Allison's POV
Dumating ang weekend ay palagi lang akong nasa bahay. These days Mama is too busy. Hindi ko s'ya maaya gumala dahil busy sila ni Papa. I don't want to disturb them.
Tumayo ako sa kama. 7:38 palang ng umaga. I don't know what to do now. Ayoko naman ayain si Dylan-kuya. I don't want to be with him.
Naghilamos lang ako ng mukha at nag toothbrush bago lumabas ng kwarto. I felt hungry.
Lumilinga pa ako habang naglalakad pababa. Ayokong makita si Dylan. Baka hindi ako makakain dahil sa kan'ya. Aish!
Nakahinga ako ng maluwag ng makarating ako sa dining. Tulog pa ya'ta s'ya. Well, thats good.
Umupo na ako bago kumuha ng pagkain sa mesa. Lumingon muna ako sa likod ko. When I saw nothing, nagsimula na akong kumain.
Nakakailang subo pa lang ako ng mag ring ang phone ko. Tumaas ang kilay ko ng makita kung sino 'yon. It's Harvey. Kaklase ko noon, but he's my friend.
Pero matagal na kaming hindi naguusap. So it's a bit surprising.
Sinagot ko ang tawag bago ulit mag patuloy sa pagkain.
"Yeah?" una kong bungad sa kan'ya.
I heard him laughed. Napairap ako. Wala pa din bago.
"Hey! How are you? Sorry ngayon lang ulit ako tumawag sa'yo. I'm busy with my basketball training." aniya at may narinig ako sa kabilang linya na tunong ng bola.
"Wait, where are you? Ayos lang kahit wag ka ng tumawag." sagot ko bago isubo ng buo ang bacon.
He laughed again.
"Nah. I know you miss me so I called. By the way, are you going somewhere?" tanong n'ya.
Napaisip ako. Mama is not here so I'm not leaving now.
"Nothing. Why?"
"Are you free now? Labas tayo? It was a long time since we were together."
Oh? Good idea! Wala din naman akong gagawin ngayon.
"Yes. I'm free now-"
I didn't finish what I said when someone spoke behind me.
"You're not free now, Alli. Mama ordered you. I will come with you."
Nanigas ako sa inuupuan ko.
"Who's that? Your brother?" dinig kong tanong ni Harvey sa kabilang linya.
Akmang kukunin ko na ang phone ko ng naunahan n'ya ako. Agad akong napalingon sa kan'ya.
I saw the annoyance on his face. Salubong ang makapal nitong kilay habang nakatingin sa phone ko. I gulped. Parang may bumara sa lalamunan ko.
He turned off the call before looking at me.
"It's bad to eat while talking on the phone. Aalis tayo, hurry up." aniya at may inis padin sa boses.
Why is he annoyed? Wala naman akong ginagawa ah?
"Bossy. Tss." bulong ko pero mukhang narinig n'ya.
Hinawi n'ya lang ang buhok n'ya bago ako iwan. Kainis. It looks like something bad will happen later.
Tulad ng sabi n'ya ay naligo agad ako at nagpalit ng damit. I don't know what I wear. Wala naman s'yang sinabi kung saan punta namin.
Nagsuot nalang ako ng denim skirt and v neck fitted top. I brushed my wavy hair. Naglagay ako ng kaunting makeup sa mukha ko bago isabit ang sling bag sa balikat.
YOU ARE READING
The Gorgeous Falling For Nerd
Teen Fiction"If there is no man in your life, surely, your life is real because man is just a bullsht in our world." - Vivien.