နွလံုးေသြးနက္နက္ 《နှလုံး​သွေနက်နက်》

အခန္း - ၁

<Zawgyi Version>

Translator - No_Coz

"ျဖန္​း...!" ညစာစားပြဲတစ္​ခုလံုးကို လႊမ္း၍ ပါးရိုက္​သံတစ္​ခ်က္​ ၾကည္​လင္​ျပတ္​သားစြာ ထြက္​ေပၚလာသည္။ မုရုလန္​ ပါးျပင္​ေပၚမွာ တစ္​ခ်က္​ကေလး နာက်င္​သြားၿပီးေနာက္​ ပူထူထံုအန္းသြားရသည္​။ သူမ ခံတြင္းအတြင္းမွာလည္း ေသြးညႇီနံ႔တို႔ ျပည္​့လႊမ္းလာလ်က္။

ၾကည္​့ေနသူအေပါင္​းကလည္​း မုရုလန္​အေပၚ ညႇာတာစာနာမႈ စိုးစဥ္​းမ်ွ မျပသ။ ထည္​ဝါ သားနားေသာ အဝတ္​အစားမ် ားနွင္​့​့ သူတို႔ လက္​ေတြမွာ ဝိုင္​နီတစ္​ခြက္​ကို ကိုင္​ေဆာင္​လို႔။ က်က္​သေရရွိ ေက် ာ့ရွင္​းေသာ မိတ္​ကပ္​အျပင္​အဆင္​တို႔နွင့္ သူတို႔ မ်က္​နွာေတြမွာ ေလွာင္​ေျပာင္​အၿပံဳးကို ဆင္​ယင္​လို႔။

"ထပ္​ေျပာရဲ ေျပာၾကည္​့စမ္​း...!" မုက်န္​ယန္​ ေဒါသေၾကာင္​့ တဆတ္​ဆတ္​တုန္​ေနသည္​။ သူ႔ျမင္​ကြင္​းက ရဲရဲနီေခ် သည္​။ သူ႔အျပဳအမူက အေၾကာင္​းမသိသူတို႔ အျမင္​မွာ မုရုလန္​ဟာ သူ႔သမီးရင္​း မဟုတ္​ပါဘဲ၊ သူ႔ရန္​သူဟုပင္​ ထင္​သြားရေစေလာက္​ေပသည္​။

မုရုလန္​ ေက် ာင္​းဝတ္​စံုကို ဝတ္​ဆင္​ထားဆဲ။ သို႔ေသာ္​ ထိုဝတ္​စံုကေလးေပၚ၌ ဝိုင္​နီစြန္​းထင္​းေနေခ်ၿပီ။ သူမကေတာ့ ခါးကို မတ္​လ်က္​ ေခါင္​းမာစြာ သည္​းခံႀကိတ္​မွိတ္​ေနသည္​။ သူမ မ်က္​ဝန္​းမ် ားက ေတာက္​ပေန၍ သူမအၾကည္​့မ် ားက အရွံဳးမေပးလိုေသာ ခိုင္​မာမႈတို႔ အျပည္​့။ သူမ လက္​သီးကို က်စ္​က်စ္​ဆုတ္​ကာ ဆိုလိုက္​သည္​။ "သမီး မမွားဘူး...!"

"မင္​း. . ."

"အေဖ. . . အာ ဦးေလးမု ဒါ သမီး မွားတာပါ... မမကို အျပစ္​မတင္​ပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္​... သမီးကိုယ္​့ကိုယ္​ကို အထင္​ႀကီးလြန္​သြားမိတာပါ..." ပိုင္​စုခ်င္​းက ေဖ် ာ့ေတာ့စြာ ေျပာလ်က္​ ေခါင္​းကို အသာခါရမ္​းေနလိုက္​ေတာ့ သူမ ပါးျပင္​ေပၚမွ လက္​ဝါးရာႀကီးက အထင္​းသား ေပၚလြင္​လာျပန္​သည္​။ သူမ၏ နက္​ေမွာင္​ေသာ ေကသာႏြယ္​တို႔ပင္​ မဖံုးကြယ္​နိုင္​ခဲ့။ မုက်န္​ယန္​ ထိုလက္​ဝါးရာကို ေတြ႕သြားမိေတာ့ ေဒါသတလိပ္​လိပ္​တက္​လာျပန္​သည္​။ သူ ဘာမွ ဆက္​ေတြးမေနဘဲ မုရုလန္​ ပါးကို ထပ္​ရိုက္​လိုက္​ေတာ့သည္​။ ရိုက္​ခ်က္​က အားအလြန္​ပါသြားသျဖင္​့ မုရုလန္​မွာ လဲပင္​က်သြားေတာ့၏။