1.1

644 59 46
                                    

gençler oy ve yorumları eksik bırakmayalım pls.

"Sevgilim." Berk'in tepesine eğilmiş yavaş yavaş yüzünü okşuyordum. "Hadi kalk artık."

Uykulu uykulu bir şeyler mırıldanarak sırtını döndü.

"Of Berk hadi ama." Omzundan dürtüp kaldırmaya çalışıyordum hala.

Bir anda bedenim yatağın yumuşaklığına sabitlendiğimde istemsiz bir çığlık attım.

"Rahat rahat uyuyabildiğim tek günümde dikeldin tepeme deniz kızı."

Yüzü o kadar yakındı ki ağzından çıkan her kelime vücudumda tatlı bir sıcaklık bırakıyordu.

Heyecanlanmıştım. Kendimi toparlamaya çalışarak konuştum.

"Şey..."

"Ney?" Heyecanlandığımı anlamış olacak ki yüzünü biraz daha yaklaştırdı.

"A-acıktım."

"Öyle mi?" Her kelimesinde daha da yaklaşıyordu.

"Öyle." Başımı hafifçe yukarı kaldırıp dudağına küçük bir öpücük bıraktım. "Ve kalkıp kahvaltı etmemiz gerek."

"Benim kahvaltım hazır." Dudaklarını dudaklarıma sertçe bastırıp öpmeye başladı.

"Kahvaltının önce kahvaltı etmesi gerek ama Maes Bey."

Oflayarak bedenimi arasına aldığı kollarını kaldırdı. "Bana of deme seni seviyorum de." dedim alayla ve dudağına bir öpücük kondurup odadan çıktım.

Beş dakika sonra mutfağa giren Berk, buzdolabını açıp iki tane yumurta çıkardı.

"Omlet?"

"Olur sevgilim."

Salatalık tabağını da masaya bıraktım. Berk omletleri şeklini bozmadan tabağa koymaya çalışıyordu. Pardon çebeleşiyordu.

"Bozulsun bir şey olmaz hayatım."

"Dur halletcem ya." Biraz daha uğraştıktan sonra başardı. "Heh oldu."

Kahvaltımızı ettikten sonra Berk'le film izlemeye karar vermiştik.

"Sen seç filmi geliyorum."

Aklıma gelen ilk filmi açtım.

"Vay... Wanted ha?"

"Evet. Canım birden onu izlemek istedi."

Elindeki biraları ve çerezi masaya koydu.

"İçmezsen kola falan getireyim?"

"İçerim içerim."

Film bittikten sonra biraz ortalığı topladım.

"Sevgilim saat kaç oldu?"

"6'ya geliyor."

"Ay akşam olmuş. Kızlarla da hiç konuşmadım eve geçeyim bari." Önümdeki havluya ıslak elimi sildim.

"İrem?"

"Efendim sevgilim?"

"Buraya yerleşsene."

Şaşırmıştım. Böyle bir şey demesini beklemiyordum.

"Buraya mı?"

"Eveeet." Koltuktan kalkıp belime sarıldı. "Sen... Ben... Evimiz..."

Yüzümdeki kocaman sırıtmaya engel olamadım. "Evimiz."

"Evimiz."

Belimdeki elini çekmeden ona döndüm. Kollarımı boynuna dolayıp dudağına bir öpücük kondurdum. "Maes ve Deniz Kızı'nın evi."

Her şey üstüne gelse de devam | MAESTROHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin