သားတစ္​​ေယာက္​ဆို...အ​ေဖလိုက္​ပြဲ![ျမန္​မာဘာသာျပန္​]အတြဲ၂ Z+U

အခန္​း(၁၂၈) မ်က္​စိစူးစရာ

Zawgyi

နန္​႐ွီသည္​ သူမလက္​ထဲက ဇာတ္​ၫႊန္​းစာရြက္​ကို ခ်ထားလိုက္​ၿပီး၊ သူ႔ကို တည္​တည္​ၿငိမ္​ၿငိမ္​ စိုက္​ၾကည္​့လာ၏။ "အို​ေက​ေလ. ဒီည​ေမြး​ေန႔ပြဲမွာ ႐ွင္​ နန္​ရႊယ္​လ်ဳိကို လမ္​းခြဲ​ေပး​ေစခ်င္​တယ္​"

"အတိတ္​တုန္​းက ကြၽန္​မ အ႐ွက္​ကြဲခံရတာထက္​ဆရင္​၊ သူ႔ကို လမ္​းခြဲ​ေပးရင္​ပဲ ရပါၿပီ​. ကြၽန္​မက သနားၾကင္​နာတတ္​တယ္​မဟုတ္​လား?"

ဆုယန္​ရဲ႕ မ်က္​ႏွာက အနည္​းအက်င္​းမၽွ ​မွိန္​​ေဖ်ာ့သြား​ေပ၏၊ "​ေ႐ွာင္​႐ွီ၊ ဒါက ... "

"နန္​႐ွီ! နင္​ဘယ္​လိုလုပ္​ႏိုင္​ရတာလဲ --" ႐ုတ္​တရက္​ႀကီး အ​ေနာက္​မွ​ေနၿပီး နန္​ရႊယ္​လ်ိဳရဲ႕ ႐ႈိက္​သံထြက္​လာ၏။

နန္​႐ွီက လက္​ကိုပိုက္​၍ ​ေအး​ေအးသက္​သာ​ေျပာ၏၊ "ငါက ဘာလုပ္​လို႔လဲ?"

နန္​ရႊယ္​လ်ိဳက နန္​႐ွီ႕ကို စိတ္​တိုသည္​​ေရာ၊ ဝမ္​းနည္​းသည္​​ေရာ အၾကည္​့တို႔ျဖင္​့ၾကည္​့လာ၏။ "​ေတာ္​လိုက္​ပါ​ေတာ့၊ နင္​ ယန္​​ေကာ​ေကာကို လက္​မလႊတ္​ႏိုင္​​ေသးဘူးမလား. ဒါမို႔ နင္​ငါ့ကို ဒီ​ေလာက္​မုန္​း​ေနတာ.

သူ႔ကို ယူသြားတယ္​ဆိုၿပီး နင္​ ငါ့ကိုမုန္​း​ေနတာ! ဒါ​ေပမယ့္ ဒီ​လိုရက္​စက္​တဲ့နည္​းသံုးၿပီ ငါတို႔ကိုခြဲဖို႔ ႀကိဳးစားရ​တဲ့အထိ နင္​ ဘာလို႔ အတၱႀကီးရတာလဲဟင္​! ယန္​​ေကာ​ေကာက နင္​့ကို မခ်စ္​​ေတာ့ဘူး​ေလ. အဲ့တာကို နင္​ဘာ​ေတြလုပ္​​ေနတာလဲ?"

နန္​ရႊယ္​လ်ိဳသည္​ အရမ္​း႐ႈိက္​ငိုလိုက္​တာ​ေၾကာင္​့ ​ေလကိုမနည္​း႐ႈဖို႔ုႀကိဳးစား​ေနရသည္​ကို ျမင္​​ေတာ့၊ ဆုယန္​သည္​ သူမဆီအ​ေျပးသြား၍ သူမ​ေနာက္​​ေက်ာကိုပုတ္​​ေပးကာ ႏွစ္​သိမ့္၏၊ "ရႊယ္​လ်ိဳ၊ အရမ္​းမငိုနဲ႔​ေလ.

​ေ႐ွာင္​႐ွီက ဒီအတိုင္​း​ေျပာလိုက္​တာပါ..."

နန္​႐ွီသည္​ သူမအ​ေ႐ွ႕က အိုဗာတင္​း​ေတြလုပ္​ကာ ဒရာမာခ်ိဳး​ေနတဲ့ လူႏွစ္​​ေယာက္​ကို ျပံဳးျပံဳး​ေလးၾကည္​့​ေနခဲ့၏၊ "ကြၽန္​မ ဒီအတိုင္​​း​ေျပာလိုက္​တာ လံုးဝမဟုတ္​ဘူး. ​ေစာနကပဲ ကြၽန္​မဘာလုပ္​လုပ္​ အို​ေကပါတယ္​ဆိုၿပီး​ေတာ့ အခု​ေတာ့ ႐ွင္​က ​ေျပာသလိုလဲမဟုတ္​ဘူး​ေနာ္​!"