That Boy is a Girl / UNDEREDITTING

Chapter five

C.5

Sa lahat ng larong nalaro ko ang larong basketball ang pinakagusto ko. Pero ngayun lalo kupa ata syang nagustuhan.

Nanakit ang katawan ko sa game namin nila Robie kanina, grabe sya' talagang di nya ko tinigilan, halos sa pagitan nalang namin dalawa umikot ang 5 oras na practice.

-

Pauwi nako sakay ng motor ko, bigla akung napahinto ng mapansin kung nagkakagulo sa kabilang dakung iskinita. Medyo madilim pero kitang kita ang mga tao. Apat, lima anim pito, walo ,siyam sampo. Hindi' higit sa sampu ang mga tao. Puro lalaki.

"Tristan" nabulong ko.

Sya yun, oo sya nga. Hindi ako pweding magkamali. Pati si Paul, Robie at Alan andun din, teka si stephen rin andun. Nakikipag laban sila sa maraming mga lalaki pero ang mga kalaban ang bumabagsak.

Hindi pangkaraniwan ang paglaban nila. my laman ang bawat suntok nila, ang bawat kilos ay plantsado mukang alam na alam nila ang tamang paggalaw ng katawan sa pakikipaglaban.

Sino ba sila? Baket ibang awra ang nararamdaman ko sa kanila ngayun. Iba ang awra nila sa school sa awra nila ngayun habang nakikipag away, siryoso sila at sa tingin ko kayang kaya nilang patayin ang lahat ng kalaban.

Umalis nako bago pa nila ko mapansin.

Nakauwi nako ng bahay pero hindi parin maalis sa isip ko ang laban nasaksihan ko kanina, hindi ko alam kung mamamangha ako o kung ano.

"huy Yona, anu bat mukang malalim ang iniisip mo huh!" bigla namang pasok ni Nicole sa kwarto ko at lundag sa kama ko. Napa talikwas tuloy ako ng tayo. "malalim nga, gulat na gulat ka eh. Anu bayun?"

Bumalik ako sa kama at umupo sa tabi nya. "Nicole, about kila stephen. Kasi nakita kung nakikipaglaban sila."

"ganun. Nakita muna pala." dismayadung sambit nito.

"huh? Baket? My alam kaba Nicole?"

"oo. Pero ang alam kulang magagaling sila at" humiga sya sa kama. Sus, pabitin pa. Iniripan kulang sya at humarap sa kanya.

"at kinatatakutan sa school, ang balita ko dilang sa school pati narin sa labas. Ang grupo daw nila ay yung tipong iiwasan mo."

"my Gang ba sila?"

"hindi ko alam eh. Hindi nasagap ng radar kuyan. Hehe"

"kung talagang kinatatakutan sila at magaling makipaglaban, malamang my gang sila."

"siguro. Iniisip kungarin yan Yona eh." umupo sya mula sa pagkakahiga sa kama ko at nagpangalumbaba. "kaya lang kasi yun lang mga nalaman ko, hindi na nadagdagan pa"

Sinu ba talaga sila. Siguradong hindi sila pangkaraniwanan. Kaylangan kung mag.ingat hindi ko alam kung kakampi o kaaway sila hindi ko sila dapat maliitin hindi sila mga pangkaraniwanan.

"Nicole." hinawakan ko ang dalawang kamay nya at tumingin ng diretsyo sa mga mata nya. "kaylangan natin mag.ingat sa kanila Nicole."

"Yona, wag kang mag.alala mag.iingat ako."

---

How's this chapter? Suri maikli, medyo kinakapos kasi ko ngayun. Puro pRoblems kc eh. Anyway keep reading enjoy.

RYV♥♥