1.5

3.1K 148 24
                                    

        Billie Eilish - Lovely

Okuldan çıktığımda yüzüme vuran soğuk hava gülümsememe neden olmuştu. Kulaklığımı takıp Billie' nin Lovely şarkısını açtım.

O günden sonra aslında odaya hatta derslere girmemiştim. Sürekli ondan kaçmıştım da. Melis hoca beni işi yarım bıraktığım için bana kızmamıştı ama okulda delici bakışlarına maruz kalıyordum.

Bilmiyorum olayları hatta her şeyi gelişine bırakmıştım artık. Geriye dönüp baktığımda tek hissettiğim hiçlikti.

Müzik sesi kesildiğinde sinirle homurdandım. Sanırım yine kulaklığım bozulmuştu. Hadi ama cidden mi ! Resmen her ay kulaklık alıyordum. Telefonumu cebimden çıkartıp şarkının durduğunu gördüm.

Ekranın üstünde 4 yeni mesaj gözüküyordu.

Karşıya geçmek için ışığa baktığımda yayalar için yeşil yandığını gördüm ve yürümeye devam ettim.

Kilidi açıp gelen mesaja baktım ve sinirlenmemek adına derin bir nefes aldım. Gelen mesaj Bartu'dandı ve özür diliyordu.

Cidden mi hani! Şimdi mi ! Dalga geçiyor olmalıydı !

Elimi saçlarıma geçirip durdum. Kahkaha atmamak için kendimi zor tutuyordum.

Korna sesi beni kendime getirdiğinde yolun ortasında olduğumu fark ettim ve araba bana doğru geliyordu. Ben ne yapacağımı bilemezken birisi beni kolumdan tutup son anda kaldırıma çekti.

Nefes almadan öylece durduğumu fark ettiğimde nefesi dışarıya verdim.

"Senden çok ben korktum galiba. Dikkat et! " dedi bir kız sesi.

Bu ses sanki! Arkamı döndüğümde karşımda Özüm'ü gördüm. Korkmuş bir şekilde bana bakıyordu.

Siyah saçları beline kadar geliyordu. Kahverengi gözleri endişeli bir şekilde bana bakıyordu, yüzü kızarmıştı.

Salak Bartu yüzünden olaylara gel. Resmen az önce bana araba çarpıyordu ve beni kurtaran hoşlandığım çocuğun SEVGİLİSİYDİ. Ya da durun esku sevgilisii veya hala sevdiği. Off işte her neyse.

"Sen şimdi beni öbür taraf gitmekten ki kurtardın? " diye sordum zorlukla.

"Galiba." dedi.

"Ya manyak mısın ! O kadar insandan kurtara kurtara sen mi kurtardın! " dedim biraz sesimi yükselterek.

Biz Bartu'dan kaçalım, karşımıza Özüm gelsin!

Özüm anlamaz bir şekilde bana bakarken yerden çantamı alıp sinirle karşıya geçtim çarpılmadan.

Hayır yani bugün daha kötü ne olabilir ki diye söylenirken taşa takılıp yere yapıştım.

Sinirden gözlerim doldu bu yüzden etrafı bulanık görmeye başladım. "Ya cidden mi ! " dedim hıçkırarak.

Elimi yere vurdum ve elim sızlamaya başladı. Daha çok sinirlenmeye başladığımda kafamın kanadığını fark ettim.

"İyi misin ? " dedi tanıdık gelen bir ses.

Özüm olduğunu düşündüğüm için söylenmeye başladım. Ses çok tanıdık geliyordu geliyordu fakat şu an ağladığım için kim olduğunu anlayamıyordum.

"Gider misin ? Tamam az önce araba çarpılmasından beni kurtarmış olabilirsin. " dedim yerden kalkarak.

"Sana teşekkür etmeyeceğim çünkü sen benim se- "

"Bak dediğinden hiçbir şey anlamadım ama peçete ister misin? "

B‐bu ses... Bartu...

Ona baktığımda yeşil gözlerinin ve burnunun soğuktan kızardığını fark ettim. Kestirdiği saçları uzamaya başlamıştı. Sanırım bu canımı fazlaca yaktı.

Elimle gözyaşlarımı silip uzattığı peçeteye baktım. Öyle rezil bir haldeydim ki gelip kedi tırmalasa sesimi çıkarmazdım.

Kediler resmen en büyük korkumdu. Küçüklük travması falan filan...

Ben hala peçeteye bakarken beni kendine yaklaştırdı ve yarayı peçete ile temizlemeye başladı.

Zihinimin köşesinde bir şarkı sözü söylenmeye başlandı.

Unutman imkansız, döneceğin güne hazırlandım.

Gözlerim usulca gözlerinde gezerken ağlayamadığımı fark ettim.

"Peçeteyle olduğu kadar temizledim. Dikişlik bir şey yok. Ama sen yine de yarayı iyice temizle. " dedi ve gitti.

"Hey, teşekkür ederim! " diye bağırdım uzaklaşırken. Bir şey demedi ama gülümsediğini anladım.

Ona o kadar kırgındım ki fakat yine o kazanmıştı.

"Ah aptal kalbim." diye mırıldandım elimle kafama vurarak. Unutup yaraya vurduğumu fark ettiğimde bu sefer pek bir şey yapmadım.

Yavaş adımlarla eve doğru yürümeye başladım. Aklım kalan mesajda olduğu için telefonu açıp ona mesaj attım.

Anonim: At gibi giden it gibi geri döner.

Attığım mesajla bir kahkaha attım. Tekrardan bir şarkı açıp düşüncelerimin birazcık susmasına izin verdim.

Oy vermeyi unutmayın pleasee. Öptüm sizi bayyy. ❤


27 • texting• [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin