!FARKLI!

olamaz!

Gözlerimi açtığımda bir hastane odasında olduğumu gördüm. Defalarca vurulmuştum. Sorun şu ki beni buraya kim nasıl getirmişti.

"Uyandığına sevindim. "dedi yumuşak bir ses. Dönüp baktığımda sarı saçlı mavi gözlü bir oğlan gördüm. Panikle:

"S-SEN DE KİMSİN? "

"SAKİN OL! "

" BURADA OLMAMAM GEREK BENİ YAKALAMAYA GELİCEKLER !!"

"k-kim seni yakalamak istesin ki?"

"Kes sesini duymak istemiyorum !"

.

Silah

.

Ha hah
Silah

.

Silah !??!?!

.

Siktir

.

Olamaz

.

Elimi belime götürdüğümde silahın olmadığını gördüm. Yakalanmamam gerekiyordu. İyice etrafımı kontrol ettim. Yoktu , lanet sıçtığımın silahı ortalıklarda yoktu.

.

Bıçak

.

Nerde

.

O da mı

.

Olamaz!

.

Beni kesin öldüreceklerdi. Ama ben bu kadar basit yenilemezdim. Çaktırmamaya çalışıyordum.
Omzuma ve bacağıma giren acıyla yüzümü buruşturup inledim.

Olamaz

"Neden panik yapıyorsun ? Sana kimse zarar vermeyecek. "

Olamaz

"Emin misin. Bu bileğimdeki siktimin kelepçelerini açıkla o zaman. "

Olamaz

"Seni vuranları bulması için polise haber verdim sakin ol sadece güvenlik amaçlı. "

"İYİ BOK YEDİN! !!"

"Ben sadece yardımcı olmak istedim. Biz seni yetiştirmeseydik kan kaybından ölecektin!!"

"Ölseydim daha iyiydi şimdi ben ne yapacağım?"

Polis büyük bir ihtimalle silahımı ve bıçaklarımı almıştı ve bunların hepsi delildi. Eğer mafya beni kurtarırsa ancak kaçabilirdim kaçmam gerekiyordu. Bu kelepçelerden kurtulmam gerekiyordu. Hem nasıl bu kadar güçsüz olabilirdim ki?