MIZRAK

3.Bölüm ESARETİM

Multi medya MİRAÇ AKIN:

"Karanlığın içindeki aşkımın esaretini bulmuş sanırdım ama öyle diğilmiş ben ya onunla sınanıyorumdur yada o benimle sınanıyor olmalı."

3.Bölüm.Esaretim:

Bedenimin okul koridorunda anlam veremediğim gözleri üzerimde hissetmem.Farklı biri olduğumu kanıtlıyordu renkli gözlerde.Ben farklı değildim bende onlar gibi insadım.Heycandanmı yoksa korkudanmı donan bedenim bir çift elle omuzumda hissetiğim soğuk eller kendime gelmeme neden oldu.

"Git hadi sınıfını öğren müdür odası karşında."Miraçın elleri ile hissizleşen bedenim.Nefes alırken ciğerlerime dolması rahatlatmışdı beni.Kapıyı çaldığımda arkamı döndüm miraça son kez bakmak için ama bakmaz olsaydım diyebileceğim potreyle karşılaştım.

Bir sarışın kızın cilve yaparak miraçın etrafında dört dönen kız ardından miraçın.Dudağının kenarına buse kondurduktan sonra daha fazla bu rezilliğe bakamayarak kafamı eğip gir diye içerideki seslenen müdür. Sesinden anladığım kadarıyla bir kadındı.
İçeriye geçmek için kapı kolunu sıkarken aklımda sadece bir gün gördüğüm adamdan ne bekleyebilirdimki.Ve benim haddime diğilldi diğmi ilk gördüğümde züpe dememim sebepi arabadan anlam pek ama ferari bildiğim arabasından inrerken ve hesap ödeceği zaman pişkin pişkin 200 tl çıkartmış uzatmıştı birde yetmezmiş gibi üstü kalsın demesi sinirimi bozmuştu sadece gereken parayı alıp geri kalanı ona vermiştim.

Müdürün odasına girdikten sonra oldukça zarif ve güzel bir kadın bana gülümseyerek oturmam için elleriyle işaret etti."Sen bu gün başlayacak olan burslu kızsın dimi."Evet...anlamımda başımı onaylarken kibar ve gülümsemesini bozmadan tatlı bir dille devam etti."eski okul müdürünün anlatığına göre zeki bir kızmısın.O yüzden seni A sınıfına vericem.Birde bir sene bırakmışsın ona göre seni yönlendiricem hadi gidelim formayıda hallederiz."

Müdirenin iyi olması beni rahatlatmıştı müdürün arkasından giderken camla döşenmiş asansöre bindiğimizde.
Gerilmiş nefes almak için spreyimi ağzıma koyarak derin bir nefes aldıktan.Çantama bıraktığımda müdür fark etmiş olacak ki."Kormana gerek yok 5 kat çıkıcaz sadece üst sınıflar orada olduğu için"

Başımı gelişi güzel onaylarken asansörün çabuk bitmesi için dua ediyordum içimden.okulun katlarını her saniye çıkışımızda okullun ne kadar güzel ve loş olması içimi açmıştı ve gülümseme sebep olmuştu.
Çok heycanlı bir o kadarda korkuyordum.

Sınıfa vardığımızda çölün boşluklarında hissediyordum kendimi bu yeni insanlara nasıl alışıcam bilmiyordum,bunun üzerine miraç namıdiyerzüppe yaptığından sonra daha da tiksinmiştim ondan kızın biri kendini göstere göstere öpmüştü çocuğu ki züppede birşey dememişti.

Birde ne biçim kıyafetler var bu okulda sarı tşört ve minimi mini bir etek okula ilk girdiğimde herkez giymişti imrenir gibi bana bakıyorlardı.Esaretimin bekçisi vaveylayla bana haykırıyordu 'ezileceksin'diyordu burada ama esaretimi ve vaveylamı koruyarak bana karşı gelene sesiz kalmayacaktım ezilmeyecektim burada.

Cehennemimi yoksa cennetimi yaşatacak.Ve kaderimi belirleyecek kapıda duruyordum açtığımda hangi vaveyla çıkıcak ses tellerimden bilmiyordum mutluluğumunmu yoksa acımınmı.

Müdür sınıf kapısını tıklatıktan sonra nefes açıcıyı dudaklarmın arasına mühürleyerek nefes almıştım.Ve içeri girdik kafam eğik bir şekilde sınıftaki öğrencilere bakmadan geçmiştim müdür konuşma yaparken ellerimi önümde birleştirmiş sözünün bitmesini bekliyordum.