadar bağırıyordu aptal herif.

Göksel: bağırma

Ekin: niye

Göksel: birileri uyuyor olabilir

Ekin: saat 20.17

Göksel: şimdi de insanların uyku vakitlerini mi sorguluyorsun

Ekin: lan ne alaka

Göksel özür dilerim

ben bir aptalım

seni çağırıp yanımda senin gibi baştan aşağı bir muhteşemlik otururken gerizekalı gibi telefonumu kontrol edip durdum

bunun için özür dilerim

senin iznin olmadan seni öpmeye kalktım

bunun için de özür dilerim

sen benden hoşlanıyorken ben nasıl zerre hak etmeyen birini bekleyip seni elimin tersiyle ittim

en çok bunun için özür dilerim

gerçekten aptalım

şu an yazdıklarımı okuyor musun yoksa ekranı açık bırakıp gittin mi bilmiyorum

ancak eskisi gibi davranmayı bıraktığında anladım bende ne kadar önemli bir yerin olduğunu

"Koydum sevinçlerimi önüme, baktım hepsi sensin..." Kulağımı ipeksi sesi doldurunca tekrar balkona çıktım ve bu kez bağdaş kurmakta olduğunu gördüm. Bir yandan gitar çalarken bir yandan da şarkı söylüyordu. Sanırım bana serenat yaptığını söyleyebilirdik.

"...Her işte bir hayır, bu işte hepsi sensin..." Bu kısmı söylerken gülümsemişti. Aklıma ilk karşılaştığımız otobüs macerası gelince ben de gülümsedim.

"...Şimdi senden vaz mı geçmeli?
Masal olup yola devam mı etmeli?
Ben kalpten sorumlu, aşka sorunluydum. Anladım her şey sensin." Nakaratı çok daha yüksek sesle söylemişti. Şarkıyı özellikle mi seçti diye düşündüm bir an. Devamını söylemeyip gitarı bırakarak beklentiyle bana baktığında sözleri gerçekten kastederek söylediğini anladım. Bir yanıt bekliyordu.

Bir şey söylemeden içeri girdim.

~~~

şimdi senden vaz mı geçmeliiii

bu bölüm troll bir text bölümü olacaktı neler oldu öyle