Draken rijders

10. 'We moeten het bos uit.'

Hirua's ogen waren vol met tranen. 'Zal dit het einde zijn?' dacht ze bij zichzelf. 'Ik wil nog lang niet dood!' Shimna keek serieus om zich heen. 'Wat moeten we doen?' vroeg ze stilletjes aan Dracus. Hij rolde langs Popu en ging naast Hirua liggen. 'Ik leid ze af en jullie moeten wegrennen.'     Shimna's ogen werden groot. 'Ben je gek? Ik laat geen enkele krijger hier achter!' zei ze. Opeens trok Dracus aan haar haar. 'Alsjeblieft luister deze keer naar mij. Je hebt hier twee kinderen die niet kunnen vechten. Je moet ze in veiligheid brengen! Dat zijn ook krijgers! En je moet eens een keer naar een krijger's orders luisteren.' Hij liet haar haar los. Shimna begon even na te denken. Opeens pakte ze Popu en gooide hem over haar schouder en trok Hirua mee. 'Bedankt!' hoorde Dracus haar nog naar hem toe schreeuwen. Hij glimlachte en keek toen naar achteren. 'Wat doen jullie hier.' vroeg hij.

'Shimna! Waar breng je ons naartoe?' vroeg Hirua hijgend. Shimna keek niet achterom en bleef zo snel ze kon rennen. 'Er wordt iets gevraagd.' zei Popu. 'oh haha sorry.' lachtte ze nerveus. 'We moeten het bos uit. Nu!' Hirua knikte terwijl Popu nog steeds op Shimna's schouder zat. 'Ik vraag mij af wanneer ik van je schouder af mag.' zei hij. Shimna keek hem vanuit haar ooghoeken aan. 'Zo lang je niet kunt vechten laat ik je niet alleen achter.' zei ze. Popu zuchtte. Opeens stopte Shimna. 'Wat vracht jullie hier. Sinds dat jullie uit jullie stad zijn vertrokken, hebben jullie alleen maar problemen. Verlangen jullie niet meer terug naar jullie stad?' Opeens was het helemaal stil. Popu en Hirua dachten na over deze vraag. Net voordat Hirua wilde antwoorden onderbrak Shimna haar. 'Laat maar zitten. We moeten hier eerst levend uitkomen.' Ze trok Hirua weer met haar mee en rende verder.

Het bos begon lichter te worden. Er waren opeens minder bomen en bosjes. De grond werd meer groen. Shimna voelde dat ze bijna buiten waren. Nog een paar stappen en dan waren ze buiten! Shimna deed haar ogen dicht. 3... 2... 1... Telde ze in haar hoofd. We moeten nu buiten zijn. En ja hoor. Daar stonden ze tegen over een grote rivier en het eeuwige woud achter hen. Rustig liet Shimna Hirua's hand los en Hirua keek van achter Shimna de weide wereld in. Shimna liet Popu op zijn voeten lopen. Snel rende Shimna naar de grote rivier en ging op haar knieën zitten. Ze keek het water in. 'We hebben het overleefd.' zei ze tegen haar spiegelbeeld. Hirua glimlachtte naar Popu en hij deed hetzelfde terug. 'En nu op naar Gemi...' Shimna maakte haar zin niet af. Haar hand die ze in de lucht stak, trok ze langzaam weer terug. Popu en Hirua begrepen het eerst niet, maar al snel zagen ze wat Hirua zag. Aan de andere kant van de rivier stonden twee gewapende mannen. Ze hadden een groene draak op hun harnas. 'Zijn dat...' Shimna knikte voordat Hirua haar vraag kon vragen. 'Ze zijn van de senaat. Troepen van de senaat!' Shimna kroop snel naar achteren en trok Hirua en Popu weer mee het bos in. Achter een boom gingen ze schuilen. 'Deze mannen zijn troepen van de senaat!' zei Shimna. Hirua en Popu keken elkaar aan. 'De senaat?' vroeg Hirua. Shimna knikte. 'Ja de senaat. En ze komen vast voor...' Haar ogen werden groot. 'De Mandun! Oh nee wat heb ik gedaan. Ze zullen ze vast pakken!' Opeens schoot ze overeind en wilde ze terug in de bos rennen, maar Popu hield haar tegen. 'We zijn nooit sterker dan zij met z'n allen. Als je hen echt wilt redden, moet je die boeken vinden en hier een einde aan maken.' Shimna keek hem vragend aan, maar gaf het op. 'Miaschien heb je gelijk.' zei ze. 'Maar dan is er geen tijd te verliezen! Op naar Gemini!'

Oke sorry voor dit kleine hoofdstuk, maar maak je geen zorgen er komt nog veel meer aan! Tegen wie had Dracus het? En zou de senaat wel echt in het bos zijn voor de Mandun? Geniet van dit hoofdstuk en ik zie jullie weer! Tot dan!