selamke hadi beni takip edin de bölümü okumaya başlayın muck bays
"Hey, șapşal seni! Dışarıda neredeyse tüm okul var ve sen bana yanımda yat diyorsun!"
"Ne olacakmış zaten? Sevgilimsin?"
Sonradan başımı eğdim ve yüzümü astım.
"Kimse bilmiyor."
"Bilmiyor mu? Söyleriz? Dert ettiğin şeye bak!"
"Dur Jungkook! Olmaz, söyleme."
"Neden ki? Korkuyor musun?"
"Evet. Söylemeyelim. En azından bir süre."
"Tamam bebeğim söylemeyiz korkma."
Eliyle beni omzumdan çekti ve kendine yasladı. Gülümsedim. Ona sarıldım.
"Biz böyle iyiyiz ama ben neredeyse bir saattir buradayım."
"Olsun. Kal yanımda."
"Jungkook?"
"Efendim aşkım?"
"Kimseye yüz verme tamam mı? Herkes sana sırnaşıyor, fazla güvenilir insanlar değil onlar."
Kahkaha attı. Bu halde bile dalga geçmeyi ihmal etmiyordu yakışıklı herif.
"Kimmiş onlar?"
"Boşver. Sen dikkat et de."
"Tamam aşkım sen ne dersen o."
"Maalesef benim şimdi gitmem gerek. Herkes bekliyordur beni, hocalar falan."
"Of, tamam git ama akşam yine gel. Gelmezsen mesaj at ara bir şeyler yap işte özlerim ben seni."
"Tamam bayım, emredersiniz."
Dışarı çıktığımda herkes başka şeyle uğraşırken bir anda yüzlerini bana çevirdiler. Gülümsedim.
"O iyi."
Herkes derin bir nefes aldı. Matematik hocamız ayağa kalktı.
Nedense bu hocayı gördüğümde gergin oluyordum anlamadım gitti.
Matematik etkisidir, sevmiyorum ya hani.
"Bir de ben ziyaret edeyim bakalım."
Hoca içeri girdiğinde sanki biraz endişeliydim.
Nedense artık?
"Merhaba oğlum."
"Hocam, merhaba."
"Nasılsın, iyi misin? Çok kötü olmuşsun oğlum, nasıl oldu?"
"Uhm, evet hocam. Amcamın adamları işte."
"Ah cidden!" (Ah çiçça cmekcldkvfk Jungkookieeğ :D )
"Boşverin gitsin hocam. Unutmaya çalışıyorum. Kötü bir travma oldu."
"Jungkook, öz amcan mı?"
"Maalesef evet hocam. Akıl almıyor ama-"
"Bir insan yeğenine nasıl bunları yapar? Aklım almıyor. Belki de DNA testi yaptırmalısın?"
"Saçmalamayın lütfen. Böyle bir şeye izin veremem, onunla uğraşmayın kötü biri o."
"Belli oluyor oğlum. Her neyse ben gideyim."
"Hocam bekleyin!"
"Evet Jungkook? Dinliyorum."
"Ben Jimin ile çıkıyorum."
