Lanet olsun!

55 6 4
                                    

~| Dexter'ın B. A. |~
"Matt delirdin mi sen?" Scott soruyu sorduğunda biraz afallayan Matt'i öldürmemek için zor duruyordum. Kaşlarım çatıktı.

Matt "Bizim kurt olduğumuzu biliyor. Onların vampir olduklarını neden bilmesin ki?" dediğinde öne doğru adım attım. Önüme geçen Scott beni durdurdu.

"Saçmalamayın! Aranızı bozmaya değmez." Charlie'nin bu lafına kaşlarımı çatarak "Charlie asıl sen saçmalama. Vampirlerin kanununu bilmiyormuş gibi davranma. Ethan eninde sonunda vampir olmalı ve ben dostumun vampir olmasını istemiyorum. Diğer seçenek aklıma bile gelince ürperiyorum." cevap verdim.

Scott'ın kolu gevşemişti. Gerçekler hepsini alt üst etmişti. Matt'in " öz-özür dilerim. Be-n unutmuşum." demesiyle kekelemesi bir oldu. Gerçekten olacakları tahmin edememiş miydi? Saçma hemde çok saçma. Dünya 3'e ayrılıyor vampirler, kurtlar ve insanlar. Bir insan vampirleri öğrenirse iki seçenek oluşur ki biz iki seçeneğede karşıyız.

1. Vampirleri öğrenen vampir olur.

2. Vampirleri öğrenen öldürülür.

Şansa bakın ki vampirlerin tek kuralını Matt unutuyor. Hemde Ethan'ın vampirleri öğrenmesinde etkili oluyor.

Ne kadar süredir Matt'e bakarak dalmışım bilmiyorum. Beni dürten Scott'ın sesini zor duydum.

"Dexter. Dexter." seslenmesiyle kendime geldim.

Hırladığımıda o zaman farkettim. Isımın arttığınıda. Gözlerimi kapatıp sakinleşmeye çalıştım. Öfkeni kontrol et. Öfkeni kontrol et. Öfkeni kontrol et.

Hırlamalarım artmıştı. Scott bikaç adım geriledi.

"Dexter sakin ol. Dexter" kontrolümü kaybetmiştim. Kurt formuna geçerken hırlamalarım uğuldamaya dönüştü. Matt bembeyaz kesilmişti. Ona saldırabileceğim korkusuyla yüz yüzeydi.

Onu öldürmek istiyordum. Pislik. Ama ben vahşi kurt değildim. Vahşi kurtlar kendilerini kaybederler. Sevdiklerine zarar verirler.

Ben vahşi kurt değilim.

Ben vahşi değilim.

Hemen ormana doğru koşmaya başladım. Buna ihtiyacım vardı. Sakinleşmeye. Yoksa elimden pardon dişimden bi kaza çıkabilir.

~| Jessica'nın B. A. |~

Sadece yanlız kalmaya ihtiyacım vardı. Ormandaki mağaraya gittim. Ethan'ın bakışı gözümün önünden gitmiyordu. Benden korkuyor olması çok acı verici. O kadar çok düşüncelere daldım ki Jackson'ın geldiğini bile ne duydum nede hissettim. Bu kadar derin düşüncelere dalmamın sebebi neydi?

Sorumu duymuş gibi cevapladı.

"Aşk. Sen aşık oldun. " ona garip şekilde baktım ve devam etti. "Bana öyle bakma düşüncelerini okumama gerek yok sen bensin, ben senim. Doğru duydun aşık oldun Ethan'a. Sen Tyson ile birlikteyken senin içten güldüğünü yada karalara bağladığını hiç görmedim. Baban öldüğünden beri yaşayan ölü gibisin. Tam toparladın derken annen öldü. Sen yine yılmadın. Tyson seni mutlu eder sandın. Ayrıldığınızda ne bir hüzün nede bir nefret vardı sende...."
Bakışlarını mağarada gezdirip bana baktı ve devam etti.

"Çünkü sen Tyson'ı sevmiyordun ona aşık falan değildin. Tyson senin için sadece hoşlandığın biriydi. Vampir olduğun ilk andan beri yanında olandı. Ona duyduğun aşk değil saygıydı belkide. Ama Ethan da öyle değil onu görünce bakışların değişiyor. Sanki başka Jess oluyorsun. Gözlerindeki mutluluğu görüyorum. Onu görünce gözlerini ayırmıyorsun ondan. Değer veriyorsun. Kabul et Jess siz birbirinize aşıksınız. Oda seni seviyor. Düşüncelerinde, hayallerinde sen varsın." konuşması bitince bişeyler dememi bekliyormuş gibi baktı. Yanaklarımı şişirdim. Oflayarak "Ethan benden korkuyor Jackson. " dedim.

Ve ekledim. "Gözlerindeki korkuyu gördüm. Kalbinin atışını kulaklarımla duydum. Hepsi Matt'in suçu. Eğer o olmasaydı-" dişimi sıktım.

"Jess! Şunu yapmayı kes. Görüceksin Ethan hala seni seviyor. Ne pahasına olursa olsun yine sevecek" ona doğru baktım. Bakışları yerdeydi. Bikaç saniye sonra bakışlarını gözlerime kilitledi. Ve konuşmasına şunu ekledi. "Eğer onu öldürmeye kalkışsan bile seni sevecek. Aşk böyle bişey. "

Öldürmek. Bu kelimeyi Ethan ile tanıştığımdan beridir hiç sevmemiştim zaten. Jackson ayağı kalkıp elini uzattı. Elini tutup kalktım. Elini omuzuma atti. Öylece somurtkan bir şekilde eve doğru yürüdük.

~| Ethan'ın B. A. |~

Yatakta uzanmış tavanı seyrediyordum.

Jessica'nın vampir olduğuna hala inanamıyorum. Sevdiğim kız kanla yaşayan biri. Ama ne olursa olsun sevdiğim kız. Benim son bikaç haftadır bağlı olduğum tek kız.

Ben genellikle hiç bir kıza güvenmem. Güvenmedim de. Yada onları öpmedim. Doğru düzgün çıktığım bile olmadı. Tuhaf ama gerçek. Benim ilkim Jessicaydı. Halada öyle.

Omuzumda el hissetmemle hafif yerimden zıpladım. Dexterdı.

"Korkuttum mu?" diyerek yanıma oturdu. Başımı hayır anlamında salladım.

"Dostum iyi misin?" Sorusu karşısında derin nefes almam gerekti. Gerçekten ben iyi miydim?

"Evet " dedim. Birkaç saniye sonra "hayır" diye ekledim. İyi değildim.

"Anlat Ethan anlat."

"Ben Jessica'nın vampir olduğunu saklamasını anlayamıyorum. Neden? Beni seviyorsa neden saklıyor? Dex kafam çok karıştı." Dexter'a doğru baktım.

Ağzı iki üç kere açılıp kapandı.

"Herkesin geçerli bir nedeni var Ethan. Kuralları var. Mesala benim gibi gizlemesi zorunlu. Çok tehlikeli."

"Ne yapmalıyım peki?"

"İki şekilde cevap verebilirim sana. Kurt olarak cevap verirsem sana tavsiyem vampirlerden uzak dur. Ama dostun Dex olarak cevabım kalbini dinle kardeşim. Yüreğinin sesini dinle. Her zaman doğru yolu gösterir"
Dexter'a baktım tebessüm etti. Ve ekledi. "Sen hangisini yapacaksın?" Bikaç saniye düşündüm. Cevabım belliydi.

"Yüreğimin sesini dinlicem" Dexter gülmeye devam ederek elleriyle omuzumu sıktı. Kalbimden geçeni çok iyi biliyorum. Hemde çok iyi

~~~~~~~~

Yeni bölüm geldiiiiiiiii :) biraz kısa ama olsun bölümlerin geç geldiğinin farkındayım. Kusura bakmayın canlar

=> Ethan Jessica'ya tekrar eskisi kadar aşık olduğunu kanıtlayabilecek mi?

=> Matt'in yaptıkları iyi mi oldu kötü oldu?

Vampire GirlHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin