Είναι τόσο ομορφος..ο τρόπος που κοιμάται,οι πλάτες τους,τα μαύρα κι ανακατεμένα μαλλιά του.
Το πρόσωπο του μπορεί να γίνει τόσο αθώο κάποιες φορές,και μια από αυτές είναι όταν κοιμάται.
Το άρωμα του υπάρχει παντού.. πάνω μου..
Είναι τόσο εθιστικό που σχεδόν "πονάει" όταν δεν μπορώ να το μυρίσω
Ξυπνάει κι εκείνος και συνειδητοποιώ ότι σε λίγες ώρες θα πρέπει να γυρίσω πίσω στην πραγματικότητα,αύριο δουλεύω και απόψε θα πρέπει να πάω σπίτι.
Εκείνος θα μετακομίσει σε άλλη πόλη πιο κοντα σε μένα για να δουλέψει και να μπορεί να με βλεπει.
Με έχει γεμίσει μια μικρή θλίψη μέσα μου,ακόμη δεν τον χόρτασα.
-Τι έχει το κοριτσάκι μου,προς τι αυτό το στεναχωρημένο μουτράκι;
-Δεν θέλω να φύγω.. παραδέχομαι
-Ουτε κι εγώ θέλω να φύγεις μωρό μου
-Θα μου λείψεις..
-Κι εμένα αλλά δες το θετικά,θα με ξαναδείς την επόμενη εβδομάδα,και την επόμενη,και την επόμενη..Θα βαρεθεις να με βλέπεις
-Ποτέ
-Τωρα σκασε μου ένα χαμόγελο χαζουλα που στεναχωριέσαι.
Χαμογελάω αυθόρμητα κι εκείνος πέφτει πάνω μου κι αρχίζει να με γαργαλαει.
Γελάμε και οι δύο και παίζουμε σαν παιδιά ώσπου ξαπλώνουμε στο κρεβάτι αγκαλιά κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον.
Με κοιτάει βαθιά στα μάτια και φέρνει το χέρι του μπροστά από τα πρόσωπα μας και τυλίγει το δικό μου με τρόπο τουλάχιστον κινηματογραφικό.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ride Or Die
Kısa Hikaye"Νάντια σε παρακαλω μην μου το κάνεις αυτο, πονάω με καταλαβαίνεις;" "Ω,έχουν και ποτά στο πάρτι,τι έξυπνοι που είναι.." "Είσαι μεθυσμένη;" "Not of your damn fucking Business" "Θα μπορούσες να μου μιλάς λίγο καλύτερα,αλλά ενταξει σε καταλαβαίνω " "Χ...
