Husband is great black belly (Myanmar Translation)

ေျပးတမ္းလိုက္တမ္းကစားျခင္း

အဲ့ကိစၥၿပီးေတာ့ ေနာက္ႏွစ္လၾကာတဲ့အထိ ကြၽန္မေလ ကန္ယုကို ျမင္တာနဲ႔ ပုန္းေတာ့တာပါပဲ။ အတန္းထဲမွာဆိုရင္ ကြၽန္မ မ်က္လံုးေတြက စာအုပ္ထဲမွာပဲ စိုက္ၾကည့္ေနတာ။ သူ႕ဘက္မလွည့္ရဲခဲ့ဘူး။ ဘာလိုလဲဆိုေတာ့ ကြၽန္မေလ ကန္ယုကိုျမင္တာနဲ႔ ကိုးရိုးကားရားေတြျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ျဖဳစင္မႈေတြ ဆံုး႐ံႈးသြားသလိုခံစားမိလို႔ပါ။
ကန္ယုကိုၾကည့္မိေတာ့ သူကေတာ့ပံုမွန္အတိုင္း ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလိုမ်ဳိးနဲ႔ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မလည္း ဒီကိစၥႀကီးကို စိတ္ထဲမထားခ်င္ေတာ့ဘူး။အိပ္မက္ဆိုးတစ္ခုလို႔ ပဲေတြးလိုက္ေတာ့မွ စိတ္ကေနလို႔ေကာင္းသြားေတာ့တယ္။

ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ကြၽန္မ ကန္တင္းကိုသြားၿပီး ထမင္းဘူးယူမလို႔အလာ လမ္းညာဘက္ေထာင့္ကို ခ်ဳိးေလွ်ာက္လိုက္ေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ေခါင္းခ်င္းဆိုင္တိုက္မိသြားတယ္။ကြၽန္မၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ေလ အားလားလား ကန္ယု ပဲ။ ခုနက ဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုၿပီးေတြးထားတာေတြ သူ႕ကိုလည္းျမင္ေရာ
ကြၽန္မေလ အရမ္းရွက္သြားၿပီး ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိျဖစ္ကုန္ေရာ။ ကြၽန္မေလ စိတ္ထဲမွာ ခ်က္ခ်င္းလွည့္ၿပီးေျပးခ်င္ေပမယ့္ လုပ္လိုက္မိတာက ကြၽန္မေျခေထာက္က ကန္ယုကို အလိုလိုကန္မိသြားၿပီး

"ငါေရွ႕ကထြက္သြား"

ဆိုၿပီး ေအာ္မိေတာ့တာပါပဲ။ ကန္ယုက ကြၽန္မသြားလို႔မရေအာင္ လမ္းပိတ္ထားေတာ့ သူ႕ကိုတြန္းထုတ္ၿပီးေျပးလာခဲ့တယ္။ ေနာက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူကြၽန္မေနာက္ကို လိုက္လာေတာ့ ကြၽန္မလည္း ေျခကုန္သုတ္ေျပးေတာ့တာပဲ။ သူ႕မ်က္ႏွာႀကီးက ျပန္လက္စားေခ်မယ့္အမူအရာနဲ႔ဆိုေတာ့ ကြၽန္မ လန္႔ၿပီးေျပးတာ အားကစားကြင္းထဲ တစ္ပတ္ၿပီးတစ္ပတ္ သူကလည္း အေနာက္က လိုက္ေနတာ ရပ္ကိုမရပ္ဘူး။ ကြၽန္မလည္း ေျပးတာ ေျပးတာ ။လူေတြက ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ မီတာ၄၀၀အေျပးၿပိဳင္ပြဲအတြက္ ေလ့က်င့္ေနၾကတယ္လို႔ ထင္ေနၾကတဲ့ပံုပဲ။ ကြၽန္မလည္း ေျပးရင္းေျပးရင္းနဲ႔ေမာလာၿပီး ေနာက္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ကန္ယုက ကြၽန္မနဲ႔နီးလာၿပီ။ ကြၽန္မလည္း ႀကံရာမရေတာ့ပဲ