Bugün iyi hissetmediğimden okula gitmemiştim. Anneme hastayım demiştim ama değildim. Sanırım Jongin'den kaçıyordum. Kim olsa kaçardı. İyice bunalmıştım. Ayaklarımla yorganı ittim ve yataktan indim. Ayaklarım üşüdüğünden terliklerimi geçirdim ve hemen karşımdaki boy aynasından kendime baktım. Hasta hissetmesem de hasta gibi göründüğüm kesindi. Saçlarımı geriye attım ve ayağa kalktım. Gerinirken duvardaki saate baktım. on iki buçuğa geliyordu. Masama doğru ilerledim ve takvimdeki güne çentik attım.
13 Ocak
Bugün parti günüydü. Bu da tamamen yalnız ve depresif bir gün geçireceğim demek oluyordu. Tüm arkadaşlarım eğlenecekti ve ben yatağımda ağlatan filmler izleyip ölmeyi bekleyecektim. Gerçi bu kötü bir fikir sayılmazdı. Zaten istesem de gidemezdim artık. Jongin ile son olandan sonra bir hafta okula gitmeme gibi bir planım vardı. Tabii sadece vardı, annem olmasa işleme de sokabilirdim. Karanlık odamdan çıkmak istemiştim bir anlığına ama sadece bir anlığına. Geçip giden bu istekle yere oturdum ve instagrama girdim. Hikayelere bakmadan geçerken yaklaşık on dakikam daha silinmişti hayattan. Ölümüm daha da yakındı artık. Tamam depresyonda olduğum için çok saçma düşünüyordum ama elimde değildi. Uygulamadan çıktım ve WhatsApp'a girdim. Boş olan gruba girdim.
Dünyanın En İyi Grubu😻
Ne yapıyorsunuz bensiz?
Çok mu mutlusunuz?
Çok mutlu olmayın.
Jungkook
Çok sıkıcı lan.
Gelsene sen niye gelmedin?
Jongin'den kaçıyorum işte.
Rosé
Herkes aptalll
Herkes
Aptalll
Namjoon
Bugün sizin eve geliyoruz Lisa.
Eve almam ki.
Jungkook
Annen beni evlat edinmek istiyor.
Bir daha düşün.
Siktirin gidin hepiniz partiniz var zaten.
Taehyung
Partiye götürmeye geliyoruz zaten.
Komik şaka.
[Görüldü]
Çok seviyorsunuz beni gerçekten.
[Görüldü]
Telefonu yatağa fırlattıktam sonra arkasından koşup kontrol ettim ve ekranına öpücükler bıraktım. Zengin değilim ben bir de telefonla mı uğraşacağım?
"Lisa! Çık artık odandan! Odan kokacak!" Annemin sesini duyunca hemen telefonumdan müzik açıp hoparlöre bağladım. Son ses yapıp kendime kendime dans etmeye başladım. Tek sorun, ağlamaklı şarkıda zıplayarak dans etmemdi. Beni kimse görmediği sürece sorun da yoktu ayrıca. Keşke götüme yastık yemeseydim. Annem içeri girmiş, müziği kapatmış ve perdelerimi açıyordu. Vampir gibi gözlerimi kıstım ve yatağa oturdum. İçeri giren hava tüylerimi diken diken yapsa da hâlâ üzerime bir şey almamakta kararlıydım. "Berbat görünüyorsun Lisa. Kalk ve duş al." Annem söylenerek odadan çıktığında ayaklandım ve yerdeki yastığı düzeltip yatakta yerine koydum. Odam aydınlık ve düzenli olduğundan yaşama isteği gelmişti birden. Yine de bu ağlamaklı şarkıları durduracağımı göstermezdi. Kapımı kapattım ve kilitledim. Ardından telefonumdan müzipi geri açıp küçük banyoma girdim. Suyu açıp ısınmasını beklerken üzerimdekilerden kurtulmuştum. Şarkı ortalara geldiğinde su ısınmıştı. Beklemeden kabine girdim ve yukarıdan akan suyun saçlarımı ıslatmasına izin verdim. Kafam yanmaya başladığında elime şampuanı sıkıp saçlarımı köpürtmeye başladım. Hindistan cevizi gibi kokan şampuan küçük banyomu kolayca kaplamıştı ve bu hoşuma gitmişti. Telefonuma ardarda gelen bildirimler yüzünden müziğin kesilip durması sinirimi bozmuştu. Daha önce kimse bana yazmadığından böyle bir durumla ilk defa karşılaşıyordum. "Lisa, biz geldik!" Rosé'nin sesini az da olsa tanıyabilmiştim. Suyu biraz kıstım ve bağırdım. "Duştayım! Bekleyin biraz." Tanrım, eğer hep birlikte gelmişlerse annem aşağıdan kendine damat beğeniyor olmalıydı. Yeni şarkıya geçince oyalanmadan vücudumu yıkadım. Hareketlerimi hızlandırdığımdam çabuk bitmişti. Son kez sıcak suyla durulandıktan sonra müzikle birlikte durdurup kabinden çıktım. Bebek mavisi yumuşak bornozumu geçirip belimden bağladım ve banyodan çıktım. Jennie, Rosé ve Jisoo yatağımda oturuyorlardı. Ben çıkınca hepsi ayaklandı. "Yeni duş aldığına göre zamanlamamızdan dolayı tebrik ediyorum bizi." Jisoo kendini ve diğerlerini alkışlarken yumuşak tüylü bornozumu seviyordu.
"Bu zamanlamayı neye borçluyum peki?"
