𝐌𝐘 𝐅𝐈𝐑𝐒𝐓 𝐑𝐄𝐀𝐋 𝐊𝐈𝐒𝐒

𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 1: 𝐅𝐢𝐫𝐬𝐭 𝐤𝐢𝐬𝐬

𝐅𝐀𝐑𝐀𝐇'𝐒 𝐏𝐎𝐈𝐍𝐓 𝐎𝐅 𝐕𝐈𝐄𝐖.

"𝐀𝐲𝐨𝐤𝐨 𝐧𝐚! 𝐖𝐚𝐡!” sigaw ni Treviz. bigla kong sinabi nang makita ko siyang kayakap si dianne yong bali-balitang nahalikan na niya. Paano ko nalaman? Aba’t ipinagkalat lang naman ni Dianne Jimenez yong halikan nila na torrid daw! Ugh!! Wanna die?! Nagpupuyos na naman ako sa selos.Pero napikaw nila lalo ang atensyon ko nang biglang umiyak si dianne at nag-walk-out si treviz.Papunta siya dito sa classroom, dire-direstso siya sa kanyang upuan niya tapos ay nag buntong hininga. Napansin niya atang nakatitig ako sa kanya. Lumingon siya at nagtama ang aming mga mata namin. Nakipag-eye-to-eye siya sa akin.
OMG!! (Eto na ba yung pangarap kog maghiwalay sila ni dianne?)Nagulat ako nang tumayo siya at lumapit sa akin. umupo siya sa tabi ko habang nakatingin pa rin siya sa mga mata ko. Magki-ki𝐬s na ba kami? Kung panaginip ito...... lord wag niyo na akong gisingin!

"𝐌𝐚𝐠 𝐤𝐢𝐭𝐚 𝐭𝐚𝐲𝐨 𝐦𝐚𝐦𝐚𝐲𝐚𝐧𝐠 𝐮𝐰𝐢𝐚𝐧. 𝐇𝐢𝐧𝐭𝐚𝐲𝐢𝐧 𝐦𝐨 𝐚𝐤𝐨 𝐝𝐢𝐭𝐨 𝐬𝐚 𝐜𝐥𝐚𝐬𝐬𝐫𝐨𝐨𝐦."Sabi ni treviz bago siya tumayo at lumabas ulit. Sinundan ko siya ng tingin. Nasa labas parin si dianne at umiiyak pa rin ito. Dinaanan lang ni treviz Ito at tuluy-tuloy lang ito sa paglalakad lalo namang ikinaiyak ni dianne yong hindi pag pansin sa kanya ni treviz.

OMG!!! Ang saya saya ko! Uwian na! Napatingin sa akin ang mga kaklase ko na parang nababaliw ako, mabuti na lang at wala si treviz kundi inirapan na ako non.
Nasaan kaya sya? Nagulat ako nang biglang may bumatok sa akin"𝐀𝐧𝐨 𝐧𝐚𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐲𝐚𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐭𝐢𝐥𝐢 𝐭𝐢𝐥𝐢 𝐦𝐨 𝐝𝐲𝐚𝐧 𝐡𝐚!?" Tanong ang epal kong kapatid na si Angelica Marie Saldivar also known as Angel actually kakambal ko to hindi lang kami mag kamukha parehas lang kaming loka loka pero mas maganda ako hehe.
"𝐤𝐚𝐬𝐢 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐭𝐰𝐢𝐧 𝐥𝐢𝐭𝐭𝐥𝐞 𝐬𝐢𝐬𝐭𝐞𝐫 𝐦𝐚𝐠 𝐮𝐮𝐬𝐚𝐩 𝐤𝐚𝐦𝐢 𝐧𝐢 𝐭𝐫𝐞𝐯𝐢𝐳 𝐚𝐟𝐭𝐞𝐫 𝐧𝐠 𝐜𝐥𝐚𝐬𝐬 𝐧𝐚𝐭𝐢𝐧. 𝐁𝐚𝐤𝐚 𝐦𝐚𝐢𝐬𝐚𝐤𝐚𝐭𝐮𝐩𝐚𝐫𝐚𝐧 𝐧𝐚 𝐚𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐧𝐠𝐚𝐫𝐚𝐩 𝐤𝐨 𝐬𝐚 𝐛𝐮𝐡𝐚𝐲!" Naka ngiting sabi ko. napatingin ako sa paligid at napansin kong kami na lang ni angel ang natitira.
"𝐀𝐭𝐞 𝐤𝐚𝐢𝐥𝐚𝐧 𝐦𝐨 𝐛𝐚 𝐭𝐢𝐭𝐢𝐠𝐢𝐥𝐚𝐧 𝐲𝐚𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐧𝐠𝐚𝐫𝐚𝐩 𝐦𝐨𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐠𝐢𝐧𝐠 𝐟𝐢𝐫𝐬𝐭 𝐤𝐢𝐬𝐬 𝐦𝐨 𝐲𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐢 𝐭𝐫𝐞𝐯𝐢𝐳 𝐧𝐚𝐲𝐚𝐧 𝐡𝐚?! 𝐄𝐡 𝐩𝐚𝐫𝐚𝐧𝐠 𝐧𝐠𝐚𝐲𝐨𝐧 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐭𝐚 𝐧𝐢𝐲𝐚 𝐧𝐚𝐥𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐧𝐚 𝐧𝐚𝐠 𝐞𝐞𝐱𝐢𝐬𝐭 𝐤𝐚! 𝐇𝐚𝐡𝐚"natatawang sabi nito.
Napangiti naman ako sa sinabi niya "𝐀𝐭𝐥𝐞𝐚𝐬𝐭 𝐚𝐥𝐚𝐦 𝐧𝐚 𝐧𝐢𝐲𝐚𝐧𝐠 𝐧𝐚𝐠 𝐞 𝐞𝐱𝐢𝐬𝐭 𝐚𝐤𝐨!" Sabi ko habang tumataas baba ang mga kilay ko napakamot naman sa batok si Angel.
"𝐍𝐚𝐤𝐨! 𝐊𝐚𝐩𝐚𝐠 𝐢𝐤𝐚𝐰 𝐧𝐚𝐩𝐚𝐢𝐲𝐚𝐤 𝐝𝐚𝐡𝐢𝐥 𝐝𝐲𝐚𝐧 𝐬𝐚 𝐩𝐞𝐬𝐭𝐞𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐧𝐠𝐚𝐫𝐚𝐩 𝐦𝐨 𝐭𝐚𝐭𝐚𝐰𝐚𝐧𝐚𝐧 𝐭𝐚𝐥𝐚𝐠𝐚 𝐤𝐢𝐭𝐚." Nginitian ko nalang sya.
"𝐇𝐢𝐡𝐢𝐧𝐭𝐚𝐲𝐢𝐧 𝐩𝐚𝐛𝐚 𝐤𝐢𝐭𝐚?"Tanong niya habang inaayos ang mga gamit niya at nag hahanda ng umalis.

"𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐧𝐚 𝐬𝐢𝐠𝐮𝐫𝐨 𝐥𝐢𝐭𝐭𝐥𝐞 𝐬𝐢𝐬 𝐮𝐦𝐮𝐰𝐢 𝐤𝐚𝐧𝐚 𝐦𝐚𝐠𝐩𝐚𝐩𝐚𝐬𝐮𝐧𝐝𝐨 𝐧𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐤𝐨 𝐤𝐚𝐲 𝐤𝐮𝐲𝐚 𝐢𝐟 𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐧𝐚 𝐦𝐚𝐥𝐚𝐭𝐞 𝐧𝐚 𝐭𝐚𝐥𝐚𝐠𝐚."
Sabi ko habang inaayos narin ang aking mga gamit
Tumayo ako at kinuha ang mga gamit ko pumunta na ako don sa teacher’s table at inilapag sa sahig yong gamit ko matagal pa ba bago dumating si treviz? halos lamokin na ako dito sa kakahintay sa wala. Umupo ako sa ibabaw ng teacher’s table nakaharap kasi ito sa pintuan mas madadalian akong makita kung paparating na si treviz. After 30 minutes of waiting dumating din siya saan ba sila nanggaling? Bakit ang tagal niya? Speaking of----