နွလံုးေသြးနက္နက္ 《နှလုံး​သွေနက်နက်》

အခန္း - ၈

<Zawgyi Version>

Translator - No_Coz

ကားကေလးတစ္​ေနရာေရာက္​ေတာ့ ေကြ႕သြားၿပီး ကိုယ္​ပိုင္​လမ္​းကေလးတစ္​ခုထဲ ခ် ိဳးဝင္​သြားသည္​။ ေနာက္​ေတာ့ စံအိမ္​ႀကီးတစ္​အိမ္​ကို ျမင္​ရေလာက္​သည္​အထိ ေမာင္​းဝင္​သြားေတာ့၏။

ကားကို သည္​ဘက္​ ပတ္​ေမာင္​းလာသည္​့ အခ် ိန္​အခါတိုင္​း မုရုလန္​ ေခါင္​းျပဴ ထြက္​ကာ ထိုေနရာ ေျမကြက္​လပ္​ကေလးကို ေငးေမာၾကည္​့ျဖစ္​သည္​။ မည္​သူမ်ွ ဂရုမထား ပစ္​ပယ္​ရက္​သည္​့ သူမ၏ အရင္​ဘဝက သက္​မဲ့ခႏၶာကို သူမ အမွန္​တကယ္​ေတြ႕ျမင္​ေနရသည္​့အလား ေခါင္​းျပဴ ထြက္​ၾကည္​့မိသည္​။ သူမ အၿပံဳးပန္​းကေလးက လန္းသထက္​ လန္းလာၿပီး ေႏြးသထက္​ ေႏြးလာေတာ့သည္​။ သူမကိုယ္​ကို ျပန္​ၿပီး ေႏြးေထြးေစလိုသည္​့အလား။ 'ရပါတယ္​... ေႏြးေထြးမႈဆိုတာကို ငါတို႔ဘာသာ ဖန္​တီးယူလိုရတာပဲ... ငါတို႔ကို အေဖာ္​ျပဳေပးဖို႔ သူတို႔ေတြကို ငါ ဆြဲခ် လာေပးမယ္​... ငါတို႔ေတြ အထီးမက်န္​ေစရဘူး... ဟုတ္​ၿပီလား...'

ကားတံခါး ပြင္​့လာၿပီး မုရုလန္​ ကားေပၚက ဆင္​းလာသည္​နွင္​့၊ စံအိမ္​တတိယထပ္​ ေလသာေဆာင္​ဝရန္​တာမွ အသံမ် ား တညံညံေပၚထြက္​လာေတာ့သည္။မုရုလင္​ သြားစြယ္​ခြၽန္​ခြၽန္​ကေလးမ် ားေပၚေအာင္​ ခ်စ္​စဖြယ္​ ၿပံဳးရင္​း လက္​နွစ္​ဖက္​ကို ေဝ့ရမ္​းျပေနသည္​။

"မမ...! မမ...!" သူက လက္​ထဲမွ ဖုန္​းကို စိတ္​လႈပ္​ရွားတက္​ႂကြစြာ လက္​ညိဳးထိုးျပလိုက္​ၿပီး ေလသံခပ္​ေပ် ာ့ေပ် ာ့ကေလးနွင္​့ ဆိုလာသည္​။ "ဖုန္​းနံပါတ္​...! ကြၽန္​ေတာ္​ သူမ် ားဆီကေန က် ိဳးယာယာ့ရဲ႕ ဖုန္​းနံပါတ္​ေတာင္​းလာတယ္​...!" သူက ခ်စ္​စရာ မ်က္​နွာေပးေလး လုပ္​လိုက္​ေသး။ 'ကြၽန္​ေတာ္​ ဉာဏ္​ေကာင္းလြန္​းခဲ့တယ္​ မဟုတ္​လား... မမ ကြၽန္​ေတာ္​့ကို ခ် ီးက် ဴ းေလ' ဆိုသလို ပံုစံမ် ိဳး။

မုရုလန္​မွာ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ ျပန္​မၿပံဳးျပဘဲ မေနနိုင္​ခဲ့။ သူမ သူ႔ကို ျပန္​ လက္​ျပေဝ့ရမ္​းလိုက္​ၿပီး ဝရန္​တာနားကပ္​ၿပီး ခုန္​ေပါက္​မေနဖို႔ သတိေပးလိုက္​သည္။ ေနာက္​ေတာ့ သူမလည္​းပဲ အိမ္​ထဲ ဝင္​လာလိုက္​ေတာ့သည္​။