Hua Hua You Long [Fanfic- MM]

If

[ Zawgyi ]

ေလေျပေလညင္းမ်ားတိုးေဝွ႕တိုက္ခတ္ေနေသာ ပန္းပဒုမၼာဥယ်ာဥ္တြင္ ေက်းငွက္မ်ားမွ သာယာေသာေတးသြားအား သီဆိုလ်က္ ဆိတ္ျငိမ္ျခင္းသုခဘံုအတိျဖစ္ေနေလသည္။

စိမ္းစိုေနေသာျမက္ခင္းျပင္ထက္တြင္ေတာ့ လံုးေခ်ျခင္းခံထားရသည့္ စာရြက္မ်ားျဖင့္ ရႈပ္ပြေနေလ၏။ စုတ္တံကိုင္ေဆာင္ထားသည့္ ခန္႔ညားလွေသာအမ်ိဳးသားမွာ မ်က္ေမွာင္ႀကဳပ္ရင္း အေရးႀကီးကိစၥတစ္စံုတစ္ခုအား အာရံုတစိုက္ျဖင့္အေလးအနက္စဥ္းစားေနေလသည္။

"ျမစ္သံလြင္ေတြစီးဆင္းေနသလို......
ငါရဲ႕အခ်စ္ကလည္း......ငါရဲ႕အခ်စ္ကလည္း??...ျပီးရင္ ဘာဆက္ေရးရမွာလဲ......?
ခ်ီးပဲ!!! ခုနေလးတင္ ဟုတ္ေနတဲ႔စာသားကို!"

ေန႔မြန္းတည့္သည့္အခ်ိန္ထိ ေန႔လည္စာမသံုးေဆာင္ေသးေသာ Lu Cangအား ႀကည့္ရင္း Xiao Sangစိတ္မသက္သာလွေပ။ အကူအညီေပးခ်င္ေပမယ့္ Lu Cangသည္ သူ႔အနားသို႔ ယခုခ်ိန္လာတာႀကိဳက္လိမ့္မည္မဟုတ္ေႀကာင္း Xiao Sang နားလည္သည္။

အဘယ္ေႀကာင့္ဆိုေသာ္ အစ္ကိုႀကီးသည္ ဧကရာဇ္မင္းျမတ္ထံဆက္သံရန္ အခ်စ္သဝဏ္လႊာအား ေရးသားေနေသာေႀကာင့္ပင္။

ေနဝင္ခ်ိန္အထိ အျပီးမသတ္ႏိုင္ပါက ေရာက္ရွိလာမည့္အျပစ္ဒဏ္သည္ Lu Cangအား မေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေကာင္လိုျပံဳးျဖီးလ်က္ လက္လွမ္းႀကိဳဆိုေနျပီျဖစ္သည္။ ထို႔ေႀကာင့္ Lu Cangခမ်ာ ဥာဏ္စြမ္းရွိသမွ်အကုန္ထုတ္သံုးကာ ႀကိဳးစားပမ္းစားေရးေနရရွာသည္။

ႀကမ္းတမ္းခက္ခဲလွေသာဓားျပဘဝျဖင့္က်င္လည္လာခဲ႔သည့္ Lu Cang အတြက္ စာႏုေပႏုမ်ားေရးသားရျခင္းသည္ အင္မတန္ခက္ခဲလွသည္။

အေတြ႔အႀကံဳအရေျပာရသည္ရွိေသာ္ Lu Cangသည္ ဘယ္မိန္းကေလးကိုမွ ခ်စ္ေႀကာင္းႀကိဳက္ေႀကာင္းမေျပာဖူးသလို တစ္ခါမွ ခ်စ္ႀကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းလွသည့္စာမ်ားလည္း မေရးခဲ႔ဖူးေပ။

ယခုလို ေယာက်္ားတစ္ေယာက္အား ႏူးညံ့လွသည့္ အခ်စ္သဝဏ္လႊာေရးေပးရမည္ဆိုေတာ့ကား အရွက္တရားႀကီးမားလွသည့္ Lu Cangအတြက္ေတာ့ ႀကီးမားေသာအခက္အခဲႀကီးတစ္ခုျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ အႏွီအမ်ိဳးသားသည္ မိမိအား အျမဲတမ္းေနာက္ေျပာင္က်ီစားေလ့ရွိသည့္ Jingျဖစ္သည္။ ထို႔ေႀကာင့္ Lu Cang ခံုႏွင့္ေခါင္းေဆာင့္ကာ သတ္ေသပစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့သည္။