Hoofdstuk 18

115 12 7
                                    

Ik zoen hem gretig terug. Hij geeft mij de ring en zoent me weer. ‘ Steef!!??’ gilt iemand keihard. Ik zucht en haal mijn lippen van die van Sal. Ik sta op en loop naar de hal. ‘ Hier ben ik!’ schreeuw ik terug. ‘ Hey,’ zegt een bekende stem. ‘ Hoi Lars,’ zeg ik zacht. ‘ Ik moet me je praten,’ zegt hij. ‘ Ik ook met jou,’ zeg ik zacht. We lopen samen naar buiten. ‘ Wat wou je zeggen?’ vraagt hij aan mij. ‘ Ik zag je,’ mompel ik. ‘ Wat zeg je?’ ‘ Ik zag je met dat meisje,’ zeg ik iets harder. ‘ Ik versta je nog steeds niet.’ ‘ Ik zag je zoenen met een ander!!’ schreeuw ik geërgerd. Ik kijk hem boos aan en hij schrikt van mijn woorden. ‘ Ik,’ stamelt hij. ‘ Wat?’ zeg ik boos. ‘ Dat wou ik je vertellen,’ zegt hij leeg. ‘ Weet je wat hier,’ ik geef hem de ring en loop weg. ‘ En jij,’ zeg ik boos ‘ moet er uit.’ Ik kijk boos naar mijn buik. Ik ren naar mijn moeders huis en loop recht in haar armen. ‘ Het moet weg,’ zeg ik leeg. ‘ Wat?’ ‘ De baby,’ zeg ik zuchtend. Ik zie aan haar blik dat ze het begrijpt en ze brengt me gelijk naar het ziekenhuis. ‘ Mevrouw Everdeen we hebben wel beteren dingen te doen,’ zegt een van de doktoren. ‘ Ze kan niet het leger in met een baby,’ zegt mijn moeder boos. De dokter zucht en zegt dat ze het gaan regelen. Ik word verdooft en het laatste wat ik zie is mijn moeder. Een fel licht schijnt in mijn oog. Snel sluit ik hem. ‘ Het is goed. Doe je ogen maar, open,’ hoor ik een stem. Ik doe wat er gezegd word en ik zie dat ik in het ziekenhuis lig. ‘ Is het?’ vraagt ik stamelend. ‘ Ja,’ zegt een rustgevende stem. Het is de stem van Priscilla. ‘ Nou alles lijkt me in orde dus je mag naar huis,’ zegt de dokter. ‘ Bedankt,’ zeg ik zacht. Ik sta op en kleed me om. Ik loop samen met Priscilla naar ons huis. ‘ Je mag een paar dagen niet trainen,’ zegt ze. Ik ga op mijn bed liggen en ze geeft me wat te eten. ‘ Alles komt goed oké? Ik moet overdag wel weg dus ben je alleen maar, dat komt wel goed,’ zegt ze. ‘ Hoe gaat het met de oorlog?’ vraag ik. ‘ Je hebt niks gemist. Daar over gesproken ze willen een paar props van je maken volgende week. Als je herstelt bent van de operatie,’ zegt ze. Ik knik en ze loopt weg. Het is nog vroeg in de morgen en al snel stroomt ons huis leeg. Na een tijdje ben ik alleen over. Ik ga beneden op de bank liggen en val in slaap. Ik word wakker van de bel. Ik loop naar de deur en maak hem open. ‘ Hey,’ zegt Sal. ‘ Moet jij niet trainen?’ vraag ik. Ik sluit de deur en we lopen naar de woonkamer. ‘ Nee we leren alleen dingen die ik al weet enzo,’ zegt hij kort af. Ik knik en kijk hem een paar seconden aan. ‘ Is het weg?’ vraagt hij. Ik knik weer en ga tegen hem aanliggen. Een enkele traan verlaat mijn ooghoek. ‘ Alles komt goed. Ik ben bij je,’ zegt hij zacht. Ik focus me op zijn woorden en laat mijn gedachten voor wat ze zijn. Alles komt goed. Ja alles komt goed.

Opnieuw een strijdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu