Our First Night, Last Night

Chapter 9

Callum

Nandito na ako ngayon sa classroom at ngayon ay 1:24 na at imbes na makinig ako sa prof. ko ay iniisip ko yung mga nangyari kanina, yung ginawa ni Everett. "Mr. Ybañez? Mr. Ybañez?" Narinig kong tawag ng prof. namin na si Sir Luzado na nakapagpabalik sa akin sa katinuan. "Sorry sir, can you please repeat the question?" Tanong ko habang tumatayo.

Matapos kong sumagot ay nagpaalam ako upang magcr. Nagtungo ako sa CR at binasa ang mukha. Matapos kong maghilamos may lumabas sa isa sa mga cubicle. Si Dmitry lang pala. "Ah Dmitry pwe---". Di pa ako tapos sa pagsasalita ay lumabas na siya na parang di ako nakita. Nakaramdam ako ng kirot hindi physically kundi mentally and emotionally.

'Ano yun mukha ba akong hangin at di niya ako nakita? Ano bang nangyayari?'. Tanong ko sa isipan ko at ng dahil dun ay nasira na ang araw ko. Natapos ang klase namin kay Mr. Luzado ng 1:46 na, naisip ko munang maglakad lakad dahil ayoko pang bumalik sa dorm at makita si Dmitry. Naglalakad ako ng may tumawag sa pangalan ko. "Callum." Napatingin ako kay Dmitry na kumakaway pa. 'Ano bang problema nun? Kanina di ako pinapansin ngayon naman tinatawag ako at kumakaway sa akin nakakabwiset ah!'. I just rolled my eyes at him kasi anggulo niya.

Napagdesisyonan kong pumunta sa rooftop ng Medical Building dahil wala na akong magawa. Pagbukas ko ng pinto bumungad sa akin ang magbabarkada na sina Dmitry, Everett at ang tatlo pang kasamang lalaki na diko pa kilala. Nagsitinginan sila sa direksyon ko ng makapasok ako. "Uy Dmitry yung Baby mo oh. Diba siya yun?" Sabi ng isang lalaking singkit. "Hindi ah. Ikaw talaga Kenzo kung ano ano sinasabi mo. Hindi noh. Hindi ko siya Baby or Babe.". Halos mawalan ako ng balanse sa mga sinabi ni Dmitry. Tumagos sa puso ko't pakiramdam ko ay madudurog ito. Naramdaman ko ang panggigilid ng luha ko. "Ah may nalimutan pala ako sa room namin. Haha. Ha. Ha.". Tumakbo na ako papasok muli sa building o palabas ng rooftop bago pa nila makita ang pagtulo ng luha ko.

Tumakbo ako ng tumakbo, diko na alam kung saan ako dinadala ng mga paa ko basta't sumusunod lang ako sa mga ito wala akong pakialam kahit may mga nababangga na akong mga tao. Patuloy lang ako sa pagtakbo ng may humawak sa kamay ko na nagpahinto sa'kin. 'Dmitry?' Tanong ko sa isip ko ng diko tinignan kung sino ang humawak sa akin. Hinabol ako ni Dmitry? "Callum". Nawala ang pagiilusyon ko ng marinig ko ang boses niya. "Everett". Sabi ko bago humarap sa kaniya. Lalong bumuhos ang luha ko ng si Everett ang nakita ko at hindi si Dmitry. Hindi niya pala ako hinabol. He meant all the words he said kaya di siya ang andito ngayon. Niyakap ako ng mahigpit ni Everett na lalong nagpabuhos ng rumaragasa kong luha.

"Ito oh pink drink". Sabay abot sa akin ng dala dala niyang inumin. "S-sa-salamat". Sabi ko na may paghikbi pa kaya di maayos ang pagsasalita. "Ok ka na ba?" Tanong niya sa akin. Tinitigan ko lang siya ng masama para maging sagot. "Sabi ko nga eh di ka ok, di ka ok." Sabi niya sabay upo sa tabi ko. "Baka naman may dahilan siya kung bakit niya sinabi yun." Sabi niya sa akin habang hawak ang kamay ko. "Diko na rin alam eh, nung una sobrang sweet niya sa'kin at sobrang thoughtful pero ngayon lahat nagbago, lahat, la---.". Muli pumatak ng sunod sunod ang aking mga luha kaya diko na natuloy ang aking sinasabi at napayuko na lang.

"Tahan na tumahan ka na." Sabi ni Everett habang hinihimas ang likod ko. "Hi-hindi eh pe-pero kasi di ko n-na siya maint-tindihan eh".  Pinilit kong magsalita sa kabila ng aking pag-iyak. "Magiging ok rin ang lahat, pangako". Sabi niya sabay yakap muli sa akin. "Sana nga". Sagot ko at yumakap na rin sa kaniya.

"Salamat sa pagsama sa akin sa buong araw hanggang sa susunod". Pagpapaalam ko kay Everett ng makarating kami sa tapat ng dorm ko. "Goodnight, Bye". Tango na lamang ang isinagot ko sa kaniya at pagkaway.

Pumasok ako sa loob ng dorm at nadatnan ko doon si Dmitry na nakaupo sa tapat ng mesa, ng marinig niya ang pagsara ng pinto ay nilingon niya ako. "Hi Callum". Sabi niya ng may ngiti sa mukha. Bakit parang normal lang itong araw na ito sa kaniya ano bang meron? Di ko mapigilang mangilid ang luha ko dahil sa kaniyang ikinikilos. "Bakit namumula yung mata mo? Umiyak ka ba?". Sabi niya sabay lumapit sa akin at ako nama'y andito parin sa may pintuan.

Diko na napigilan ang mga luha ko at kusa na itong nagsitulo. "Bakit ka ganiyan? Bakit anggaling mong umarte? Bakit ka nagkukunwari na parang normal lang itong araw na ito? Bakit bigla ka nalang nagbago?" Sunod sunod kong tanong sa kaniya.

"A-akala ko kasi nagalit ka sa akin dahil sa pagtawag ko ng Baby at Babe sayo kaya di moko pinapansin nung first week of school day kaya tinigil ko." Pagpapaliwang niya.

"Kaya lang naman kita di masyado pinapansin kasi naiilang ako kasi nung mga oras na yun nagugustuhan na kita kaya ako dumistansya dahil sinusubukan kong baguhin ang nararamdaman ko". Sabi ko sa kaniya na umiiyak parin.

"Ako nagustuhan mo?". Tanong niya na parang gulat. "Oo". Tipid kong sagot. "Hanggang ngayon ba?" Tanong niya.

"Di ko kinayang baguhin ang nararamdaman ko at mas lalo lang lumala, pakiramdam ko mahal na kita kaya masyado akong naaapektuhan sa mga nangyayari.". Pagpapaliwanag ko. "Nakakagulat noh kasi di ko nasabi sa'yo na bisexual ako at mahal na kita, kung di mo na ako matatanggap bilang roommate ok lang aalis na ako bukas at lilipat ng kwarto.". Pagpapatuloy ko.

"Wag kang umalis kailangan kita, mahalaga ka sa akin, simula palang gusto na kita at pakiramdam ko mahal na rin kita". Sabi niya habang nakahawak ang isa niyang kamay sa aking pisngi at ang isa ay hawak hawak ang kamay ko.

Hindi namin napigilan ang aming mga sarili. Natagpuan nalang namin ang isa't isa na nakikipaghalikan sa isa't isa di namin alam kung sino ang nagsimula o lumapit ang alam lang namin ay pareho naming gusto ang mga nangyayari.

Napunta kami sa kama ng di namin napapansin at sinimulang tanggalan ng damit ang isa't isa. Our kisses were passionate but wild at the same time. Ang aming mga labi ay parang matagal ng magkakilala dahil alam ng isa't isa kung kailan magbibigay at kung kailan tutugon.

Ngayon ay pareho na kaming underwear nalang ang suot. Nagulat ako ng ipinasok niya ang kamay sa suot kong boxer at hinawakan ang ngayong naninigas ko't galit na galit na alaga. "Ahh ahh". Ungol ko dahil sa pagtaas baba niya ng kamay niya sa aking alaga. Tuluyan niya nang tinanggal ang suot kong boxer at tumayo siya.

"Wag mo nga akong tignan ng ganiyan". Tinakpan ko ang mukha ko dahil nahihiya ako sapagkat nakatitig siya sa buong katawan ko na ngayo'y wala ng kahit anong suot. "Sorry. Ang ganda kasi ng katawan mo babe eh." Sabi niya na may pag-smirk. "Ikaw nga yung may abs eh anim pa". Sagot ko naman sa ka niya. "Nagsalita ang walang abs, anim nga rin iyo eh". Tinarayan ko lang siya bilang sagot at siya naman ay nagsimula na ring magtanggal ng boxer sa harap ko.

Bumungad sa akin ang sundalo niyang nakasaludo at handa ng makipaglaban. Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko pero bigla nalang akong lumapit at pinaglaruan ito gamit ang aking kamay at bibig. "Ahh ughh". Ungol niya na nagpapakita na nasasarapan siya sa aking ginagawa. Mas lalo niya pang idiniin ang ulo ko sa kaniyang alaga.

Itinayo niya ako't muli kaming naghalikan hanggang sa mapahiga kaming muli sa kama. Pinadapa niya ako ng makahiga kami sa kama. "Ahhh". Malakas kong ungol ng maramdaman ko ang pagpasok ng kaniyang alaga sa akin, nakaramdam ako ng sakit at kirot ngunit napalitan agad ito ng kakaibang diko maintindihan na sensasyong bumalot sa akin. Hindi ko maintindihan kung bakit pakiramdam ko ay hindi ito ang unang beses naming ginawa ang ginagawa namin ngayon.

Maya-maya pa ay umabot na kami sa aming limitasyon. Nanlambot ang aming katawan matapos ang mainit at mabagsik naming gabi. Nakatulog kaming pareho sa bisig ng isa't isa.