System013(Complete)

ဖန္​ယြဲ႔-5

"ဟက္​...စိတ္​​ေလ်ာ့ပါအံုး မင္​းရဲ႕မ်က္​ႏွာလွလွ​ေလးက ႐ုပ္​ဆိုးသြားလိမ္​့မယ္​"

"မင္​း....ပါးစပ္​ပုပ္​ႀကီးနဲ႔ငါ့ဆရာကိုမ​ေျပာနဲ႔"
ပိုင္​ဖန္​ကထ​ေအာ္​တယ္​။

'ဘာ​ေၾကာင္​့လဲ သူငါ့ဆရာ႐ုပ္​ကိုျမင္​ဖူး​ေနတာလား သူ​ေတာင္​အရင္​ဘဝက ​ေသဆံုး​ေတာ့မွျမင္​ခဲ့ဖူးတာျဖစ္​သည္​ ဒါကိုသူကဘယ္​လိုျမင္​ဖူး​ေနတာလဲ မဟုတ္​မွ...'

"ဝူလန္​....မင္​းငါ့တပည္​့ကို ဒီလိုလုပ္​တာ​ေတာ္​​ေတာ္​ဆိုးတယ္​​ေနာ္​"

"အိုး...ကိုယ္​မရည္​ရြယ္​ပါဘူးကြာ...သူက ပိုင္​လန္​သားျဖစ္​​ေနတာကိုကြ"

'ဘာလဲဆရာကဒီလူနဲ႔သိ​ေနခဲ့တာလား....'

"မင္​းဇာတ္​႐ႈပ္​ကိုငါမသိခ်င္​ဘူး ဝူလန္​ဒါ​ေပမဲ့ အျဖစ္​အပ်က္​​ေတြကၾကာၿပီ မင္​းအ​ေနနဲ႔ ​ေမ့​ေဖ်ာက္​သင္​့ၿပီ"

"ဟ...ဟ မင္​းသိပါတယ္​ ဖန္​ယြဲ႔ငါကအၿငိဳးအ​ေတးႀကီးတာကို ငါမင္​းကိူရန္​သူမျဖစ္​ခ်င္​လို္​အ​ေလ်ာ့​ေပး​ေနတာ​ေနာ္​"

"ဟက္​!!မင္​း​ေၾကာင္​့​ေသခါနီးသြားတာထည္​့​ေျပာ​ေလ .."

"ငါမရည္​ရြယ္​ပါဘူးကြာ"

"ဒါ​ေပါ့မင္​းမရည္​ရြယ္​ခဲ့ပါဘူး ငါ့​ေတာင္​တစ္​​ေတာင္​လံူး​ေသြးလြမ္​း​ေစရံု​ေလာက္​ပဲ"

ဖန္​ယြဲ႔က ဝူလန္​ရဲ႕အက်ီၤစကိုဆြဲရင္​း

"​ေျပာစမ္​းပါအံုးဝူလန္​ ငါ့အ​ေစခံ​ေတြအကုန္​မင္​းသတ္​သြားတာ ငါဘယ္​​ေလာက္​ဒုကၡ​ေရာက္​သြားတယ္​မွတ္​လဲ"

"​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​ ကြာ...ငါမရည္​ရြယ္​ပါဘူးလို႔"

ငယ္​သား​ေတြက​ေတာ့သူတို႔ဘုရင္​ႀကီးရဲ႕ႏူးညံ့တဲ့အ​ေျပာ​နဲ႔အျပံဳးမ်က္​ႏွာတို႔​ေၾကာင္​့စြံ႔အ​ေန​ေလၿပီ

ဒါ...ဒါႀကီးမူမမွန္​ဘူး​ေလ ဒါက အစစ္​အမွန္​အျပံဳးႀကီးဟ....

သူတို႔ရင္​ထဲမွာ​ေအာ္​ဟစ္​​ေန​ေပမဲ့ အျပင္​မွာ​ေတာ့ထုတ္​မ​ေျပာရဲၾကဘူး ဒါဟာ ဇာတ္​လိုက္​​ေရာပါတယ္​
.
.