𝗈𝖼𝖾𝖺𝗇 𝖾𝗒𝖾𝗌 ⤿ 𝗍𝖺𝖾𝗄𝗈𝗈𝗄

[𝟣] 𝖴𝗉𝗈𝗋𝖼𝗓𝗒𝗐𝗒 𝗓𝖺𝗉𝖺𝖼𝗁 𝖻𝗋𝗓𝗈𝗌𝗄𝗐𝗂𝗇𝗂.

.・。.・゜✭・.・✫・゜・。.

- Nie wierzę, że znowu musimy sprzątać ten chlew — westchnął podirytowany chłopak, szorując zawzięcie blat ławki — nie doszłoby do tego, gdyby Yoongi nie miał popędów autodestrukcyjnych — odgarnął z oczu pasma włosów w odcieniu cieplej brzoskwini, gdy te zaczęły opadać mu na zmrużone oczy — jeśli nie stawi się tutaj w ciągu pięciu minut to niech lepiej Bóg go ma w opiece.

Jungkook wywrócił oczyma na słowa przyjaciela, wiedząc, że są to jedynie puste groźby. Jimin nigdy nie należał do mściwych osób, nie wspominając już o swojej nienawiści do czynów fizycznych.

- Yoongi pewnie zaraz przyjdzie — zapewnił Jungkook chłopaka, chcąc tym uciszyć ciągle to nowsze wyzwiska wymyślane przez Parka w kierunku Mina.

Jimin odburknął coś pod nosem, ze złością szorując porysowaną długopisem i lekko podniszczoną ławkę. Jeon przetarł przegubem dłoni kropelki potu pojawiające się na czole, zaczynając przemywać kolejny parapet. Obaj od jakiś piętnastu minut sprzątali po lekcjach jedną ze sal szkolnych do zajęć plastycznych w ramach kary za wstawienie się za ich wspólnego przyjaciela Min Yoongiego. Całą trójką przyjaźnili się od początków liceum.

Ten dzień zaczął się jak każdy inny. Całą trójką ruszyli w kierunku sali, w której mieli mieć plastykę, którą zaczynali piątkowy plan zajęć. Podczas drogi do klasy zauważyli, jak jeden z osiłków szkolnych ponownie zaczepiał młodszego od nich o rok Jung Hoseoka, który niedawno dopiero doszedł do ich społeczności. Yoongi jako jedyny z ich trójki poznał już trochę Hoseoka, pomagając mu w pierwszym dniu odnaleźć się w nowym otoczeniu. Brunet był bardzo otwartą na ludzi osobą z zaraźliwym uśmiechem w kształcie serca i przyjemnym zapachem przywołującym na myśl lato i kąpiele słoneczne. Niestety Jimin i Jungkook nie mieli wielu okazji, aby poznać go bliżej, jednak to nie powstrzymało ich, aby ruszyć za Yoongim, który od razu chciał pomóc pierwszoklasiście. Skończyło się to tylko tym, że cała trójka przyjaciół nabiła sobie kilka siniaków i otrzymała reprymendę od nauczycielki, która musiała rozdzielać ich na korytarzu na oczach wszystkich zainteresowanych tym wydarzeniem uczniów. Po lekcjach Yoongi jako ostatni wyszedł z sali, w której rozmawiali z kobietą o zaistniałej sytuacji, podczas gdy ich dwójka ruszyła do sali, w której mieli odbyć swoją karę. Nie mówili o tym na głos, ale widzieli, że czarnowłosy był poruszony gnębieniem Junga, jakby ten nie był tylko losowym znajomym ze szkoły. Woleli, aby sam Min kiedyś poruszył temat relacji jego i bruneta, nie wprawiając go tym w zakłopotanie i niepotrzebną złość.

Nagle do wrażliwego nosa blondyna dotarła delikatna woń benzyny, świadcząca o coraz to bliższej obecności znanej im dobrze osoby, przerywając tym jego mętne myśli. Odwrócił się w stronę drzwi prowadzących do klasy idealnie w momencie otwarcia się ich z hukiem. Jeon podskoczył z lekka wystraszony hałasem i wlepił wzrok w przygarbionego nastolatka, wchodzącego do środka. Naciągnięta lekko wypłowiała czarna czapka zakrywała połowę twarzy czarnowłosego, przez co nie dało się nic wyczytać z jego sylwetki, a przyduża koszulka w tym samym kolorze sprawiała, że ten wyglądał na jeszcze drobniejszego. Jungkook odłożył ściereczkę na w połowie doczyszczony parapet, po czym podszedł do przyjaciela, aby następnie położyć mu rękę na ramieniu. Po dwóch latach znajomości wiedział, że Min nienawidził niechcianego dotyku, dlatego Jeon za każdym razem czekał, aż ten w jakikolwiek sposób zasygnalizuje mu, że potrzebuje bliższych czułości. Yoongi podniósł głowę i wlepił wzrok w zmartwionego Jeona, który w geście pocieszenia wciąż ściskał jego rękę. Jego wąskie kocie oczy zdawały się być dziwnie przygaszone, a białka lekko zaczerwienione. Jungkook po jednym spojrzeniu wiedział, że chłopak, zanim się tu zjawił, prawdopodobnie poszedł wypłakać się do łazienki, aby nie musieć im pokazywać swojej chwili słabości. Serce blondyna ścisnęło się na myśl, że jego przyjaciel musiał z takimi problemami radzić sobie samemu.