Sana | Kim Wooseok

60

Sana

"HANGYUL?! SEUNGYOUN?! PUTA?!"

Umiyak iyak pa ako tapos sila lang pala to? Bakit nila ito ginawa sakin? Mga tarantado!

"Hayop kayo! Ba't niyo ako dinukot mga hayop kayo! Grrr!" I started to hit them both as they winced in pain "Aray! Tama na! Mag eexplain kami okay?" sabi ni Seungyoun at hinawakan ang kamay ko

"Punasan mo muna yang luha at pawis mo sige ka masisira make up mo, pagsisisihan mo" tawa ni Hangyul at kinuha ko naman ang panyo na inaabot niya "Eh bakit niyo kasi ako dinukot ha?"

"Naalala mo yung sinabi ni Minhee nung isang araw? Eto na yon men!" napakunot naman ako at binalik ang panyo kay Hanyul pero sabi niya akin nalang.

"Anong eto? Hoy kung kabastusan yan aalis na ako at hindi ako sasali sa mga katarantaduhan niyo" akma akong lalabas ng kotse

"Si Wooseok!" natigil ako "Balak namin kayong pagsamahin ni Wooseok sa isang lugar na kami lang nakaka-alam" hinarap ko sila "What? Look I'm leaving this week tapos yan?"

"That's the plan! One week kayong magii-stay duon"

What the? Natahimik ako at hindi nagsalita.

"Kailangan na nating pumunta kay Wooseok nag text na si Jinhyuk"

Pinaandar na ni Seungyoun ang kotse at hindi nalang ako gumalaw sa kinauupuan, kinapa ko ang cellphone ko sa bulsa ng pantalon pero wala na ito tanging wallet nalang.

"Hoy! Yung phone ko?"

Pinakita sakin ni Hangyul ang phone ko "May gagawin kami kaya manahimik ka lang diyan, wala kang sasabihin kay Wooseok mo"

"Pero si mama baka mag-alala kasi magpapa-alam lang ako" sabi ko "Alam ng mama mo, alam ng lahat, walang mag-aalala"

I scoffed, planadong planado!

Lumabas sila ng kotse at nakita ko kung paano dukutin ni Hangyul si Wooseok, natawa ako.

"Huwag kang tumawa, maririnig ka eh" tinignan ko lang ng masama si Seungyoun at tumigil sa pagtawa

Tinignan kong ipinasok si Wooseok sa kotse sa tabi ko at sigaw siya ng sigaw natawa nanaman ako pero pinigilan ko

"He!" saway ni Hangyul sa ibang boses tinignan ko lang siya at tumahimik nalang, boring sa kotse na ikinagutom ko potek.

Kinalabit ko si Hangyul na nasa harap ko habang ang katabi ko ang likot likot at reklamo ng reklamo.

Hangyul only mouthed "Ano?" tinuro ko ang tiyan ko at hinimas ito, gutom nakooo

Sinenyasan niya si Seungyoun na nagugutom ako kaya dumaan kami sa kung saan may mabibilhan at buti may bukas pang convenience store. Hindi ako pinapalabas ni Seungyoun pero lumabas parin ako. Matapos na bumili kami ni Hangyul ay pagbalik namin si Wooseok sumisigaw nanaman.

"Ang ingay ingay naman nito! Tirahin na kaya natin noh?" sabi ni Seungyoun at natahimik naman si Wooseok at saka dahil naka mask siya ay hindi mahahalata na siya yon muntikan na akong tumawa pero pinigilan ko nalang. Kumain ako ng ramen at iba pang pagkain na binili namin.

Eventually nakatulog ako sa biyahe at pag gising ko umaga na. Tinignan ko kung anong oras na sa may harap at alas siyete na pala.

Si Wooseok na nasa tabi ko ay nakatulog nadin. Tinanong ko kung malapit na ba sabi nila oo kaunti nalang.

Malapit na daw pero nakarating kami duon mga eight thirty. Nakita ko ang bahay na malapit sa dagat at kitang kita mo ang view na napakaganda dahil sa araw na tumatama sa dagat. Hindi gaanong kainit at tama lang para sa balat, swimming kaya ako? Kaso wala akong damit. Teka, one week kami dito tapos wala kaming damit na dala?

"May damit kayo sa kwarto handa na ang kailangan niyo, may pagkain, at kung ano ano pa, ang wala lang ay internet" nanlaki ang mata ko "Ano?!" nasa labas naman ako ng kotse na kaya okay lang na sigaw ako. Iniwan namin si Wooseok sa kotse kasi tulog na tulog pa ayaw naming gisingin eh.

"Magkakaroon kayo ng wifi every eleven ng gabi but it only lat for...thirty minutes" sabi ni Seungyoun na kumakain ng sandwich na binili rin kaninang madaling araw.

"that sucks" I crossed my arms at pare parehas lang kaming tinignan ang view

"May isang kwarto lang sa loob ah" tinignan ko si Hangyul "What?!" shotek siraulo to sila ah.

"Puro ka ano at what, wala kang magagawa okay?" sagot niya at huminga lang ako ng malalim at binuga din yun

Bigla naming narinig si Wooseok na sumisigaw nanaman at napailing lang ako.

Pumasok na ako sa loob ng bahay at tinignan yun, maganda naman kaso ang ikinaiinis ko ay isa lang talaga ang kwarto.

Nagbanyo ako saglit at duon naghilamos, nakita kong mag make up remover sa kwarto kaya kinuha ko yun at ginamit. Nag toothbrush nadin ako kasi siyempre umaga eh.

Paglabas ko ay nakita ko si Wooseok na nasa sala at nakita niya ako. He was shocked at napatigil sa paglibot kaya nanatili siyang nakatayo at tinignan lang ako.

"Oh you're here?" I asked para kunwari hindi alam ang nangyayari. "I was kidnapped" sabi niya "Same" hindi ko na siya pinansin at pumunta sa kusina para maghanap ng makakain

"Hindi ka ba nagtataka bakit tayo nandito?" ngumiwi lang ako at kinuha ang cereal na nasa cup board. Tinatamad akong magluto eh.

"Alam mo ba ang tungkol dito?" he asked and I shook my head "Ang alam ko lang ang ay maingay ka kapag na kidnap" sabi ko at nilamanan ng gatas ang cereal na nasa bowl, hindi ko siya ginawan bahala siya diyan.

"Ingay ingay mo kaya kanina, halos mabingi ako sayo" sabi ko habang umiiling at tinignan niya lang ako sa ginagawa ko "Paano mo nalaman na ako yun?"

"Ako si Kim Wooseok hindi ako basta basta magpapakidnap, fuck" tinignan ko siya at tumawa "Sinabi mo yan, don't yoh remember?" I chuckle at sumubo ng cereal. (I'm craving for a cereal right now ugh)

"Bakit mo ako iniwasan?" napatigil ako sa pagsubo ko ng cereal at pagnguya. Tinignan ko siya at seryoso ang mukha niya. Nilunok ko ang cereal.

"I was rejected at sa tingin mo pipilitin ko parin ipagsisikan yung sarili ko eh nireject nga ako?" binaba ko ang kutsara at kinuha ang bowl para magpunta sa sala.

Pero napatigil ako

"Who said you're rejected?"