Always On One Direction

16

Selam wşdşşwşd

Sanırm bir yıl oldu. Ve ben işin sonunda yine buradayım. Şaşırdık mı? Okunmayacak olsa da yazdım işte wllxşwşf

Ayrıca kiataba 2018 yılında başladım, hedefim 2018 yılına gelip son olayları yazıp bitirmekti. Ve bu bölümün sonunda 2017 bitti, yani üstü kapalı da olsa bir final yapacağım yakında.

Eğer isterseniz momentlar ya da fanartlar için ayrı ayrı kısa ve gerçek hayat doğrultusunda hikayeler yazarım ara ara taslaklarda var kendileri, Our Direction.

.
.
.
.

Ekim 2017

Derin bir nefes aldı, ellerini mikrofona sıkıca tutturdu. Gözleri kısılıyordu. Takımı müziğe giriş yapmıştı, tanıdık melodiyi bir de kulaklıktan dinledi. Orada kendi sesini duyduğunda ise dudaklarını araladı.

"Written in these walls are the stories that I can't explain

I leave my heart open but it stays right here empty for days"

Altı, altı yıl önce bu sözleri söylerken etrafında dört kişi daha vardı. Şimdi, yalnızdı. Altı yıl önce, altı yıl önce bambaşka biriydi. Kalbi çarptı, altı yıl öncesi için. Sadece bir yıl önce terk ettiği altı yılı için.

Işıkların altındaki kalabalık değişmemişti, dudakları mikrofona değdi, sesi de kendisi gibi yalnızdı. Ah orada, kulaklığa sıkışmıştı arkadaşlarının sesi. Sarı simli pantolonu ve siyah gömleğiyle onca ışığın içinde bilmediği bir köşeye baktı. Gülümsedi, kalbi çarpıyor gözlerinin önüne şarkıyı ilk gördükleri gün geliyordu.

"Öldüğümüzde ardımızdan bu şarkıyı çalsınlar diye mi söylüyoruz?" Niall o gün çok gülmüştü. Gerçi...hep çok gülüyordu.

Liam'ın kısmına gelince gülümsemesi büyüdü. O bu şarkıya bayılıyordu.

"She told me in the morning she don't feel the same about us in her bones

It seems to me that when I die these words will be written on my stone"

Zayn, asla onun gibi söylemeyezdi ki Harry, keşke burada olsaydı ve birlikte söyleselerdi. Keşke, keşke, birden gelseydi şu köşeden. En son görüşmeleri Louis'nin evinin anahtarı içindi ve sadece bir iki saatti. Beyefendi telefon kullanmakta berbat olduğu, ayrıca haftada bir numara değiştirdiği için ona asla ulaşamıyordu.

"And I'll be gone, gone tonight
The ground beneath my feet is open wide
The way that I been holding on too tight
With nothing in between"

Eh, en azından emindi, bunu izleyecekti. O yüzden rahattı. Başını ritimle iki yana salladıktan sonra mikrofondan uzaklaşmadan fısıldadı.

"Seni özledim!"

Tek bacağına yüklendi, ritmi tuttuktan sonra gözlerini kapatıp gülümseyerek devam etti. Çığlıklar artmıştı. Zayn'i özlüyor diye onlar bile seviniyordu, hatırladı da Louis ona kızıyordu geçen yıl tam da bu yüzden.

"The story of my life
I take her home
I drive all night
To keep her warm
And time is frozen (the story of, the story of)
The story of my life
I give her hope
I spend her love
Until she's broke
Inside
The story of my life (the story of, the story of)"

Niall'ın kendi şarkılarını dinlediğinde ise hep düşünüyordu, o bu grup için çok fazlaydı. Neredeyse hiç parçası yoktu ama gelin görün ki halen günde beş defa One Direction Toplama kampı yapıyordu ve cidden garip taktikleri vardı.